حضرت علی علیه السلام منادی وحدت

امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: دست خدا بر سر جماعت است، از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو، طعمه گرگ است.

حضرت علی علیه السلام منادی وحدت

حضرت علی علیه السلام در سخنان خود بر مساله وحدت تاکید کرده اند که در این نوشتار به برخی از آن ها اشاره می شود:

پرهیز از اختلاف در دین خدا

امام علی علیه السلام می فرمایند : «إیّاکُم و التَّلَوُّنَ فی دِینِ اللّه، فإنَّ جَماعَهً فیما تَکْرَهونَ مِن الْحَقِّ خَیْرٌ مِن فُرقَهٍ فیما تُحِبّونَ مِنَ الْباطِلِ، وَ إنَّ اللّه َ سُبحانَهُ لَم یُعْطِ أحَدا بفُرقَهٍ خَیْرا، مِمّن بَقِیَ؛ از چندرنگی و اختلاف دردین خدا بپرهیزید؛ زیرا یکپارچگی در آنچه حق است ولی شما آن را ناخوش می دارید. از پراکندگی در آنچه باطل است اما خوشایند شما می باشد بهتر است. خدای سبحان به هیچ یک از گذشتگان و باقی ماندگان بر اثر تفرقه و جدایی خیر و خوبی عطا نکرده است».(نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 255)

در روایت دیگری امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند : «وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّفَرُّقَ فَإِذَا نَزَلْتُمْ فَانْزِلُوا جَمِيعاً وَ إِذَا ارْتَحَلْتُمْ فَارْتَحِلُوا جَمِيعاً؛ از تفرقه و جدایی بپرهیزید، سپس هرگاه در جائی فرود آمدید، همگی فرود آئید و هرگاه کوچ کردید، با هم کوچ کنید»(نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 371).

شیطان سرچشمه پراکندگی و اختلاف

امام علی علیه السلام می فرمایند: «إنَّ الشَّیْطانَ یُسَنّی لَکُم طُرُقَهُ، و یُریدُ أنْ یَحُلَّ دِینَکُم عُقْدَهً عُقْدَهً، و یُعْطیَکُم بِالْجَماعَهِ الفُرْقَهَ، وَ بِالْفُرْقَهِ الفِتْنَهَ، فَاصْدِفُوا عَنْ نَزَغاتِهِ و نَفَثاتِه؛ همانا شیطان راه های خود را برای شما آسان و هموار می کند و می خواهد بند بند دین شما را بگسلاند و به جای یکپارچگی پراکندگی نصیبتان کند و بر اثر پراکندگی فتنه و فساد پدید آورد. پس از وسوسه ها و افسون هایش رویگردان شوید.»#نهج_البلاغه (للصبحي صالح)، ص: 178)

ارزش و بهای نعمت اتحاد

امير المؤمنينعليه السلاممى فرمايند: «فَإِنَّ اللهَ – سُبْحَانَهُ - قَدِ إمْتَنَّ عَلَى جَمَاعَةِ هَذِهِ الْأُمَّةِ فِيمَا عَقَدَ بَيْنَهُمْ مِنْ حَبْلِ هَذِهِ الْأُلْفَةِ الَّتِی يَنْتَقِلُونَ فِی ظِلِّهَا وَ يَأْوُونَ إِلَى كَنَفِهَا بِنِعْمَةٍ لَايَعْرِفُ أَحَدٌ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَهَا قِيمَةً لِأَنَّهَا أَرْجَحُ مِنْ كُلِّ ثَمَنٍ ؛ وَ أَجَلُّ مِنْ كُلِّ خَطَرٍ؛ خداوند بر اين امّت، منت گذارده و بين آنان ريسمان الفت [و اتحاد] را گره زده است كه در ساية آن آمد و شد كنند و به كنف حمايت آن پناه گيرند، اين نعمتى است كه احدى نمى تواند بهايى برايش بگذارد، زيرا از هر بهايى گرا نقدرتر و از هر چيز پرارزشى، باارزشتر است».(منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى)، ج‏12، ص: 2 - شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏13، ص: 179)

اختلاف و سست شدن بنیاد «اندیشه درست»

حضرت علی علیه السلام می فرمایند: «الْخِلَافُ يَهْدِمُ الرَّأْي؛ اختلاف، بنیاد «اندیشه درست» را درهم می‏ ریزد.»(نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 507) .

خدا با جماعت است

امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند : «فَإِنَّ يَدَ اللَّهِ عَلَى الْجَمَاعَةِ وَ إِيَّاكُمْ وَ الْفُرْقَةَ فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّيْطَانِ كَمَا أَنَّ الشَّاذَّةَ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْبِ دست خدا بر سر جماعت است، از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو، طعمه گرگ است»(نهج البلاغه، خطبه127).

برای اتحاد از امت های گذشته عبرت بگیرید

امام علی علیه السلام می فرمایند: «از بلاهایی که به سبب اعمال زشت و نکوهیده بر سر ملت های پیش از شما آمد بپرهیزید و احوال خوب و بد آنان را به یاد آورید و از این که چون آنان باشید دوری کنید. اگر در احوال نیک و بد آنان بیندیشید همان کاری را عهده دار شوید که عزیزشان گرداند و دشمنانشان را از آنان دورساخت و تندرست نگاهشان داشت و نعمت و فراوانی به سراغشان آمد و نیکوکاری و بزرگواری باعث پیوند آنان گردید و آن از تفرقه و پراکندگی اجتناب ورزیدن و به یکدیگر مهربانی کردن و همدیگر را به این کار تشویق نمودن است و از کارهایی که پشت آنان را شکست و قدرت آنان را از بین برد دوری کنید ؛ کارهایی چون کینه ورزی دل ها و دشمنی سینه ها و پشت کردن جان ها به یکدیگر و دست شستن از یاری هم و در احوال مؤمنان پیش از خود نیز بیندیشید... و بنگرید که آنان چگونه بودند آن گاه که جمعیت ها فراهم بودند و خواست ها یکی بود و دل ها یکسان بود و چگونه دست ها یار هم بودند و شمشیرها به کمک یکدیگر می آمدند و بینشان ژرف و اراده ها یکی. آیا مهتران سراسر زمین نبودند و بر گرده جهانیان شهر یاری نمی کردند؟ نیز به فرجام کار آن ها بنگرید آن گاه که در میانشان جدایی افتاد و رشته الفت از هم گسست و سخن ها و دل هایشان از هم جدا گشت و به دسته های گونه گون تقسیم شدند و دسته دسته شده به جان هم افتادند. در این هنگام خداوند جامه کرامت را از تن آنان برکند و نعمت های فراوانش را از ایشان گرفت و داستان سرگذشت آنها در میان شما ماند تا درس عبرتی برای عبرت آموزان باشد».(نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 295).

#وحدت #امام_علی #منادی_وحدت

یادداشت: علی کفشگر فرزقی

منبع:

نهج البلاغة صبحی صالح، منهاج البراعة، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد