حمام پهنه كه پيشينه ساخت آن به قرن نهم هجري قمري مي رسد, يكي از آثار قديمي و ارزشمند سمنان است كه در گوشه شمال باختري تكيه پهنه سمنان، بين مسجد جامع, مسجد امام خميني(ره) و امام‌زاده يحيي قرار گرفته است. اين حمام قديمي در سال 856 هجري قمري در زمان سلطنت ابوالقاسم بابرخان پادشاه تيموري و به دستور وزير وي خواجه غياث‌الدين بهرام سمناني ساخته شده و به علت كم توجهي در زمان سلطنت ناصرالدين شاه قاجار، كتيبه آن ربوده شد. در سال 1312 هجري قمري در زمان سلطنت مظفرالدين شاه؛ نسبت به تعمير و تجديد بناي آن اقدام شد .
ساختمان حمام از سه قسمت تشكيل يافتهاست: قسمت اول رخت كن يا سربينه است كه به وسيله يك هشتي كوچك به قسمت دوم و سوميعني گرم خانه و خزانه متصل مي‌شود. يكي از قسمت‌هاي جالب توجه اين حمام سر در زيباو كاشي كاري شده آن است. با اين كه در انجام كاشي كاري به اندازه كافي دقت نشده بازهم از جذابيت قابل توجهي برخوردار است. در طرفين درب ورودي كه از چوب با گل ميخ‌هايآهني ساخته شده، دو نقش از يك افسر و فرمانده قاجار با شمشير وجود دارد. حمام پهنهاز موقوفات مسجد جامع است كه در حال حاضر پس از باز پيرايي به عنوان موزهمردم‌شناسي مورد استفاده قرار مي گيرد. اين حمام پهنه به جهت نزديكي به بقعه حضرتيحيي بن موسي به گرمابه حضرت نيز شهرت دارد. اين بنا با شماره 1022 به ثبت تاريخيرسيده است.
