اين بنا در ميدان محله سرحمام شهرستان بابل واقع گرديده و به صورت مسجد و مدرسه در سال ۱۰۹۲ توسط حاج کاظم بيک ساخته شده و در سال ۱۱۰۱ توسط پسرش- آقا محمد رضا- و سپس در سال۱۱۶۹ ه-. ق توسط مولانا ميرنظام الدين محمد تعمير شده است . بناي مسجد شامل حياطي بزرگ و مربع شکل است . در دو طرف شرق و غرب حياط، ايوان هايي با پوشش مسطح سفال پوش، متکي بر هشت فيلپا قرار دارد . شبستان اصلي مسجد، در سمت جنوب قرار دارد و از سه قسمت اصلي تقسيم مي شود . قسمت مياني، بزرگتر است و با گنبد اصلي پوشش يافته است . اين گنبد بر روي چهار طاق جناغي که بر روي چهار فيلپا قرار گرفته، استوار شده است . دو قسمت ديگر، در طرفين گنبد اصلي قرار گرفته و با گنبدهاي کوچکتري پوشش يافته اند . سمت غربي، محلي براي زنان، و سمت شرقي، مقبره سه تن از علما است . در ضلع جنوبي بخش مياني، محرابي تعبيه شده که بر دو طرف آن، دو سنگ نوشته، متضمن ابياتي به تاريخ ۱۱۶۹ ه-. ق و به خط نستعليق نصب شده است . اين مسجد در سال ۱۳۴۲ شمسي توسط متولي آن- محمد جعفر کاظم بيگي- تعمير گرديد و سردر ورودي شمالي آن از نو ساخته شد.
