در قلمرو حیوانات آنچه از طرف دیگر حیوانات مورد احترام است و باعث ایجاد رعب و وحشت در میان آنها می‌شود، اندازه، فک و دندان‌های آنها است. ببر دندان شمشیری در هر سه دسته در بالای زنجیره غذایی قرار داشته است. ببرهای امروزی شکارچیان بسیار ماهری هستند که توانایی شکار طعمه‌های بسیار بزرگ را دارند و علت این موضوع سرعت بالا، اندازه بزرگ و دندان‌هایشان است. این‌گونه که در دسته شکارچیان وحشی قرار دارند، تمامی ابزارهای مورد نیاز برای ایجاد ترس و احترام در میان حیوانات را از اجداد خود به ارث برده‌اند.
اما ببرهای امروزی (در واقع گربه‌سانان امروزی در حیات وحش) در مقایسه با جمجمه باستانی که از ببرهای دندان ششیری در چند دهه پیش در آمریکایی جنوبی یافت شد، تقریبا یک بچه گربه محسوب می‌شونند.
ریچاردو پرادری (Ricardo Praderi) یک حفار آماتور از اروگوئه بود. وی نزمانی که جمجمه را در سپتامبر ۱۹۸۹ پیدا کردند، نمی‌دانست جمجمه متعلق به چه دسته و گروه‌ای است اما مطمئن بود کشف جمجمه کشف بسیار مهمی است. وی بلافاصله جمجمه را به بخش بایگانی موزه ملی تاریخ طبیعی در مونته ویدو (Montevideo) تحویل داد.
زمانی که آلدو مانزوتتی (Aldo Manzuetti) دانشجوی دکترا بود، داستان‌های در مورد جمجمه فوق‌العاده بزرگ موزه شنیده بود، برای همین تصمیم گرفت نگاهی به آن جمجمه بیندازد. مانزوتتی یک پروژه دکترا از دانشگاه جمهوری اروگوئه گرفت.
وی در أواسط ماه مارس با نیویورک تایمز مصاحبه‌ای کرد و گفت: آن جمجمه واقعا بزرگ بود، اندازه آن ۱۶ اینچ بود که این اندازه برای گونه سمی لودون (این گونه در محافل علمی به سمی لودون (Smilodon) مشهور است) بسیار بزرگ است. او می‌گوید عدد انقدر برایم غیرقابل بارو بود که تصور کردم شاید نحوه استفاده درست از نوار اندازه‌گیری را نمی‌دانم. به همین منظور بارها نتایج را بررسی کردم و در نهایتا متوجه شدم هیچ اشتباهی وجود ندارد و عدد درست است.
مانزوتتی محاسبات زیادی انجام داد و در نهایتا متوجه شد که این حیوان ۱۰ هزارساله تقریبا ۱۰۰۰ پوند وزن داشته (تقریبا دو برابر وزن یک شیر نر آفریقایی امروزی) است. در واقع این یک بچه گربه بزرگ بوده، اگرچه آن واقعا یک گربه بوده اما به لحاظ فنی نمی‌توان آن را ببر دانست، با این حال دانشمندان از این نام برای توصیف این گونه استفاده می‌کنند.
زمانی که دیگر دانشمندان در سراسر جهان از نتایج تحقیقات مانزوتتی آگاه شدند، تماما مشتاق بودند تا جمجمه را از نزدیک ببینند. دکتر مارگارت لوئیس (Margaret Lewis)، دیرین‌شناس دانشگاه نیوجرسی می‌گوید: من واقعا دوست دارم آن جمجمه را ببینم. البته تنها دیدن جمجمه برای دانشمندان جذاب نیست بلکه اینکه چطور این گربه غول‌پیکر شکار می‌کرده برای آنها جالب است.
اندازه این گربه نشان می‌دهد که ممکن است که این گونه توسط یک گیاهخوار غول‌پیکر مرده باشد که در آن زمان زندگی می‌کرده است. دکتر کوین سیمور (Kevin Seymour) از موزه سلطنتی اونتاریو در تورنتو کانادا می‌گوید: ما همیشه با این فکر می‌کردیم که چه چیزی می‌توانسته یک غارت‌تر غول‌پیکر زمینی را از بین ببرد. اگرچه سمی لودون بسیار عظیم الجثه بود اما احتمال این وجود دارد که این حیوان عظیم توسط یک گیاهخوار بزرگتر از بین رفته باشد.
گربه‌های امروزی نیز به فکر شکار حیوانات بزرگتر از خود نمی‌افتادند مگر اینکه مجبور شوند. به عنوان مثال ببرها در صورت حمله یک فیل می‌جنگند اما ترجیح آنها این است که فرار کند.
تحقیقات مانزوتتی این فرضیه را نیز مطرح می‌کند که جای زخم روی جمجمه نشان می‌دهد احتمال دارد که حیوان توسط یکی از هم‌نوعان خود مورد حمله قرار گرفته است. دکتر لوئیس می‌گوید: اگر این فرضیه درست باشد، می‌تواند یک کشف بزرگ در این عرصه باشد. اگرچه جمجمه تصویری بسیار بزرگ به ما از این گونه ارائه می‌دهد که این نیز بسیار مهم است. با اینحال دکتر لوئیس می‌گوید: من تنها به قدرت و پتانسیل این حیوان فکر می‌کنم که چه تغییرات عظیمی می‌توانسته در اکوسیستم ایجاد کند.
این گونه در آن زمان در آمریکای جنوبی زندگی می‌کرده است.
