این هنر بوسیله نوعی هاون چوبی که جوغن نام دارد و چند قرقره ی مخصوص که به قالبمعروف است و یک بالش کوچک پارچه یی انجام میشود و نحوه کار به این صورت است کهبالش را روی جوغن گذاشته و بر روی آن الیاف نخ دارای روکش فلزی و نوار خوسی را که به دور قرقره های قالب پیچیده شده است با کمک دست میبافند.
شک به نسبت نیاز مصرف کننده از ۶ میلی متر تا ۵ سانتی متر پهنا دارد و به همین جهت نیز با توجه به تفاوت عرضش به اسامی مختلفی مانند زری یک فضله، (فصل) زری دو فضله،زری سه فضله، شک، عین القمری، کله قندی، لب بله یی، گل اشرفی ساده، سن المشار، قبرعاشقون، دال دالی، غولی، ده قالبه، مطابق المسک، خاتم بندی، عامل گردان، صحن پیاله،قیچی لوزی، مرافعی، غولی نغولی، مصنع چپری، کله کجی، گل اشرفی کله قندی و… نامیدهمیشود که باریکترین شک، زری یک فضله و پهنترین شک، مرافعی نام دارد و از آن برایتزئین لبه ی آستین، دور یقه، پیش سینه و لبه ی دامن لباسهای زنانه و نیز اطراف مقنعه وسجاده استفاده میشود
از مراکز مشهور بافت شکبافی شهرستان رودان از استان هرمزگان است.