آستان مقدس امامزاده سیدجمال الدین (علیه السلام) ـ کرم بست
امامزاده مشهور به سید جلال الدین احمد است و مورد توجه دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) می باشد.
آنچه که بین مردم مشهور است، امام زاده احمد را از نوادگان امام موسی کاظم (علیه السلام) می دانند و ظاهراً این ادعا با منابع موجود همخوانی دارد، زیرا علامه نسابه ابن طباطبا از اعلام قرن پنجم هجری می نویسد: احمد بن محمد بن اسماعیل بن ابراهیم المرتضی بن امام موسی کاظم (علیه السلام) در دینور سکونت داشته و صاحب سه فرزند به اسامی حسین، محمد و عیسی بود (منتقلة الطالبیه . ص 139)
سید جعفر اعرجی، پدر امامزاده احمد را، سیدی جلیل القدر، و راوی حدیث ذکر می کند و می نویسد: علی بن محمد یکی از مشایخ شیخ کلینی از او روایت نقل نموده است.( مناهل الضرب: ص 428)
بنابراین مهاجرت فرزند محمد یعنی امامزاده احمد از بغداد به سوی دینور بوده است. و شیخ الشرف عبیدلی نسابه از رحلت نواده ی امامزاده احمد به نام ابو القاسم حمزه بن علی بن حسین بن احمد در قرمیسین یاد می کند و می نویسد: «وله اخوه و بنوعم» و برای او برادر و پسرعموهایی در قرمیسین بوده است. (تهذیب الانساب: ص 256 و منتقلة الطالبیه، ص242) این مطلب حکایت از آن دارد که نوادگان سید احمد یک و نیم قرن در کرمانشاه سکونت داشته و از سرشناسان و معاریف سادات بوده اند زیرا عبیدلی درباره ی وی می نویسد: «کان نعم الرجل»
در برخی از منابع انساب برای احمد بن محمد بن اسماعیل، چهار فرزند به اسامی حسین، محسن، موسی، و محمد ذکر شده و برای هر یک اعقابی اشاره شده است.(التذکرة فی انساب المطهرة: 125، الاساس لانساب الناس: ص 194)
محمد بن اسماعیل بن ابراهیم بن موسی کاظم (علیه السلام)، پدر بزرگوار امامزاده احمد، مکنی به ابوعلی و از محدثین جلیل القدر شیعه به شمار می آمده و از علی بن محمد او روایت نقل می کرد (الارشاد، ج 2: ص 325 و 327 و 334 و 351). همچنین احمد بن محمد بن سعید، و احمد بن محمد بن حسین بن اسحاق بن جعفر بن محمد العلوی العریضی ، محمد بن همام و سهل بن زیاد از او روایت می کردند و او نیز از امام حسن عسکری (علیه السلام) و علی بن عبد الغفار، و از عموی پدرش حسین بن موسی بن ابراهیم بن امام موسی کاظم (علیه السلام) و عموی پدرش عبدالله بن موسی بن علی بن مهدی بن صدقه الرقی روایت نقل می کرد (المحدثون، ج 3: ص 13).
خطیب بغدادی درباره ی او می نویسد: ساکن بغداد بود، در آنجا از عموی پدرش عبدالله و حسن فرزندان موسی بن جعفر (علیهما السلام) و از احمد بن نوح خزاز و غیر اینها روایت نقل می کرد و از او نیز محمد بن خلف وکیع روایت می کردند(تاریخ بغداد، ج 2: ص 37 ـ 38 شماره 429)
روایات او در أصول کافی، ارشاد، اعلام الوری و امالی شیخ طوسی ذکر شده که در پاورقی به آن اشاره می شود. (أصول کافی ج 1: ص 506، ارشاد، ج 2: ص 325، أصول کافی، ج 1: ص 508، ارشاد، ج 2: ص 329 ـ330 ، اعلام الوری: ص 359ـ360، بحار الانوار ج 50: ص 308 ـ 309؛ امالی شیخ طوسی: ص 208، شماره 357، ص 225 شماره 393، بحار الانوار ج 71: ص 139، بشارة المصطفی: ص 258 رقم 62، دلائل الامامه: ص 67 رقم 3)
بنابراین ثابت می شود که فرزند سید محمد یعنی امامزاده احمد از بغداد به دینور مهاجرت نموده و این هجرت در زمان غیبت صغری امام زمان بوده است، زیرا چنانچه اشاره شد، پدرش در عصر امام حسن عسکری (علیه السلام) می زیسته و از آن بزرگوار روایت نقل می نموده است.
استان کرمانشاه ـ شهرستان کرمانشاه ـ بخش بیله وار ـ شهر ـ دهستان ـ روستای کرم بست