حدود یکصد سال پیش ،در یکی از روزهای دهه اول محرم ذاکری در تکیه ای در سمنان مشغول به ذکر مصیبت است و مردم هم حال و حالی گرفته اند . ناگهان فریاد و شیون بخشی از عزاداران بلند می شود. یکی از جمع از هوش رفته و به حالت اغماء افتاده .کم کم به کمک مردم به هوش می آید و موضوع و علت را از وی سؤال می کنند .
آن شخص با گریه اظهار می کند:" حضرت ابوالفضل علیه السلام را به عینه مشاهده کردم و محل توقف آن حضرت را همین مکانی نشان می دهد که در حال حاضر به نام قدمگاه عباس بن علی علیه السلام نامگذاری شده است .
قدمگاه عباس بن علی(ع) یکی از اماکن متبرکه سمنان است که بسیار مورد توجه و علاقه مردم شهر است و تعداد زیادی از مردم خصوصاً در شبهای جمعه به این مکان متبرکه می آیند .
فضای داخل قدمگاه بصورت اتاق کوچک ۲×۲ است. در داخل اتاق ۲ سنگ وجود دارد که می گویند که وسط آنها جای پایی مشاهده می شود . این امکنه متبرکه ما بین خیابان طالقانی و راسته بازار سمنان ، داخل کوچه عباسیه واقع شده است .
حدود ۸۰ سال قبل تکیه قدمگاه توسط یکی از افراد خیر و معتمد محل به نام مرحوم حاجی محمد حسن دانایی بازسازی شده است .
در سالهای ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ قمری (حدود ۳۲ سال قبل) به دلیل ازدیاد جمعیت،معتمدین محل تصمیم می گیرند به منظور رفاه حال عزاداران حسینی نسبت به توسعه تکیه اقدام کنند لذا خانه ای را در جنب قدمگاه از فرد خیری خریداری و با کمک مردم به طرز آبرومندی احداث کرده و عملیات ساختمانی آن تا سال ۱۳۷۵ قمری به پایان رسیده می رسد.
با توجه به اینکه تکیه فاقد موقوفات و درآمد بود،لذا نسبت به نصب صندوق نذور در جوار قدمگاه اقدام شد تا درآمد حاصله توسط هیئت امناء صرف روضه خوانی و هزینه های ضروری گردد .
در سال ۱۳۶۶ شمسی از بین معتمدین محل طی احکام جداگانه ای پنج نفر از سوی مدیریت اوقاف و امور خیریه برای اولین بار به عنوان هیئت امناء قدمگاه منصوب شدند و تعدادی هم اکنون نیز به عنوان هیئت امناء زیر نظر این اداره کل بکار اشتغال داشته و خدماتتی جهت توسعه و رفاه حال مراجعین و عزاداران در محل انجام داده اند.
گفتنی است: مساحت قدمگاه بانضمام سالن ساخته شده جنب قدمگاه ۴۵۰ متر مربع است .
