مـازرون مله سبزه و زيبا
(مازندران سرسبز و زيباست)
دارنه جنگل و دريا
(جنگل و دريا دارد)
دار سر خوندنه بلبلا ميچكا
(گنجشك بالاي درخت مي خواند)
هوا هسه با صفا
هوا هم بسيار باصفاست)
مغـوم كوتر ته پر بيه هرجا
(صداي كبوتر صحرايي همه جا به گوش مي رسد)
صدا پيچينه هوا
(صدا در هوا مي پيچد)
پاپلي پر زنده ميون گلا
(پروانه در ميان گلها مي پرد)
خله دارنه تماشا
(كه بسيار تماشاييست)
كرك قتك قتك جيـك چيندكا
( قدقد مرغها و جيك جيك جوجه ها)
صوايي خار خوندش كنده تلا
(هر صبح خروس با صداي نازش مي خواند)
اولي كنّه هميشه غاز و سيكا
(غاز و اردك هميشه در حال شنا كردن هستند)
ككيم پرچيم سر گل ره كنده وا
(گل نيلوفر روي چپرها غنچه خودش را وا مي كند)
داركوتن شه چكوم ره زنده داره
(داركوب بر تنه درخت با نوكش مي كوبد)
شكروم پر بزوئن چنده خاره
(سار چه زيبا پرواز مي كند)
مـرداي مازرون چـه با صفانه
(مردان مازندراني چقدر باصفا هستند)
زنان هم مهربونا و با حيانه
(زنهايش هم مهربان و باحيا هستند)
مازروني مهمون نوازنا رفق دوس
(مازندراني مهمانواز و رفيق دوست هست)
همه جا هسّه مثّ باغ فردوس
(همه جاي آن مثل باغ فردوس است)
دشت سر بينج خوشه چون طلائه
(در كشتزارهاي برنج خوشه هاي برنج همچون طلاست)
همه از بركتا لطف خدائه
(كه همه از بركت و لطف خداست)
مازرون افتخار كل ايرون
(مازندران افتخار كل ايران است)
هسّه مرز شيجاعونا دليرون
(مازندران مرز شجاعان و دليران است)
بهروز قاسمي((رها))
