گروه سياسی و اجتماعی: مسجد جامع خرم‌آباد در سال ۹۷۰ هجری قمری به دستور شاه پرورشاه سلطان، دختر آغوز بيك (همسر شاه رستم از اتابكان لر كوچك) ساخته شد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه لرستان، مسجدجامع خرم آباد اولين مسجدى است كه در تاريخ لرستان از آن نام برده شده است.
اين مسجد در سال ۱۱۱۰ هجری قمری به دستور شاه سلطان حسين صفوی تعمير شد و سنگ نوشته مربوط به اين فرمان هم‌اكنون در بخش سنگ‌نوشته‌های تاريخی دژشاپور نگهداری می‌شود.
در سال‌های بعد نيز مسجد دو بار تعمير شده است كه يك بار توسط خدايی خان حسنوند، جد اعلای طايفه حسنوند و بار دوم به وصيت مولا محمدتقی خرم‌آبادی در دوره كريم‌خان زند و توسط شخصی به نام زكی‌خان انجام شده است.
بيش از نيم قرن پيش به‌‌دليل خيابان‌كشی قسمتی از مسجد ويران شد و بنای مسجد كنونی كه روی خرابه‌های قبلی ساخته شده است، چندان هم قديمی نيست و در ساختمان آن ريزه‌كاری‌های هنری چشمگيری ديده نمی‌شود.
اين بنا تا پس از جنگ جهانی دوم رونقی نداشت و در سال ۱۳۲۲ هجری شمسی گروهی از اهالی منطقه آن را ترميم كرده و در شمال و جنوب آن حجره‌‌هايی ساختند و آن را به حوزه علميه تبديل كردند و گويا در گذشته نيز حوزه درس طلاب دينی بوده است.
در گذشته سمت قبله مسجد جامع شبستانى بوده است كه در آن زمان نيز خراب بود و در سال ۱۳۲۲ هجرى شمسى عده‌اى از اهالى شهر تصميم به ترميم آن گرفته و در دو طرف شمال و جنوب آن معراجى ساخته‌اند و آن را به حوزه علميه تبديل كرده‌اند و در كناره شرقى مسجد نيز كتابخانه‌اى ايجاد شده و كتاب‌هاى مرحوم آيت‌الله «كمالوند» بنا به وصيت ايشان به اين كتابخانه اهدا شد.
