دیدنی های تهران، قلب تپنده ایران (قسمت اول)

تهران پرترافیک، بزرگ‌ترین شهر و پایتخت ایران است. جاذبه‌های دیدنی بسیار زیادی دارد که تحسین هر بیننده‌ای را برمی‌انگیزد.

تهران از زمانی که در دوران قاجار پایتخت شد، مورد توجه بزرگان قرار گرفت و رفته‌رفته مردم از سراسر کشور، برای داشتن زندگی بهتر به تهران مهاجرت کردند. در ایام عید بیشتر ساکنان تهران به مسافرت یا شهر خود می‌روند؛ به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم آرامش تهران را در ایام عید ببینید. در این مقاله می‌خواهیم دیدنی‌های تهران را به شما معرفی کنیم که کمتر در مورد آن‌ها می‌بینیم یا می‌شنویم.

عمارت مسعودیه

عمارت مسعودیه بنایی به یادگار مانده از دوران قاجار در تهران است. این عمارت در میدان بهارستان واقع شده و به دستور مسعود میرزا، حاکم اصفهان (که به ظل‌السلطان شهرت دارد) و فرزند ناصرالدین شاه ساخته شد و به همین دلیل نام آن را عمارت مسعودیه گذاشته‌اند.

این بنا در سال ۱۲۹۵ هجری قمری و در زمینی به وسعت ۴ هزار متر مربع ساخته شده و معمار آن استاد شعبان معمارباشی بود که با نظارت میرزا رضا قلی‌خانی (ملقب به سراج‌الملک) این عمارت را بنا کرد. این عمارت از یک اندرونی و بیرونی تشکیل شده است و چند سازه‌ی دیگر در آن وجود دارد. عمارت‌های اصلی این بنا عمارت دیوان خانه، عمارت سفره‌خانه، حیاط سید جوادی، عمارت سید جوادی، حیاط مشیری، عمارت مشیرالدوله، حیاط خلوت، عمارت حیاط خلوت سردر پیاده‌رو، عمارت سردر کالسکه‌رو و باغ دیوان‌خانه است. 

موقعیت عمارت مسعودیه روی نقشه

عمارت مسعودیه در گذشته شاهد اتفاقات تاریخی بسیاری بوده؛ برای مثال در جریان جنبش مشروطه، به دلیل نزدیکی به میدان بهارستان و با توجه به اختلاف ظل‌السلطان با برادرش مظفرالدین شاه و فرزندش محمد علی شاه، این عمارت به مرکزی برای مشروطه‌خواهان و مخالفان شاه تبدیل شده بود. پس از به توپ بستن مجلس، عمارت مسعودیه به رگبار بسته شد. نخستین کتابخانه و موزه‌ی ملی ایران در گوشه‌ای از عمارت مسعودیه تاسیس شد. بعدها به مدت کوتاهی این عمارت را به دانشکده‌ی افسری تبدیل کردند. در سال ۱۳۴۵ نیز این عمارت به نخستین وزارت‌خانه‌ی آموزش و پرورش تبدیل شد. این بنا در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۷۷ با شماره‌ی ۲۱۹۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

میدان و برج آزادی

میدان آزادی بزرگ‌ترین میدان شهر تهران است و قبل از انقلاب آن را میدان شهیاد می‌نامیدند. این میدان در بخش غربی تهران قرار دارد و در سال ۱۳۴۹ شمسی، برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله‌ی شاهنشاهی ایران طراحی و ساخته شد. بعد از انقلاب نام این میدان و برج را به آزادی تغییر دادند. 

میدان و برج آزادی یکی از مشهورترین نمادهای تهران است و کسانی که از فرودگاه مهرآباد و از بزرگراه لشگری وارد تهران می‌شوند، با این بنا روبه‌رو می‌شوند. میدان آزادی به شکل بیضی ساخته شده و برج آزادی هم در مرکز آن قرار گرفته است. مساحت این میدان ۵۰ هزار متر مربع است و یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های ایران محسوب می‌شود. برج آزادی هم با ارتفاع ۴۸ متر، یکی از مشهورترین نمادهای تهران است.

طراح میدان آزادی مهندس حسین امانت بود. نقشه‌ی این میدان را از سقف مسجد شیخ لطف‌الله اقتباس کرده و فقط تغییرات کوچکی در آن اعمال کردند. 

