دعای 18 - دعاي آنحضرت در دفع بلاها و سختي ها
وَكانَ مِنْ دُعائِهِ عليهالسلام اِذا دُفِعَ عَنهُ ما يَحْذَرُ وْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ
« وقتىکه خطرى از او مىگذشت»
اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حُسْنِ قَضآئِكِ، وَ بِما صَرَفْتَ عَنّى
بارخدایا، تو را سپاس بر خوبى سرنوشتى که مقدّر فرمودهاى، و بر بلایى که از من
مِنْ بَلآئِكَ، فَلاتَجْعَلْ حَظّى مِنْ رَحْمَتِكَ ما عَجَّلْتَ لى
گرداندى، پس نصیبم را از رحمتت در این عافیت دنیایى که به من ارزانى داشتى
مِنْ عافِيَتِكَ، فَاَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِما اَحْبَبْتُ، وَ سَعِدَ غَيْرى بِما
منحصر مکن، که به سبب آنچه دوست دارم بدبخت شوم، و دیگرى بهخاطر آنچه ناپسند من است
كَرِهْتُ. وَ اِنْ يَكُنْ ما ظَلِلْتُ فيهِ، اَوْ بِتُّ فيهِ مِنْ هذِهِ الْعافِيَةِ
خوشبخت گردد، و اگر آن عافیت که روز را در آن بهشب رسانده، یا شب را در آن به روز آوردهام
بَيْنَ يَدَىْ بَلآءٍ لايَنْقَطِعُ، وَ وِزْرٍ لايَرْتَفِعُ، فَقَدِّمْ لى ما
مقدمه بلایى همیشگى، و وبالى دائم باشد پس آنچه را برایم به تأخیر انداختهاى
اَخَّرْتَ، وَ اَخِّرْ عَنّى ما قَدَّمْتَ، فَغَيْرُ كَثيرٍ ما عاقِبَتُهُ الْفَنآءُ،
پیش انداز، و آنچه را که پیش انداختهاى به تأخیر افکن، زیرا چیزى که پایانش نیستى است بسیار نیست،
وَ غَيْرُ قَليلٍ ما عاقِبَتُهُ الْبَقآءُ، وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ.
و آنچه عاقبتش همیشگى و جاودانى است اندک نباشد، و بر محمد و آلش درود فرست.
