شهرزاد: از کودکی تا بلوغ، اتاق، یکی از مکان‌های محبوب کودک است. اتاق خواب نه‌تنها یک مکان برای بازی یا مطالعه است، بلکه یک پناهگاه محسوب می‌شود که کودک می‌تواند برای پنهان شدن، به آن پناه ببرد. اگر شما قصد دارید اتاق کودکتان را طراحی و تزئین کنید، نباید این شانس را از او بگیرید تا در تزئین اتاق خود دخالت و اعمال نظر کند. اجازه دهید فضای اتاقش، به گونه‌ای بازتاب شخصیت یگانه او باشد؛ اما این نکته را یادتان باشد که سلیقه کودک خیلی سریع تغییر می‌کند. برای این‌که وقتی فرزندتان وارد مرحله‌های مختلف سنی می‌شود و می‌خواهد دکوراسیون اتاقش را تغییر دهد، دچار ضرر زیادی نشوید، سعی کنید وسائل ساده، مبلمان چندمنظوره و موادی را که قابل بازیافت باشد، انتخاب کنید تا بتوانید آن‌ها را چندین بار رنگ کنید و به شکل دل‌خواه درآورید تا حس تنوع‌طلبی کودک هم راضی شود.

موکت یا لمینت

موکت، کف را گرم‌تر نگه می‌دارد، اما غیربهداشتی است، چون گردوغبار را در خود نگه می‌دارد. نمی‌توانیم بگوییم چون گردوغبار را نمی‌بینیم، پس وجود ندارد. در واقع موکت، کثیفی را دیرتر و کم‌تر نشان می‌دهد. البته این مشکل را می‌توانیم با نظافت روزانه و استفاده از موکت‌های بدون پُرز، کم‌تر کنیم. اگر از موکت استفاده می‌کنید، حتما موکتی انتخاب کنید که پرز نداشته باشد و راحت تمیز شود. موکتی با ضخامت نه میلی‌متر ایده‌آل است، چون دوام بسیار زیادی دارد و عایق خوبی برای گرما، سرما و صداست.

موکت، عایق بهتری برای صداست و چون نر‌م‌تر است، وقتی کودک بزرگ‌تر شد، بازی کردن روی آن برای او راحت‌تر است. برای کودکی که تازه راه افتاده و دائم زمین می‌خورد، موکت پوشش امن‌تری است و هم‌جنین فضای اتاق را دنج‌تر و دوستانه‌تر می‌کند.

از طرفی، تمیز کردن لمینت آسان‌تر است. لمینت هم‌چنین بهداشتی‌تر است، چون ما کثیفی و گردوغبار را آسان‌تر روی آن می‌بینیم و مجبوریم آن را هر روز تمیز کنیم. اگر از لمینت استفاده کنیم، می‌توانیم قالیچه‌ای هم در وسط آن بیندازیم. بعضی از قالیچه‌ها آن‌قدر بزرگ هستند که بیش‌تر کف اتاق را می‌پوشانند و این امتیاز را دارند که برای نظافت می‌توانید آن را بردارید و حتی وقتی از آن خسته شدید، می‌توانید آن را عوض کنید. برای مهمان‌هایی هم که حساسیت دارند، مشکلی ایجاد نمی‌کند. نکته منفی لمینت این است که راه رفتن با پای برهنه روی آن مشکل است و در زمستان، سرما را انتقال می‌دهد.

چه جنسی؟ چه رنگی؟

بیش‌تر پدرها و مادرهایی که قرار است صاحب بچه شوند، دکور اتاق نوزادشان را براساس جنسیت او طراحی می‌کنند. از طرف دیگر، پدرها و مادرهایی هم هستند که به هر دلیل، مثلا لذت غافل‌گیر شدن و...، دلشان نمی‌خواهد که بدانند قرار است صاحب پسر شوند یا دختر.

اگر از پدرها و مادرهای دسته اول هستید، باید بدانید که کودکان رنگ‌های روشن و زنده یا ترکیب رنگ‌های متضاد یا شکل‌های راه‌راه را بیش‌تر دوست دارند. نوارهای میانه یا آینه نیز از چیزهای مورد علاقه آنان است. مزیت استفاده از رنگ صورتی و مکمل‌های آن مثل سفید و مشکی یا خاکستری یا نقره‌ای، این است که وسائل دیگر تزئینی با این رنگ زیاد است و شما می‌توانید راحت رنگ وسائل را با هم هماهنگ کنید. زرد لیمویی یا سبز روشن هم با صورتی، ترکیب چشم‌نوازی دارند. می‌توانید از تصویر اسباب‌بازی مورد علاقه فرزندتان یا شخصیت‌های کارتونی، برای روی دیوار استفاده کنید.

همین‌طور می توانید روی تنها یک دیوار، از کاغذ دیواری بافت‌دار استفاده کنید. اگر دوست دارید از رنگ قرمز در اتاق کودک استفاده کنید، سعی کنید از این رنگ در روتختی، گل‌های تزئینی یا وسائل دیگر استفاده کنید.