کاخ گلستان

کاخ گلستان قدمتی ۴۴۰ ساله دارد و یکی از عمارت‌های متعلق به دوران زندیه و قاجار است. نام «گلستان» را از یکی از تالارهای این عمارت گرفته‌اند که ساخت آن در زمان آقا محمدخان قاجار شروع شد و در دوران فتحعلی شاه به پایان رسید. ساخت بنای اولیه‌ی کاخ گلستان از دوران شاه عباس صفوی آغاز شده و در ادوار مختلف تکمیل شده است. با این حال محوطه‌ی امروزی کاخ گلستان را به دوران کریم‌خان زند نسبت داده‌اند. 

از بناهای موجود در کاخ می‌توان به شمس‌العماره، تالار سلام، تالار آینه، ایوان تخت مرمر، تخت مرمر، حوض‌خانه، کاخ ابیض، خلوت کریم‌خانی، عمارت بادگیر، تالار عاج، تالار الماس، تالار برلیان و حوض‌خانه‌ی عمارت بادگیر اشاره کرد.

موقعیت کاخ گلستان روی نقشه

بعد از انقراض سلسله‌ی قاجار، رضا خان در این کاخ تاج‌گذاری کرد و اساس حکومت پهلوی را بنیان نهاد. محمدرضا پهلوی هم بعدا در همین کاخ تاج‌گذاری کرد. این عمارت در ۱۱ بهمن ماه ۱۳۳۴ با شماره‌ی ۴۱۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. همچنین در دوم تیرماه ۱۳۹۲، در سی و هفتمین اجلاس سالانه‌ی کمیته‌ی میراث جهانی سازمان یونسکو در کامبوج، کاخ گلستان در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید. 

مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد

مجموعه‌ی سعدآباد شامل عمارت‌ها و کاخ‌هایی است که در دره‌ی دربند، شمالی‌ترین و خوش آب‌وهواترین نقطه‌ی تهران، در زمینی به مساحت ۱۱۰ هکتار قرار دارد. عمارت سعدآباد از شمال به کوه‌های البرز، از جنوب با تجریش، از شرق به گلاب‌دره و از غرب به ولنجک منتهی می‌شود و ۱۸۰ هکتار جنگل طبیعی، چشمه‌ها، قنات‌ها، باغ‌ها و گلخانه‌ها را در بر می‌گیرد.

قدمت این بنا به دوران قاجار باز می‌گردد و شاهان این سلسله تابستان‌ها در این کاخ اقامت می‌کردند. بعد از این که خاندان پهلوی روی کار آمد، بناها و عمارت‌های زیادی (بالغ بر ۱۸ کاخ) را به این مجموعه اضافه کرد که هر کدام متعلق به یکی از افراد این خاندان بود. جدیدترین کاخ مجموعه‌ی سعدآباد متعلق به لیلا پهلوی، کوچک‌ترین فرزند محمدرضا پهلوی بود.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مجموعه‌ی سعدآباد را به موزه تبدیل کردند. کاخ ریاست جمهوری نیز در نزدیکی مجموعه‌ی سعدآباد قرار دارد و از کاخ مادر برای پذیرایی از میهمانان خارجی استفاده می‌کنند. از بخش‌های مختلف این مجموعه می‌توان به کاخ بهمن، کاخ احمدشاهی، کاخ اختصاصی، کاخ ملکه مادر، کاخ سبز، کاخ‌موزه‌ی سفید، موزه‌ی آب، موزه‌ی استاد بهزاد، موزه‌ی برادران امیدوار، موزه‌ی چهره‌های ماندگار، موزه خط و کتابت میرعماد، موزه ظروف سلطنتی (کاخ اشرف پهلوی)، موزه مردم‌شناسی، موزه مینیاتور استاد آبکار، موزه فرشچیان، موزه‌ی نگارستان، موزه‌ی هنرهای زیبا، موزه هنر ملل و موزه نظامی اشاره کرد. 

مجموعه‌ی سعدآباد در ۲۴ دی‌ماه ۱۳۷۶ با شماره‌ی ۱۹۵۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دیدنی های تهران، قلب تپنده ایران (قسمت دوم)

جاذبه‌های گردشگری و تاریخی تهران نشان از زندگی اشرافی در این شهر دارد و مشخص است که طبقات بالای اجتماعی بیشتر در این شهر می‌زیسته‌اند. کاخ‌ها، مراکز خرید، پارک‌ها و مراکز تفریحی متعدد همگی گواه این ادعا است. از زمانی که این شهر پایتخت شد، عمارت‌های باشکوه در آن بنا شد و امروزه به عنوان جاذبه‌های گردشگری همچون نگینی در شهر شلوغ می‌درخشند.

