مولانا علی نراقی محتشم کاشانی

محتشم کاشانی شاعر مشهور ایرانی که در سده ده هجری در کاشان متولد شد، نام اصلی وی کمال الدین علی محتشم کاشانی بود و لقب شمس الشعرای کاشانی را داشت. او در تاریخ ربیع الاول سال ۹۹۶هجری در شهر کاشان از دنیا رفت.

از جمله شاعران پارسی گوی ایرانی که در دوره صفویان و در زمان شاه طهماسب می زیست، محتشم کاشانی است که در سال ۹۰۵ هجری قمری دیده به جهان گشود. او در تمامی طول عمر خود در کاشان زندگی کرد و شغل اصلی وی شعر بافی و بزازی بود. محتشم از مهم ترین شاعران مرثیه سرای مذهب شیعه به شمار می آید که از پیروان مکتب وقوع بود. معروف ترین مرثیه ای که محتشم برای شهدای کربلا سروده است ترکیب بند «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» که از اشعار مشهور ادبیات فارسی به شمار می آید.

آرامگاه ابدی محتشم کاشانی

زندگینامه محتشم کاشانی

محتشم کاشانی شاعر مشهور ایرانی که در سده ده هجری در شهر کاشان متولد شد، نام اصلی وی کمال الدین علی محتشم کاشانی بود و لقب شمس الشعرای کاشانی را داشت. او در تاریخ ربیع الاول سال ۹۹۶هجری در شهر کاشان از دنیا رفت. بعدها آرامگاه این شاعر مورد احترام افراد بسیار زیادی قرار گرفت. پدر وی خواجه میر احمد نام داشت او در دوره نوجوانی علوم دینی و ادبی دوره خود را مطالعه می کرد. همچنین او به بررسی اشعار مختلف شعرای ایرانی می پرداخت. وی بیشتر در مورد رنج و درد امامان شیعه شعر می گفت و اشعار او برای پادشاهان صفوی بیشتر جنبه ایدئولوژیک داشت. 

مشهور ترین شاعر مدیحه سرای شیعه

در بین هواداران شیعه مطلع «باز این چه شورش است...» که "محتشم کاشانی" سروده است، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. پس از محتشم تعداد زیادی از شاعران از این ترکیب بند در نوحه ها و شعرهای سروده خود، بهره می بردند. محتشم کاشانی در نزد صدقی استرآبادی (ساکن کاشان) به آموزش فنون شاعری پرداخت. همچنین خود محتشم شاگردانی مانند: صرفی ساوجی، وحشتی جوشقانی، حسرتی کاشانی، تقی الدین محمد حسینی که صاحب اثر «خلاصه الشعار»،است را پروراند.

او پس از سرودن مرثیه شهدای کربلا در دوازده بند، توانست مقام بالایی در مرثیه سرایی از آن خود کند. بند اول ترکیب بند مشهور او عبارت است از «باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟/ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است ؟»

محتشم کاشانی توانست در دوره جوانی به دربار شاه طهماسب صفوی راه پیدا کند و با وجود قصیده و غزل های بسیار زیبایی که می سرود، مورد الطاف شاه طهماسب واقع شد. نام او پس از مدتی در میان گروه شعرای معروف زمان خود قرار گرفت. او با وجود اعتقادات دینی که داشت، همچنین با وجود احساسات شیعی که در دربار شاهان صفوی برای تقویت مذهب شیعه در برابر مذاهب اهل سنت، وجود داشت. 

شعر محتشم کاشانی نصب شده در مقبره او

محتشم کاشانی در سرودن اشعار مذهبی و سختی های زندگی اهل بیت که آن زمان در نوع خود تازه و جدید بود، توانست موفق عمل کند. پس از مدتی محتشم کاشانی تبدیل به یکی از بزرگترین شعرای ایرانی شد که در سبک اشعار مذهبی و مصائب اهل بیت شیعه شعر می سرود. اشعار محتشم در سراسر ایران شهرت خاصی پیدا کردند. به گونه ای که محتشم کاشانی را باید معروف ترین شاعر در زمینه مرثیه سرایی در ایران نام برد. او برای نخستین بار توانست سبکی نو در سرودن اشعار مذهبی ایجاد کند. اولین شعر مذهبی که محتشم سرود در سوگ و غم از دست دادن برادرش بود. او برای غم هجر برادر ابیات بسیار زیبایی را سرود. بعد از آن شروع به سرودن مرثیه هایی برای واقعه جان گداز کربلا، مصیبت نامه های مختلف و واقعه عاشورای حسینی کرد. 

نظر مشاهیر مختلف در مورد محتشم کاشانی

جابر انصاری در مورد محتشم کاشانی گفته است: محتشم کاشانی را باید پدر مرثیه سرایی عاشورایی دانست. همچنین او اضافه می کند که: این شاعر فرهیخته بهترین منظومه نمایشی را به یادگار گذاشته و از طریق زبان شعر به ترویج فرهنگ عاشورا در میان مردم به خصوص مداحان اهل بیت پرداخته است. 

عناصری اضافه می کند که: آوازه بی مانند و شهرت محتشم کاشانی در ادبیات باعث شده تا شاعران مشهوری به اهتمام در پیروی از سبک او بپردازند. ولی در ادبیات ایران هنوز شاعری مانند محتشم در مرثیه سرایی پیدا نشده است. 

