برخی تذکرات قرآنی درباره دشمن
قرآن در آياتی وظيفه مسلمانان را به آنان گوشزد مى نمايد و از برنامه ها و توطئه هاى دشمن نیز خبر مى دهد.
۲۶ بهمن ۱۳۹۸ 33 87.2 KB 0 0
برخی تذکرات قرآنی درباره دشمن
شناخت توطئه های دشمن و وظائف مسلمانان در زمان و احوال مختلف از اهمیت بسياری برخوردار است، مسلمانان در این زمینه باید احتياط لازم و واجب را رعایت نمایند سعی کنند دشمن را بشناسند، کارهایی که دستاویز به دشمن می دهد انجام ندهند و ترفندهاى آنان را که در صدد ضربه زدن به مسلمانان است و سبب به هم ريختن آرامش و فشار آوردن بر آنهاست شناسایی کنند. برخی تذکرات قرآنی در این باره از این قرارند:
- دستاويز به دشمن ندهيد
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد (هنگامى كه از پيامبر تقاضاى مهلت براى درك آيات قرآن مى كنيد) نگوئيد «راعنا» بلكه بگوئيد «انظرنا» (چرا كه همان مفهوم را دارد) و آنچه به شما دستور داده مى شود بشنويد و براى كافران و استهزاء كنندگان عذاب دردناكى است».[1]
مسلمانان بايد در برنامه هاى خود مراقب باشند كه هرگز بهانه به دست دشمن ندهند، حتى از گفتن يك كلمه مشترك كه ممكن است دشمن از آن معنى ديگرى قصد كند و به تضعيف روحيه مؤمنان بپردازد پرهيز كنند، وقتى اسلام تا اين اندازه اجازه نمى دهد بهانه به دست دشمنان داده شود، تكليف مسلمانان در مسائل بزرگتر روشن است، هم اكنون گاهى اعمالى از ما سر مى زند كه از سوى دشمنان داخلى، يا محافل بين المللى سبب تفسيرهاى سوء و بهره گيرى بلندگوهاى تبليغاتى آنان مى شود، پس از اين كارها بپرهيزيم و بى جهت بهانه به دست مفسدان داخلى و خارجى ندهيم.[2]
- توطئه هاى دشمن در لباس دوستى
برادران یوسف «گفتند چگونه ممكن است برادرمان را گرگ بخورد در حالى كه ما گروه نيرومندى هستيم، اگر چنين شود ما زيانكار و بدبخت خواهيم بود».[3]
برادران يوسف با هر حيله و نيرنگى بود، مخصوصا با تحريك احساسات يوسف و تشويق او براى تفريح توانستند موافقت پدر را جلب نمايند. برادران يوسف نقشه مرگ يا تبعيد او را تحت پوشش عالي ترين عواطف برادرانه پنهان ساختند، احساساتى كه هم براى يوسف تحريكآميز بود و هم براى پدر ظاهرا قابل قبول. دشمنان هرگز با صراحت براى ضربه زدن وارد ميدان نمى شوند، بلكه براى غافلگيری و سلب هر گونه دفاع از طرف مقابل، كارهاى خود را در لباسهاى فريبنده پنهان مى سازند، ما در زندگى روزمره در سطح وسيع با آن روبرو هستيم، ضربه هاى سنگينى كه از دشمنان، از اين رهگذر خورده ايم كم نيست، گاهى بنام كمك هاى اقتصادى، زمانى با عنوان روابط فرهنگى، گاه در لباس حمايت از حقوق بشر، زمانى با عنوان پيمان هاى دفاعى، بدترين قراردادهاى استعمارى ننگين را بر ملتهاى مستضعف و بر ما تحميل كردند، ما با اين همه تجربيات تاريخى بايد اينقدر هوش و درايت داشته باشيم كه ديگر نسبت به اظهار محبت اين گرگان خونخوار كه در لباس انسانهاى دلسوز خود را نشان مىدهند خوشبين نباشيم و هيچگاه فريب دروغين آنها را نخوريم و چهره واقعى اين گرگان را از پشت ماسكهاى ظاهرا انسانى ببينيم.[4]
- وحدت كلمه در برابر دشمن
«با مشركان بطور دسته جمعى پيكار كنيد همانگونه كه آنها متفقاً با شما مى جنگند و بدانيد اگر پرهيزگار باشيد و اصول تعليمات اسلام را دقيقاً اجراء كنيد خداوند پيروزى شما را تضمين مى كند زيرا خدا با پرهيزگاران است».[5]
قرآن دستور مى دهد به هنگام مبارزه با دشمن، مسلمانان در صف واحد با آنها پيكار كنند، حتى مبارزات سياسى، فرهنگى، اقتصادى و نظامى خود را در برابر آنان هماهنگ سازند.[6]
- سرانجام طرح دوستى با دشمن خدا
مى فرمايد: «اى مؤمنان دشمن من و خود را دوست خويش قرار ندهيد شما نسبت به آنها اظهار محبت مى كنيد در حالى كه آنها نسبت به آنچه از حق براى شما آمده كافر شده اند و رسول خدا و شما را به خاطر ايمان به خداوندى كه پروردگار همه شما است از ديارتان بيرون مى رانند، اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خشنوديم هجرت كرده ايد پيوند دوستى با آنها برقرار نسازيد شما مخفيانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى سازيد، در حالى كه آنچه را پنهان يا آشكار مى كنيد از همه بهتر مى دانم هر كس از شما چنين كارى كند از راه راست منحرف شده است». در آيه بعد مى افزايد: «اگر آنها بر شما مسلط شوند دشمن شما خواهند بود و دست و زبان خود را به هر گونه بدى بر شما مى گشايند آنها دوست دارند شما از اسلام به سوى كفر باز گرديد».[7]
دشمنان هم در عقيده با مسلمانان مخالفند و هم عملا به مبارزه برخاسته اند و ايمان به پروردگار را براى آنها بزرگترين جرم شمرده اند، آيا جاى اين است كه نسبت به آنها اظهار محبت شود در حالى كه عداوتشان با مسلمانان آن چنان ريشه دار است كه اگر بر آنها دست يابند از هيچ كارى فروگذارى نمى كنند و آنها را مورد هر گونه آزار قرار مى دهند، از همه بدتر اينكه گوهر ايمان را مسلمانان از دست می دهند و اين دردناكترين ضربه اى است كه مى خواهند وارد كنند.[8]
#قرآن #دشمن #دشمن_شناسی
یادداشت: سیدمهدی سیدمرادی
پی نوشت ها:
[1] بقره، 104.
[2] تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الإسلامية، تهران، 1374 ش، ج 1، ص 385.
[3] یوسف، 11.
[4] همان، ج 9، ص 332.
[5] توبه، 36.
[6] همان، ج 7، ص 410.
[7] ممتحنه، 2 - 1.
[8] همان، ج 24، ص 11
