نویسنده : اونوره دو بالزاک -
Honore de Balzac
مترجم : عبدالله توکل
ناشر : مرکز نشر سپهر با همکاری انتشارات بامداد
چاپ : هشتم - ۱۳۶۸
خلاصه داستان:
خانواده ای به نام گرانده در شهری به نام سومور در فرانسه زندگی می کنند. مسیو و مادام گرانده تنها یک دختر به نام اوژنی دارند.یک کلفت به نام نانون هم در این خانه خدمت می کند که تبدیل به پیر دختری مهربان شده است.مسیو گرانده (باباگرانده) آن قدر شیفته ی پول و به ویژه طلا است که ذره ای عشق و محبت در وجود او یافت نمی شود.او طوری به خانواده خود نشان می دهد که یک فرد عادی و روزمزد است.پسرعموی اوژنی از پاریس به نزد گرانده های سوموری می آید.اوژنی عاشق او می شود.عموی اوژنی به دلیل ورشکستگی پس از فرستادن پسر خود نزد برادرش با شلیک گلوله ای به زندگی خود خاتمه می دهد.بابا گرانده نمی خواهد شارل (پسرعمو) را نزد خود نگاه دارد.از طرفی اوژنی سخت شیفته ی او شده است....
بالزاک نگارش اوژنی گرانده را در سال ۱۸۳۳ به پایان رساند. اوژنی گرانده داستانی است کلاسیک با جریانی بسیار ساده که احساسات درونی یک دختر ساده شهرستانی را نشان میدهد.این داستان در زمانی اتفاق می افتد که به عقیده بالزاک پول خداوندگار زمان است.همه ی وقایع داستان حول محور پول و سودجویی مالی اتفاق می افتد.
تمرکز داستان در بعضی قسمتها بیشتر روی باباگرانده است. شاید نام کتاب را میشد باباگرانده گذاشت زیرا او با رفتاری که از خود نشان می دهد و رویه ای که در زندگی خود پیش می گیرد هدایت کننده ی تمام عیار داستان است.برای توصیف خست این مرد به ذکر همین نکته بسنده می کنم که وقتی همسرش بیمار است طبیب بر بالین او نمی آورد که مبادا مجبور شود هر روز هزینه ای برای درمان بپردازد.با این که میلیونها فرانک ثروت دارد حتی از یک شمع مومی نیز نمی گذرد.
این رمان به مانند نمایشنامه ای می ماند که توسط بازیگران تئاتر روی صحنه اجرا می شود.کاراکتر های داستان نه تنها پیچیده نیستند بلکه کاملا قابل درک هستند.هیچ نکته ی خاصی از عمق وجود شخصیت ها ناگفته نمی ماند یا لااقل این طور به نظر من می آید.
بالزاک علاقه ی زیادی به توصیف بیش از حد صحنه ها البته نه در تمام طول داستان دارد که گاه حوصله خواننده را سر می برد.او سعی می کند نوعی رابطه میان مناظر و شخصیت ها ایجاد کند.
اولین کتابی بود که با ترجمه ی آقای توکل می خواندم.در بخش های پایانی داستان باید مدام به عقب باز میگشتم و دوباره عبارات را می خواندم. به نظرم امد که ترجمه مفهوم نبوده است.اما به نظر من به طور کلی ترجمه ی بدی نبود.
اوژنی گرانده اثر بالزاک نویسنده ی مشهور فرانسوی رمانی است زیبا و قابل تأمل. اما نمی توان انتظار خواندن یک شاهکار ادبی را داشت.