عباس مشفق کاشانی نیز عقیده دارد که محبت، استواری و اعتقاد محتشم کاشانی به اهل بیت موجب شده تا بعضی از پادشاهان صفوی مانند: شاه طهماسب به اشعار مذهبی علاقه مند شوند. او همچنین اضافه می کند که: ترکیب بند مشهور این شاعر پر آوازه و مرثیه سرای ایرانی که برای امام حسین و شهدای کربلا سروده موجب جلب توجه بسیاری از شاعران اهل تشیع و به خصوص فارسی زبانان و زبانزد خاص و عام شده است. 

شعر معروف محتشم کاشانی

آثار محتشم کاشانی

پس از مرگ محتشم شاگردش اشعار او را در شش کتاب جمع آوری کرد. این اشعار شامل قصاید، غزلیات، رباعیات، قطعیات، ترکیب بندها و مثنویات محتشم بود.

آثار منظوم محتشم عبارتند از: 

• صبائیه ( مربوط به دوره کودکی شاعر)

• شبائیه ( مربوط به دوره جوانی شاعر)

• شیبیه ( مربوط به دوره پیری شاعر)

• معمیات

• ماده تاریخ ها

همچنین آثار منثور وی نیز عبارتند از :

• جلالیه

• نقل عشاق

آرامگاه محتشم کاشانی

قسمت آغازین ترکیب بند معروف او در زیر آمده است:

باز این چه شورش است؟ که در خلق عالم است     

باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است؟

باز این چه رستخیز عظیم است؟ کز زمین     

بی نفخ صور، خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا؟ کزو     

کار جهان وخلق جهان جمله درهم است

گویا، طلوع می‌کند از مغرب آفتاب     

کآشوب در تمامی ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا، بعید نیست     

این رستخیز عام، که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست     

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن وملک بر آدمیان نوحه می‌کنند     

گویا، عزای اشرف اولاد آدم است

خورشید آسمان وزمین، نور مشرقین     

پرورده کنار رسول خدا، حسین

محتشم کاشانی در سال ۹۹۶ هجری قمری در کاشان از دنیا رفت. برای او آرامگاهی در کاشان ساخته شد. آرامگاه محتشم در محله محتشم قرار دارد و زیارتگاه عموم می باشد.

سنگ قبر محتشم کاشانی

یکی از اقدامات با ارزش مسولان فرهنگی شهر کاشان برای معرفی این شاعر پر آوازه برگزاری جایزه ادبی محتشم کاشانی است.

آرامگاه محتشم کاشانی

مُحتَشَم کاشانی (۹۰۵ ه.ق در کاشان - ۹۹۶ ه.ق در کاشان) شاعر پارسی‌گوی سدهٔ دهم هجری و هم‌دوره با پادشاهی شاه طهماسب یکم صفوی بود. شغل اصلی محتشم بزازی و شَعربافی بود. محتشم از پیروان مکتب وقوع و از مهمترین شاعران مرثیه‌سرای شیعه است. ترکیب‌بند «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» معروف‌ترینمرثیه برای کشتگان واقعه کربلا در ادبیات فارسی است.

زندگی‌نامه

کمال‌الدین علی محتشم کاشانی دارای لقب شمس الشعرای کاشانی شاعر ایرانی در آغاز سده ده هجری و هم دوره با پادشاهی شاه طهماسب صفوی در کاشان زاده شد، بیشتر دوران‌زندگی خود را در این شهر گذراند و در همین شهر هم در ربیع‌الاول سال ۹۹۶ هجری درگذشت و محل دفن او بعدها مورداحترام مردم قرار گرفت. نام پدرش خواجه میراحمد بود. کمال الدین در نوجوانی به مطالعه علوم دینی و ادبی‌معمول زمان خود پرداخت و اشعار شعرای قدیمی ایران را به دقت مورد بررسی قرارداد.

نام‌آورترین شاعر مدیحه‌سرای شیعه

شاعران بسیاری پس از محتشم تاکنون از ترکیب‌بند یادشده در شعرها و نوحه‌هایشان سود برده‌اند.

او فنون شاعری را از صدقی استرآبادی (ساکن کاشان) فرا گرفت و خود شاگردانی مانند تقی‌الدین محمد حسینی صاحب «خلاصه‌الشعار»، صرفی ساوجی، وحشتی جوشقانی و حسرتی کاشانی را پرورش داد.

وی با سرودن دوازده بند در مرثیه کشته‌شدگان کربلا که بند اول ترکیب بند وی با بیت «باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟ / باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است ؟» آغاز می‌شود، مقام والایی در مرثیه سرایی کسب کرد.

وی در جوانی به دربار شاه طهماسب صفوی راه یافت و به مناسبت قصیده و غزلهای زیبایش مورد لطف شاه قرار گرفت؛ محتشم پس از مدتی در زمره شعرای معروف عصرخود جای گرفت ولی نظر به معتقدات دینی خود و احساسات شیعی دربار شاهان صفوی که در صدد تقویت این مذهب (در مقابل مذاهب اهل سنت) بودند به سرایش اشعارمذهبی و مصائب اهل بیت که در نوع خود تازه و بی بدیل بود پرداخت. محتشم پس از چندی به یکی از بزرگ‌ترین شعرای ایران در سبک اشعار مذهبی و مصائب امامان شیعه بدل گشت و اشعارش در سرتاسر ایران معروفیت خاصی یافت، به‌طوری‌که می‌توان وی را معروف‌ترین شاعر مرثیه گوی ایران دانست که برای اولین بار سبک جدیدی درسرودن اشعار مذهبی به وجود آورد. اولین اشعار مذهبی محتشم در سوگ غم مرگ برادرش بود که ابیات زیبائی در غم هجر او سرود و پس از آن به سرایش مرثیه‌هایی در واقعه کربلا، عاشورای حسینی و مصیبت نامه‌های مختلف پرداخت.