نگهداری و پرورش گل سرخس بوستون

گل سرخس بوستون از انواع سرخس می باشد در جنگل به خوبی رشد می کند بنابراین گل سرخس به محیطی مرطوب احتیاج دارد.

گل سرخس بوستون، از گیاهانی با سبک قدیمی هستند که ظرافت را به سالن ها می آورد و خانه مدرن می کند.

شرایط نگهداری از گل سرخس بوستون :

برای نگهداری از گل سرخس بوستون در آپارتمان باید نکاتی رعایت شود.

اول اینکه سرخس به رطوبت زیادی نیاز دارد، پس اگر گل سرخس بوستون برای مدت زیادی خشک بماند با ریزش برگ ها و خشک شدن آن مواجه می شوید.

آبیاری :

نحوه آبدهی به گل سرخس بوستون در بهار و اوایل پاییز به صورت یک روز در میان است، تا حدی به گیاه آب بدهید که آب اضافی از گلدان خارج شود.

در روزهای سرد زمستانی آبیاری را به ۲ بار در هفته کاهش بدهیذ، چرا که هوای سرد مانع تبخیر رطوبت خاک گلدان می شود و گیاه نیاز به آب کمتری دارد.

به طور کلی برای آبیاری گل سرخس بوستون این نکته را در نظر داشته باشید که به محض خشک شدن سطح خاک گلدان آبیاری را انجام بدهید.

در زمان آبیاری باید مراقب بود که آب روی برگ های گیاه نریزد، و مستقیم روی خاک گلدان ریخته شود.

خاک :

خاک مناسب برای گیاه سرخس، خاک جنگلی یا خاک برگ است، در واقع خاک مطلوب این گیاه همان خاک قلیایی است.

دما :

دمای مناسب برای نگهداری از سرخس برگ شمشیری می تواند بین ۱۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد باشد، اما دمای بین ۱۷ تا ۲۲ با رطوبت بیشتر برای این گیاه مناسب تر خواهد بود.

نور :

نور مستقیم خورشید برای گل سرخس بوستون مناسب نیست اما به نور زیاد نیاز دارد.

مکان :

بهترین مکان برای نگهداری سرخس بوستون مکان مرطوب است. 

آسانترین راه برای افزایش رطوبت سرخس بوستون، قرار دادن گیاه در محیط مرطوب است.

پرورش گل سرخس بوستون

معمولا برگ های گل سرخس بوستون به دو دلیل دچار سوختگی و ریزش می شوند،  اول کمبود آبیاری و رطوبت و دوم به علت نور کم. 

گل سرخس بوستون به نور زیادی نیاز ندارد، اما عدم وجود نور کافی باعث کم پشت شدن برگ های گلدان می شود.

هر زمان گلدانتان این مشکل را پیدا کرد کافی است به مدت زمان یک هفته آن را در گوشه ای از تراس یا حیاط که نور خوبی دارد در سایه قرار بدهید، متوجه رشد برگ های سرخس خواهید شد.

شرایط نگهداری از گل سرخس بوستون

مشکلات گل سرخس بوستون:

علت زرد و خشک شذن و ریزش برگ گل سرخس بوستون:

سن برگ ها: برگ های قدیمی تر سرانجام خشک می شوند و می میرند.

کمبود آب: سرخس های بوستون به آب و مقدار زیادی از آن نیاز دارند. اگرچه آنها می توانند شرایط خشک تر را نسبت به سایر سرخس ها تحمل کنند، اما باید هر بار که خاک سطحی تازه شروع به خشک شدن می کند، سیراب شود. خاک گیاه را کاملاً خیس کنید، تا آب از پایین نریزد. اگر این کار را انجام می دهید، اما هنوز هم مانند خشک بودن عمل می کند، ممکن است سرخس شما بزرگ باشد و شما باید آن را در گلدان بزرگتر و یا آن را چند قسمت کنید.

کمبود رطوبت: رطوبت محیط در داخل خانه اغلب به شدت کم است. سرانجام، سرخس های بوستون ساکنان جنگلی بومی هستند که برای زنده ماندن به رطوبت زیاد احتیاج دارند. حفظ رطوبت 40 تا 50 درصد ایده آل برای سرخس ها در طول سال می تواند دشوار باشد.

در صورت وجود مشکل، این روش به شما کمک می کند، که رطوبت گیاه حفظ شود به این صورت که، گل سرخس بوستون را در گلدان بزرگی قرار دهید که با ذغال سنگ نارس یا ورمیکولیت پوشانده و آبیاری شود که این باعث می شود رطوبت زیاد در اطراف گیاه شما حفظ شود.

نمک های محلول زیاد: کودهای شیمیایی فقط در مقادیر بسیار اندک، حتی بیش از دوز 10-5-10 در ماه، حتی در زمان رشد سنگین مورد نیاز نیست. هنگامی که به طور معمول کود می دهید، مواد مغذی استفاده نشده در خاک ایجاد می شوند. ممکن است متوجه پوسته های سفید در سطح خاک شوید و یا ممکن است سرخس شما در مناطق جدا شده قهوه ای و زرد شود. در هر صورت، راه حل ساده است. بارها و بارها خاک را بشویید تا تمام نمک های اضافی آن حل شود و از بین برود و در آینده سرخس بوستون را بارور کنید.