تابعان کسانی بودند که خود پیامبر را ندیده بودند ولی اصحاب و یاران او را دیده و درک کرده بودند. این دسته از مسلمانان در عین حال که از خداوند برای خود طلب آمرزش و مغفرت می کردند. پیشگامان و پیشاهنگان نهضت پیامبر را یاد کرده و به آن ها احترام می گذاشتند. این دسته از مسلمانان به کسانی که در ایمان از یکدیگر سبقت می گرفتند احترام می گذاشتند و چون می دانستند که ممکن است شیطان در دل آنها رخنه و کینه نسبت به این افراد ایجاد کنند. از خداوند می خواستند که دل های آنها را تقویت کنند تا این افراد در دل خود کینه ای به مسلمانان دیگر نداشته باشند. آری خداوند نیز در دل این افراد آن چنان آرامشی برقرار می سازد که شیطان نتواند آن را گمراه کند
