پلی آمیدها پلیمرهایی نیمه کریستالی از گروه تروموپلاست ها هستند، که در ساختار زنجیر پلیمری آن ها گروه آمیدی( یک اتم نیتروژن (N)که با گروه عاملی کربونیل (C=O) پیوند دارد) وجود دارد.
این پلیمر ها قابل اشتعال بوده وکاربردی در محدوه ی دمایی حدود (۹۰+تا۳۰-) درجه ی سانتی گراد دارند. به دلیل چسپندگی و کشش زیاد پیوند های هیدروژنی گروه های آمیدی، این دسته از پلیمرها دارای استحکام فوق العاده ای هستند.
همچنین این پلیمرها همراه با انعطاف پذیری بالا دارای مقاومت بالا در برابر حلال های نفتی، ساییدگی، خستگی، ضربه پذیری بالا و مقاومت ترک خوردگی بالا در خم شدن های متوالی هستند.
با این وجود به دلیل قطبیت گروه آمید آب را به خود جذب می کنند. عمده مصرف پلی آمید ها در صنعت خودرو سازی، تولید الیاف پلیمری، وسایل ورزشی، برد مدار های الکتریکی،تولید پارچه و فرش، ساخت لوله و شیلنگ، کابل های فیبر نوری و…هستند.
تصویری از محصولات پلی آمیدی
پلی آمید ها یا نایلون ها جزو پلاستیک های مهندسی هستندکه به دو روش زیر تولید می شوند:
۱- پلیمریزاسیون تراکمی یک دی آمین و یک اسید دو عاملی
۲- بصورت پلیمریزاسیون آمینو اسیدها
به دلیل ساختار خطی پلی آمید ها فضاهای خالی که در سایر پلیمرهای راندم (مثل پلی اتیلن) هست، در این پلیمرکمتر وجود دارد و همین عامل سبب می شود تا پلیمر ساختار منظمی داشته و زنجیرهای پلیمری در فاصله نزدیکتری از هم قرار بگیرند. البته این پلیمرها در هنگام تزریق به طور میانگین بلوری هستند، ولی برای ساخت فیبر و فیلم می توان از روش کشش مکانیکی فضاهای خالی بین زنجیرها را کمتر کرد و درجه ی بلورینگی را بیشتر نمود.
