مسجد جامع عتیق که به مسجد جامع کبیر نیز شهرت دارد یکی از بزرگ‌ترین و کهن‌ترین مکان های زیارتی قزوین است.
این مسجد حدود 3500 مترمربع مساحت و چهاردر ورودی و چهار صحن دارد. سبک معماری این مسجد آمیخته‌ای از معماری دوران سلجوقی، صفوی و قاجار است و صحن‌ها، گنبدها و مناره‌های آن از شاهکارهای معماری اسلامی به شمار می‌روند. حیاط این مسجد از حیث زیبایی تراز اول است و در قلب خود حوض بزرگی را جای‌داده است. هریک از ایوان‌های مسجد در دو طرف خود رواق‌های طولانی دارند که نام امامان جماعت زمان‌بر آن حک‌شده است. گنبد مسجد فیروزه‌ای‌رنگ و مناره‌های آن بسیار مرتفع و مزین به کاشی‌کاری هستند.
آنچه درباره این بنا شگفت‌انگیز است این است که هر گوشه از این اثر تاریخی متعلق به یک دوره‌ی تاریخی است. پیش از ورود اسلام به ایران در محل کنونی مسجد جامع عتیق آتشکده‌ای از دوران ساسانیان قرار داشته است که محل عبادت زرتشتیان بوده است؛ اما پس از ورود اسلام به ایران و حمله اعراب به این دیار این آتشکده به مسجد تبدیل می‌شود و در دوران صفوی به اوج آبادانی خود می‌رسد و در دوران ناصرالدین‌شاه قاجار مرمت و بازسازی می‌شود.
همچنین در حال حاضر در شبستان غربی مسجد و راهروی در شرقی دو موزه بهنام‌های موزه سنگ و سفال و دریچه دیده می‌شوند که به همت اداره میراث فرهنگی قزوین در سال 1392 دایر شده است و اکنون نیز قابل بازدید است.
مسجد جامع عتیق به‌راستی آیینه‌ی تمام‌قد تاریخ اسلام در ایران است و مقصد ایده آلی برای گردشگران مذهبی و علاقه‌مندان به فرهنگ، تاریخ و هنر به شمار می‌رود. البته لطف و زیبایی مسجد جامع عتیق در ایام محرم و صفر که صحن‌ها و ایوان‌ها به پرچم عزای سیدالشهدا (ع) آراسته می‌شوند دوچندان می‌شود و تصاویر فراموش‌نشدنی را در ذهن گردشگران برجای بگذارد.