تهران آنقدر جاذبه‌های گردشگری و تاریخی دارد که برای بازدید از تمامی آن‌ها باید حداقل یک هفته زمان صرف کنید. این شهر شلوغ گنجینه‌های بسیاری در دل خود دارد و با بازدید از آن‌ها می‌توانید تجربه‌ی شیرینی از سفر به تهران داشته باشید. در ادامه به معرفی دیگر جاذبه‌های تهران می‌پردازیم.

مجموعه کاخ‌های نیاوران

این مجموعه در زمینی به مساحت حدود ۱۱ هکتار، در شمال تهران ساخته شده است. قدمت بناهای مجموعه ی نیاوران به دوران قاجار و پهلوی بازمی‌گردد. در زمان حکومت قاجار شاهان این سلسله این منطقه‌ی خوش آب‌وهوا را برای اقامت ییلاقی خود انتخاب کردند و فتحعلی شاه دستور داد تا در این منطقه باغی بسازند. محمد شاه هم بنای ساده‌ای در باغ بنا کرد و پس از آن، ناصرالدین شاه کاخ صاحبقرانیه را ساخت. آخرین بنای ساخته شده در دوران قاجارها در مجموعه‌ی نیاوران، کوشک احمدشاهی است. 

زمانی که محمدرضا پهلوی به قدرت رسید، چند بنای کوچک باغ را تخریب و سپس کاخ نیاوران را به سبکی مدرن بنا کرد. این کاخ برای سکونت وی و خانواده‌اش ساخته شد. بعد از انقلاب و تسخیر کاخ توسط نیروهای انقلابی، د سال ۱۳۶۰ این بنا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحویل داده شد و چند سال بعد بازدید از آن برای عموم آزاد شد. امروزه مجموعه‌ی نیاوران شامل کاخ نیاوران، کاخ صاحبقرانیه، کوشک احمدشاهی، گلخانه‌ها و مدرسه اختصاصی پهلوی می‌شود. کاخ نیاوران در ۶ خرداد سال ۱۳۷۷ با شماره‌ی ۲۰۲۵ در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسید. 

موزه ملی ایران

موزه‌ی ملی ایران شامل دو ساختمان جدا با نام‌های موزه‌ی ایران باستان و موزه‌ی دوران اسلامی است. این موزه مجموعه‌ای از گنجینه‌ی آثار تاریخی و ماقبل تاریخ ایران است. موزه‌ی ایران باستان در سال ۱۳۱۶ تاسیس شده است و خود ساختمان آن را نیز می‌توان یکی از جاذبه‌ها و زیبایی‌های معماری نامید. این موزه اولین موزه‌ی رسمی ایران است و در فرهنگ موزه‌داری ایران، به عنوان موزه‌ی مادر محسوب می‌شود. موزه‌ی ملی ایران را می‌توان مهم‌ترین موزه‌ی کشور در زمینه‌ی نگهداری، نمایش و پژوهش‌ مجموعه‌های باستان‌شناسی ایران محسوب کرد. 

ساخت موزه‌ی دوران اسلامی در سال ۱۳۲۳ در محوطه‌ی موزه‌ی ملی ایران آغاز شد. اما ساخت این بنا با وقفه‌های متعدد مواجه شد اما در نهایت در سال ۱۳۲۹ ساخت آن پایان یافت؛ با این حال بهره‌برداری از آن تا سال ۱۳۷۵ به تعویق افتاد. مساحت این موزه حدود ۱۰ هزار متر مربع است که در دو طبقه ساخته شده و آثار هنر اسلامی را به نمایش گذاشته است. 

زیربنای کل دو ساختمان موزه‌ی ملی ایران حدود ۱۸ هزار متر مربع است و با بازدید از این مکان می‌توانید حدود سیصد هزار شی باستانی در رابطه با فرهنگ و هنر ایرانی و اسلامی را مشاهده کنید. 

برج میلاد

برج میلاد تهران برج مخابراتی چندمنظوره‌ای است که در شمال غرب این شهر واقع شده است. ارتفاع این برج ۴۳۵ متر است و بلندترین برج ایران و ششمین برج بلند مخابراتی جهان و نوزدهمین سازه‌ی بلند نامتکی جهان به شمار می‌رود. زیربنای کل این مجموعه حدود ۱۳ هزار متر مربع است. این برج به دلیل ارتفاع زیاد و ظاهری متفاوت، تقریبا از هر جای تهران دیده می‌شود و به همین دلیل است که آن را یکی از مهم‌ترین نمادهای تهران می‌نامند. 

