وقتی در مورد ترجمه و مهاجرت بحث می کنیم ، ادبیات پس از استعمار ، نوشتن سفر
یا شهرهای ترجمه شده ، ما در مورد فضاهای جغرافیایی ، یعنی فضای واقعی صحبت می کنیم
حس زمین شناسی و سیاسی و نحوه ارتباط فعالیت های انسان با آن فضاها.
بنابراین ، از منظر می توان به مثابه استعاره و مفهوم چشم انداز فهمید
جغرافیا برای بلر ، موضوع "جغرافیای جدید فرهنگی" توضیح داده شده است
به عنوان سایتهایی که افراد در آن مذاکره می کنند ، فضای انتزاعی و همچنین مکانهای خاص است
قطعاً روابط اجتماعی "" (بلر 1998 ، 544 5). "جغرافیای ترجمه" (همان
مطالعه جریان ترجمه از طریق مناظر جدید زبانی و فرهنگی) و
"ترجمه جغرافیا" (نمایش و ارائه مجدد ترجمه)
فضاهای واقعی) در نهایت نمی تواند از هم جدا شود ، همانطور که فدریکو ایتالیا می گوید ،
"ویژگیهای ژئوپروتیک" (بازنمایی های روایی زمین) توسط این کشور تعیین می شود
مکانهای جغرافیایی واقعی و کنوانسیونهای گفتمانی مرتبط با آنها
تصور می شوند (Italiano 2012، 2، 6). جغرافیای ترجمه باعث ترجمه می شود
فعالیت به عنوان یک نیروی طبیعی و سیاسی در تغییر مناظر.
جغرافیای چشم انداز فضاهای معناداری را ایجاد می کند که به آن احترام نمی گذارد
محدودیت های ملی و زبانی مرزها
استعاره هایی که ما در آن زندگی می کنیم
در مورد محدودیت های استعاره TRANSFER قبلاً چیزهای زیادی گفته شده است (نگاه کنید به ،
به عنوان مثال ، چسترمن و آروجو 2000 ، 153) و مفروضات ساده لوحانه درباره آن
ماهیت ارتباطات بین فرهنگی. با این حال ، بیشتر بحث های استعاره
اعم از انتقاد از استعاره های قدیمی یا پیشنهادهای جدید (دیدن مقالات و
کتابشناسی در مجموعه سنت آندره) مربوط به فعالیت یا محصول آن است
ترجمه به خودی خود ، و به این معنا ، تنها با یک جنبه از انتقال سروکار دارد
استعاره Celia Mart´ın de Leo´n (2010 ، 82) خاطرنشان می کند که ساختار اساسی این
استعاره انتقال دو طرحواره تصویر را ترکیب می کند: SOURCE-PATH-GOAL
و CONTAINMENT. طرح اول ترجمه را حرکت در طول مسیر می داند
از یک نقطه به فضا به نقطه دیگر. طرح دوم ، برنامه CONTAINMENT ،
"از تجربیات محدودیت مکانی ناشی می شود" و "متشکل از یک قسمت داخلی" است
در خارج و مرز بین آنها "(همان ، 82). مارتین دو لئون بیشتر توضیح می دهد
که "[c] می تواند بر روی زبانها ، متون یا فرهنگ ها نقشه برداری شود" (همان ، 83). مانند
و همچنین تقویت دوگانگی ساده گرایانه درون و خارج که مفهوم آن است
مرز تولید می کند ، طرح CONTAINMENT همچنین یک دوگانگی کاذب را تقویت می کند
بین ماده و فرم در رابطه با زبانها و متون ، قبلاً
در رویکردهای زبانی ترجمه ترجمه شده است. درک از
فرهنگ به عنوان ماده نیز مشکل ساز است ، اما در ترجمه کمتر مورد بحث قرار گرفته است
مطالعات. نظریه Appadurai در مورد ابعاد فرهنگی جهانی سازی ما را فراهم می کند
با استدلال قوی برای جایگزینی فرهنگ به عنوان ماده فرهنگی
بعد، ابعاد، اندازه:
با استفاده از یک ماده ذهنی ، به نظر می رسد که فرهنگ اسم به نوعی اشتراک اشتراکی می کند ،
توافق و محدود کردن که در مواجهه با واقعیت های دانش نابرابر و پرواز می کنند
اعتبار دیفرانسیل سبک زندگی ، و دلسرد کردن توجه به جهان بینی ها و
نمایندگی کسانی که به حاشیه رانده شده یا تحت سلطه آنها هستند.
