از واعظان نامی و مبارزان بزرگ دوران مشروطیت بود. کارگزاران محمد علی شاه او را در بروجرد خفه کردند و شبانه در غرب شهر، در گورستان یخچال به خاک سپردند. در دوران قاجار و اوایل پهلوی هر که توسط حکومت از بین می رفت در این گورستان دفن می شد. پس از خاکسپاری سید، قبرستان را جمالیه نام نهادند.
آقا سید جمال الدین واعظ همدانی مشهور به اصفهانی در سال 1279 قمری در همدان چشم به جهان گشود و در سال 1326 قمری به شهادت رسید. وی فرزند عیسی بن محمد علی موسوی عاملی بود که نسبشان به سادات جبل عامل می رسد و پسرش نویسنده معروف سيد محمدعلي جمالزاده است. سید جمال الدین صدرالواعظین و صدرالمحققین لقب داشت و سخنرانی های او به طرفداری از مشروطه عامل از دست دادن جانش شد.
نخست در سال 1327 قمری تعدادی از آزادی خواهان اقدام به بنای بقعه ای برای این شهید مشروطه کردند و در روزنامه ایران نو شماره 59 دوستداران سید را تشویق به پرداخت کمک های نقدی کردند، اما تلاششان بی حاصل بود. سربازی شیفته سید جمال الدین نام او را بر سنگی حک و بر مزارش نصب کرد. مدتی بعد رئیس عدلیه بروجرد به تعمیر آن پرداخت. پس از مدتی محسن خان فرزند وطن پرست یکی از افسران ژاندارمری وصیت کرد پس از مرگش وی را در کنار سید به خاک سپارند و بنایی چهار طاقی بر مزار او و سید بسازند. سپس سه نفر از آزادی خواهان دیگر را در کنار آنان به خاک سپردند. در سال 1300 شمسی همایون فرزند حاج سیاح محوطه آرامگاه را درخت کاری و گل کاری کرد و چهار طاقی را تعمیر کرد و کتیبه ای بالایش نصب نمود. در سال 1315 شمسی به منظور زیبایی و آبادانی شهر ها، شهرداری موظف شد گورستان های قدیمی را به پارک تبدیل کند. شهردار وقت بروجرد نیز مزار سید و 4 شهید دیگر را در زیر خاک کرد. پس از آن در سال1317 شمسی، بزرگ مردی مزار آنان را از زیر خاک در آورد و به شیوه نوینی تعمیر کرد. در سال 1319 ساختمان شهرداری در گورستان سابق ساخته و درخت کاری شد و در نهایت در سال 1350 قبور سید و شهیدان توسط انجمن آثار ملی با سنگ خارا تزئین شد.