ساخت این برج در سال ۱۳۷۶ شروع شد و در سال ۱۳۸۰ به مناسبت صدمین زادروز رهبر انقلاب، امام خمینی نام آن را میلاد نهادند. در نهایت پس از ۱۱ سال برج میلاد روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷ با شعار «آسمان نزدیک است» افتتاح شد. امروزه این برج به نمادی از تهران تبدیل شده و گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب می‌کند. برج میلاد نمادی از تهران مدرن است و با اهداف گسترش شبکه دسترسی بی‌سیم، بهینه‌سازی پوشش رادیویی و تلویزیونی، ایجاد جاذبه‌های گردشگری و تفریحی به بهره‌برداری رسیده است. 

موزه فرش ایران

موزه‌ی فرش ایران یکی از موزه‌های تهران است که به دستور فرح ساخته و در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۶ به دست او افتتاح شد. این موزه به منظور پوژهش در سوابق، تحصیلات و کیفیت تاریخی و هنری فرش ایرانی احداث شد و شامل محصولات دیگری همچون گلیم نیز می‌شود. موزه‌ی فرش ایران در ضلع شمالی پارک لاله قرار دارد. 

موزه‌ی فرش ایران در زمینی به مساحت ۳۴۰۰ متر مربع احداث شده و نمای بیرونی آن شبیه دار قالی است. «عبدالعزیز فرمان فرمانیان» این ساختمان را در دو تالار طراحی کرده که طبقه‌ی همکف برای نمایش دائمی ۱۵۰ قطعه فرش اختصاص دارد و در طبقه‌ی دوم هم نمایشگاه‌های موردی و فصلی برگزار می‌شود. در این موزه باارزش‌ترین نمونه‌های قالی ایرانی از قرن نهم هجری تا دوران معاصر جمع‌آوری شده  است و در کتابخانه‌ی موزه هم ۳۵۰۰ جلد کتاب به زبان‌های فارسی، عربی، فرانسه، انگلیسی و آلمانی قرار دارد. 

پیست اسکی دیزین

پیست اسکی دیزین را می‌توان مهم‌ترین پیست اسکی در ایران و حتی خاورمیانه نامید. بعد از جدایی استان البرز از استان تهران، این پیست در محدوده‌ی استان البرز واقع شده اما کسانی که به شهر تهران سفر می‌کنند، نباید تفریح و اسکی در این مجموعه را از دست بدهند. این پیست اولین پیست اسکی ایران است که از طرف فدراسیون جهانی اسکی برای برگزاری مسابقات رسمی مهر تایید گرفت و به عنوان پیست اسکی بین‌المللی شناخته شد. 

پیست اسکی دیزین امکانات زیادی دارد و نکات فنی در حد استاندارد در آن رعایت شده است. این پیست در کوه‌های البرز و فاصله‌ی ۱۲۳ کیلومتری تهران قرار دارد. در سال ۱۳۴۸ اولین دستگاه بالابر در دیزین نصب شد. این پیست ۲۳ پیست اسکی دارد و شامل ۴ تله‌کابین شاله، قله، دره، چمن، ۲ تله‌سیژ قله و چمن، ۷ تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی می‌شود. اسکی‌بازان و علاقه‌مندان به این ورزش پرهیجان می‌توانند  از اوایل اذرماه تا پایان اردیبهشت به این مجموعه بیایند؛ البته در تابستان هم امکان استفاده از این پیست فراهم است و اسکی‌بازار می‌توانند اسکی روی چمن را تجربه کنند. 

دیدنی های تهران، قلب تپنده ایران (قسمت سوم)

در این مقاله ما را همراهی کنید تا سری به دیدنی‌های زیبای تهران بزنیم که سالانه گردشگران زیادی را از داخل و خارج از کشور به این شهر می‌کشاند.

موزه هنرهای معاصر

موزه‌ی هنرهای معاصر تهران را می‌توان یکی از مهم‌ترین موزه‌های ایران نامید. این موزه را فرح پهلوی، با پشتیبانی دفتر مخصوص شهبانو (دفتر فرح پهلوی) ساخته است. موزه‌ی هنرهای معاصر در ۲۲ مهر سال ۱۳۵۶ در سمت غربی بوستان لاله (که نام آن قبل از انقلاب پارک فرح بود) واقع در امیرآباد تهران ساخته و افتتاح شد. طراح بنای موزه کامران دیبا (پسرعموی فرح پهلوی) است که به سبک معماری مدرن و با الهام از بادگیرهای کویری یزد آن را طراحی کرد.

