پیامبراسلام و معلم اخلاق بشریّت؛ حضرت محمّدصلّی الله علیه وآله دروجوب پای بندی به عهد و پیمان؛ که عهد با خدا و انسان را شامل می شود؛ فرمودند: "وعده هم نوعی دیِن هست؛ وای برکسی که وعده دهد و خلف وعده کند؛ وای برکسی که وعده دهد و خلف وعده کند." کنزالعمال ح ۶۸۶۵ فرمایش پیامبراسلام؛ برگرفته از آیه یک سوره مائده " یا ایها الذین امنوا اوفوا بالعقود" بوده که عذاب خدا را به کسی که خلف وعده کند؛ ثابت می کند. بنابراین؛ طبق آیه قرآن و روایات متعدد؛ عمل به وعده؛ وظیفه شرعی و امری واجب بر وعده دهنده هست؛ لذا؛ مشروعیّت کلیه اعتبار و امکانات مادی و معنوی و... رئیس جمهور و وزراء و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیگر؛ مشروط به ادای وعده ها و قول ها به عنوان دیِن و حقّ الناس به مردم می باشد.
رأی مردم مشروط به عمل به وعده ها هست، لذا، رأی مردم حقّ الناس و موجب دین بر منتخب مردم و وعده بدون عمل در پای میزان و روزجزا نسبت به همه رأی دهندگان احقاق حقّ خواهد شد، چون، رأی دهنده بر اساس وعده ها رفع مشکلاتی از زندگی و کشور خود را مطمئن و در آینده و کشور خود برنامه ریزی می نماید، در صورت وعده های خلاف واقع منتخب، شکستی را متوجه رأی دهنده نموده، ولی خود به اهداف خود که ریاست و مقام و ثروت و... بوده رسیده است، لذا، در حسابرسی روز جزا، میزان خسارت و شکست رأی دهندگان به عنوان حقّ الناس جبران خواهد شد.
