به گزارش خبر ورزش زنان (وسنا) و به نقل از روابط عمومی کمیته ملی پارالمپیک، فیروزه سلطان‌محمدی ورزشکار تیم پارا دو و میدانی زنجان، این روزها در کسوت پرستار داوطلب در خط مقدم مبارزه با بیماری کووید۱۹ است و فعالیتش به عنوان یک پرستار-ورزشکار مورد توجه قرار گرفته است.
سلطان‌محمدی از سال ۱۳۸۸ در رشته پاراگلایدر فعالیت خود را آغاز کرد و موفق شد در رده کشوری به عنوان سوم نیز دست یابد.
سال ۱۳۹۶ و زمانی که وی برای شرکت در مسابقات جهانی آماده می‌شد، بر اثر سانحه ای که حین پرواز و به علت اشکال در تجهیزاتش رخ داد، دچار آسیب شدید شد و این آسیب‌دیدگی به معلولیت و از دست رفتن بخشی از توان حرکتی او انجامید.
سلطان‌محمدی با یاد کردن از این حادثه می‌گوید: فقط ۹ ماه از آسیب دیدگی‌ام گذشته بود که دوباره فعالیت‌های ورزشی را از سر گرفتم و تمریناتم را در باشگاه بدنسازی آغاز کردم. در همین باشگاه به من پیشنهاد شد به هیئت ورزش‌های جانبازان و معلولین استان زنجان مراجعه کنم و پس از کلاس‌بندی و تعیین کلاس F43 در رشته دو و میدانی و پرتاب دیسک و وزنه، تمریناتم را آغاز کردم. پیش از این هرگز با ورزش افراد دارای معلولیت آشنا نبودم و اولین مواجهه‌ام با ورزش پارالمپیک، پس از سانحه‌ای بود که برایم رخ داد.
سلطان‌محمدی ادامه داد: سال ۹۷ توانستم در مسابقات قهرمانی کشور که به میزبانی زنجان برگزار شد، در ماده پرتاب دیسک به عنوان سوم دست یابم و با وجود اینکه به خاطر شغلم که پرستاری است، نمی‌توانم به صورت مرتب با مربی تمرین کنم، به‌صورت انفرادی تمرینات بدنسازی و پرتابی را انجام می‌دادم و تا قبل از شیوع بیماری کرونا و درگیری‌های شغلی مرتبط با آن، مشغول آماده‌سازی برای حضور در رقابت‌های دو و میدانی فزاع بودم.
وی در ادامه تصریح کرد: می‌خواستم با شرکت در این رویداد هم رکوردم را در رنکینگ جهانی به ثبت برسانم و هم کلاس‌بندی‌ام را تایید کنم که متاسفانه مسابقات لغو شد اما همچنان در این مسیر تلاش می‌کنم و امیدوارم بتوانم در این رشته به دستاوردهای خوبی برسم.
شاید تصور کنید حادثه ای که برای فیروزه سلطان‌محمدی رخ داد، او را از رشته مورد علاقه‌اش پاراگلایدر دور کرده اما او جزو اولین افراد دارای معلولیت خلبان پاراگلایدر در ایران است.
وی در این خصوص گفت: این حادثه نه تنها باعث نشد که از فعالیت در رشته پاراگلایدر دست بکشم، بلکه به‌خاطر تمرینات قدرتی و بدنسازی باعث شد از نظر بدنی قوی‌تر شده و بتوانم در این رشته فعالیت بهتری داشته باشم. امیدوارم با فراهم شدن تجهیزات بهتر در این رشته برای کشورم افتخارآفرینی کنم.
سلطان‌محمدیِ ۴۱ ساله از ۲۳ سال پیش در کسوت پرستاری مشغول به فعالیت است و علاوه بر این رشته، در مقطع کارشناسی ارشد پژوهش اجتماعی نیز فارغ‌التحصیل شده است.
او در سالهای اخیر مسئول بخش اطفال دانشکده دندان‌پزشکی شهر زنجان است و در روزهایی که می‌توانست به خاطر تعطیلی مرکز محل خدمتش در منزل بماند، به عنوان پرستار داوطلب در بیمارستان حضرت ولی عصر (عج) شهر زنجان مشغول فعالیت است. او درباره علت این موضوع گفت: نمی‌توانستم در منزل باشم و در این شرایط سخت همشهری‌هایم را تنها بگذارم. به تازگی به عنوان مدیر یکی از مراکز اقامتی بیماران مبتلا به کرونا در شهر زنجان منصوب شدم و در این مرکز نیز مشغول خدمت‌رسانی هستم.
اقدامات خیرخواهانه و انسان‌دوستانه او تنها معطوف به این مقطع و همه‌گیری بیماری کووید۱۹ نیست و از حضور داوطلبانه و چندین باره‌اش در مناطقی از کشور که در سالهای اخیر دچار بیماری‌های واگیردار شده‌اند می‌گوید.
سلطان‌محمدی علاوه بر شغل مقدس پرستاری و فعالیت‌های ورزشی، مسئولیتی سنگین بر دوش دارد و مادر نیز هست. او قطعاً الگویی است شایسته برای فرزند ۲۳ ساله‌اش که به زودی از دانشگاه فارغ‌التحصیل خواهد شد.
مصاحبه ما با این بانوی خستگی‌ناپذیر، پس از پایان شیفتی طولانی صورت گرفت و او در تمام این لحظات بدون خستگی و با حوصله، پاسخگوی سوالات بود. سلطان‌محمدی بدون پرسش، پاسخ بزرگ‌ترین سوال ما را نیز داد که چگونه می‌شود با وجود این همه مشغله و حوادث گوناگون، باز هم برخاست و ناامید نشد و جواب این بود: دست نکشیدن از آرزوها و امید داشتن به فرداهای بهتر.
