شرط رستگاری انسان ها، یادآوری نعمت های خداست

شکر نعمت، موجب افزایش نعمت و روزی می شود که این وعده خداوند است.

۶ آذر ۱۳۹۸ 19 58.3 KB 1 0

شرط رستگاری انسان ها، یادآوری نعمت های خداست

به پیرامون تان بنگرید؛ هرچه که می بینید جلوه ای از لطف و احسان خداوندی است که برای آسایش بشر و ترقی او به سوی کمال آفریده شده است و یا بهتر بگوییم نعمتی از نعمت های بی شمار الهی است که هرکدام به تنهایی نیاز به هزاران شکر و سپاس دارد و باید مورد توجه قرار گیرد. پدر، مادر، خویشان و بستگان که وجود آن ها موجب آرامش ماست، اولین نعمت هایی هستند که پس از تولد در اختیار ما قرار می گیرند و اگر درست فکر کنیم کمترین زیان از نداشتن آن ها، احساس تنهایی و بی کسی است؛ برای انسانی که اجتماعی خلق شده است، ناخوشایند است.

حمایت و پشتیبانی همه جانبه آن ها که آن نیز از ناحیه خداوند متعال صورت می گیرد و نیز راهنمایی ها و هدایت ها و رهبری آن ها از دیگر نعمت هایی هستند که در شمار یکی از نعمت های بی پایان خداوندی جای می گیرند و اگر تنها به خود بنگریم و لذت هایی را که از طریق حواس پنجگانه دریافت می کنیم و یا به نعمت عقل و اندیشه که پیامبر درونی ما هستند و نیز نعمت های اراده و همت، خلاقیت و نوآوری، ایجاد ارتباط با دیگران و یاری رساندن و یا یاری خواستن از آن ها، آسایش و امنیت، کار و تلاش به عنوان بهترین سرمایه های زندگی، استراحت و تفریح، شادمانی و حتی غم و اندوه و مهمتر از همه این ها نعمت سلامتی و تندرستی، همه از مواردی هستند که همواره باید به آن ها بیندیشیم و خدا را بر داشتن آن ها شکر و سپاس گوییم.

این نعمت ها چنان بی شمارند که هیچ موجودی از عهده شمارش آن بر نمی آید و توان شکر گفتن آن ها را پیدا نمی کند. همچنان که خداوند متعال در سوره مبارکه ابراهیم آیه 34 می فرماید: «... وَ إِنْ تَعُدُّوا نعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوهَا...»؛ و از او هرچه خواستید به شما عطا کرد و اگر نعمت خدا را شماره کنید نمی توانید آن را شمارش کنید. قطعاً. انسان ستم پیشه ناسپاس است.

اگر نعمت خدا را شماره کنید نمی توانید آن را شمارش کنید

مهم آن است که بدانیم نعمت ها الهی هستند و اگر لطف خدا شامل حال ما نمی شد آن ها را دریافت نمی کردیم، پس باید که به محض احساس و درک هر یک از آن ها، بلافاصله آن ها را به خود یادآوری کنیم و از شکر آن ها غافل نمانیم.

آیه 69 سوره مبارکه اعراف به خوبی بر این موضوع دلالت می کند. این که خداوند فرمود: «.. فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ...»؛ پس نعمت های خدا را به یاد آورید، باشد که رستگار شوید. شرط رستگاری انسان ها یادآوری نعمت های خداوندی است، چه از این طریق ارتباط انسان با خدا بیشتر می شود و پیوند با او برقرار می گردد. این امر موجب می شود تا فیض بیشتری از سوی خداوند نصیب آدمی شود و نعمت های بیشتری به او برسد. آری شکرنعمت موجب افزایش نعمت و روزی می شود که این وعده خداوند است و وعده او تخلف ناپذیر است.