اگر جزء دسته دوم هستید، چون بیش‌تر دکوراسیون‌های موجود بر اساس جنسیت طراحی شده‌اند، مجبورید خودتان کمی خلاقیت به خرج دهید. اگر رنگی که انتخاب می‌کنید، یک‌دست باشد، بیش‌تر جنسیتی بودن آن را نشان می‌دهد. اگر دنبال اتاقی هستید که نشان‌دهنده اتاق نوزاد باشد و نه نوزاد پسر یا دختر و دلتان می‌خواهد فرزندتان بدون احساس این‌که پسر یا دختر است، بزرگ شود، در واقع معتقد به این شیوه تربیتی هستید که او را طوری تربیت کنید که در آینده، بدون توجه به پسر یا دختر بودن، علایقش را دنبال کند. پس، طرح‌های معمول در بازار، باب میل شما نخواهد بود.

با توجه به این توضیح‌ها، یکی از چیزهایی که شما نباید انتخاب کنید، رنگ‌های صورتی و آبی است. حتی از زمینه‌هایی که عروسک یا توپ در آن غالب است نیز استفاده نکنید. خب! باید بدانید از تمام وسائلی که دیده‌اید، تقریبا همه‌شان به یکی از دو جنس مربوط می‌شوند.

ممکن است تصویرهای حیوانات یا شخصیت‌های کتاب‌های داستان را برای اتاق نوزادتان دوست نداشته باشید. نه این‌که جذاب نباشند؛ بلکه شما احساس می‌کنید آن‌قدر که باید، حق مطلب را ادا نمی‌کنند.

اگر مشکل‌پسند نیستید و تنها می‌خواهید اتاق کودکتان حسی از تعادل داشته باشد، می‌توانید از وسائل موجود برای نوعی طراحی که هارمونی را القا می‌کند، استفاده کنید. فقط چون شما، به قول معروف بمباران تبلیغاتی شده‌اید، کار انتخاب برای شما سخت‌تر می‌شود. برای یک انتخاب مناسب فقط کافی است خلاق باشید و چیزهای معمولی را که سازندگان لوازم بچه پیشنهاد می‌دهند، انتخاب نکنید.

استفاده از «طرح چهارخانه» در اتاق نوزاد

سازه‌ها و طرح‌های چهارخانه، یکی از انتخاب‌های خوب برای اتاق نوزاد است. فقط حواستان باشد که چهارخانه با شطرنجی فرق دارد. طرح چهارخانه شامل چند رنگ است که با هم، یک مربع را شکل می‌دهد، حال آن‌که در طرح شطرنجی، هر مربع یک رنگ دارد. سعی کنید در طرح چهارخانه، از رنگ‌های ملایم و تند با هم استفاده کنید.

چون در چهارخانه، رنگ‌های متعددی به کار رفته، خیلی راحت می‌توانید رنگ فرش یا کف‌پوش و اسباب داخل اتاق را با آن هماهنگ کنید. این کار به مقدار قابل توجهی باعث صرفه‌جویی در هزینه طراحی می‌شود.

استفاده از «طرح شطرنجی» در اتاق نوزاد

اگر مایل به استفاده از طرح شطرنجی هستید، می‌توانید از دو یا سه رنگ مختلف استفاده کنید تا بیش‌تر به چشم بیاید. حتی می‌توانید از طیف‌های تک‌رنگ استفاده کنید تا چشم‌نوازتر باشند؛ مثلا ترکیب نارنجی کم‌رنگ و هلویی ملایم، یک ترکیب بی‌نظیر در طرح شطرنجی است.

اگر هم دوست دارید از رنگ‌های تند استفاده کنید، می‌توانید از ترکیب زردقناری با زرد رنگ‌پریده (لیمویی) استفاده کنید. این رنگ می‌تواند تداعی‌کننده شروع یک زندگی باشد و دوران نوزادی را به بهترین وجه نشان دهد. می‌توانید تصویر طلوع آفتاب یا یک خورشید خندان را هم به آن اضافه کنید تا طراحی‌تان کامل شود.

ترکیب شطرنج‌هایی با رنگ سبز زمردی و سبز درختی، تداعی‌کننده محیط باغ و بُستان است. کفشدوزک‌های قرمز و زنبورهای عسل بزرگ نیز به تداعی حال‌وهوای باغ کمک می‌کند.

استفاده از طرح «راه‌راه» در اتاق کودک

اگر اتاقی چشم‌نواز با ترکیب رنگ ملایم می‌خواهید، می‌توانید از طیف تک‌رنگ در راه‌ها استفاده کنید. در غیر این صورت، از رنگ‌های مختلف استفاده کنید. از ترکیب دو رنگ یا بیش‌تر استفاده کنید تا زمینه دل‌خواهتان به دست آید.