فولادها و سایر آلیاژهای آهنی به دلیل داشتن محدودۀ گسترده از خواص مکانیکی و آسان بودن فرایند تولید و
نیز صرفۀ اقتصادی، در حجم وسیعی تولید و مصرف می شوند. اما محدودیت هایی نظیر حساسیت به خوردگی در
برخی محیط ها، هدایت الکتریکی نسبتا کم و چگالی زیاد، ضرورت استفاده از آلیاژهای فلزات دیگر را توجیه می کند.
آلومینیوم و آلیاژهای آن: در بازارهای جهانی آلومینیوم پس از فولاد در ردیف دوم پرکاربردترین فلزات قرار دارد.
توسعۀ سریع آلومینیوم مربوط به خواص ویژۀ آن است. آلومینیوم سبک وزن است ولی نسبت استحکام به وزن
بعضی از آلیاژهای آلومینیوم از فولاد بیشتر است. آلومینیوم و آلیاژهای آن دارای هدایت الکتریکی و گرمایی
مناسب و منعکس کننده خوبی برای نور و گرما است و مقاومت به خوردگی و قابلیت ریخته گری و شکل پذیری
آن مناسب است.