موزه‌ی هنرهای معاصر تهران یکی از جامع‌ترین و مهم‌ترین گنجینه‌های هنر مدرن خارج از اروپا و آمریکای شمالی را دارا است که جزو ۵ تا ۱۰ مجموعه‌ی اول هنر نوگرا در دنیا محسوب می‌شود. در این موزه آثار مهمی از سبک‌های گوناگون مانند هیجان‌نمایی انتزاعی، پاپ آرت، مینی‌مالیسم، مفهومی و فوتورئالیسم از هنرمندان ایرانی و خارجی به نمایش گذاشته شده است. در میان این آثار می‌توانید کارهای گوگن، رنوار، پیکاسو، ماگریت، ارنست، پولاک، وارهول، لویت و جاکومتی را هم ببینید.

موقعیت موزه روی نقشه

در قسمت شمال ساختمان موزه، فضای سبزی وجود دارد که به نمایش مجسمه‌هایی از مارکس ارنست، پرویز تناولی، هنری مور، ماکس بیل و چند تن دیگر اختصاص داده شده است و این فضا را «باغ تندیس» می‌نامند. موزه‌ی هنرهای معاصر تهران در ۱۲ بهمن سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. 

موزه‌‌ی رضا عباسی کاشانی

موزه‌ی رضا عباسی کاشانی در خیابان شریعتی تهران، روبه‌روی دانشکده برق دانشگاه برق دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی قرار دارد. ساختمان این موزه قبلا یک نمایشگاه مبلمان و دکوراسیون بود. این موزه در سال ۱۳۵۶ به احترام و یاد نقاش مشهور دوران صفوی، رضا عباسی که اهل کاشان بود، نام‌گذاری شد و فرح پهلوی آن را افتتاح کرد، اما دقیقا یک سال بعد تعطیل شد. در سال ۵۸ این موزه دوباره فعالیت خود را آغاز کرد؛ اما این بار هم کار موزه به تعطیلی کشید، تا این که در سال ۱۳۷۹ موزه‌ی رضا عباسی پس از ۵ بار تعطیلی و بعد از انجام بازسازی آغاز به کار کرد. 

موقعیت موزه روی نقشه

آثار هنری موجود در این موزه در سه تالار یعنی تالار پیش از اسلام، تالار هنرهای اسلامی و تالار نگارگری و خوشنویسی به نمایش گذاشته شده‌اند. در موزه‌ی رضا عباسی مجموعه‌های متنوعی به نمایش درآمده است، مانند آثاری از هزاره‌ی دوم قبل از میلاد تا پایان دوران قاجار. این موزه بخش مرمت نگهداری از آثار قدیمی هم دارد. 

امامزاده صالح

بنا به کتیبه‌ی بالای سردر صحن این امامزاده، این مکان مقدس آرامگاه یکی از پسران امام کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) است. امامزاده صالح در محله‌ی تجریش تهران قرار دارد. طبق شواهد موجود، بنای این امامزاده در سال ۷۰۰ هجری قمری وجود داشت. در سفر به تهران می‌توانید با زیارت از این امامزاده، حال‌وهوای معنوی روح خود را بهتر کرده و با انرژی مثبت به سفر خود ادامه دهید. بنای امامزاده در سال ۱۳۵۱ با شماره‌ی ۹۰۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

کتابخانه و موزه ملی ملک

کتابخانه و موزه‌ی ملک در سال ۱۳۱۶ توسط حسین آقا ملک تاسیس شد و آن را به آستان قدس رضوی تقدیم کرد. وی در تیر ماه ۱۳۲۳ برای کتابخانه و موزه، زمین بزرگی را در باغ ملی تهران وقف کرد؛ اما ساخت ساختمان آن در زمان حیات حاج حسین ملک انجام نشد. ساخت ساختمان جدید موزه و کتابخانه به همت آستان قدس رضوی از سال ۱۳۶۴ آغاز شد و در سال ۱۳۷۵ به پایان رسید. قبل از این، این مجموعه در خانه‌ی ملک برپا بود. کتابخانه و موزه‌ی ملک در خیابان امام خمینی تهران، جنب ساختمان امور خارجه واقع شده است. 

موزه‌ی جواهرات ملی ایران

موزه‌ی جواهرات ملی ایران در خزانه-موزه‌ی بانک مرکزی است و داخل خزانه، در ساختمان بانک مرکزی ایران در خیابان فردوسی قرار دارد و به صورت موزه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در تاریخ ایران جمع‌آوری جواهرات و سنگ‌های قیمتی از دوران حکومت صفویان آغاز شد. با این که بسیاری از این جواهرات در طول زمان به غارت رفت یا به بزرگان و پادشاهان کشورهای دیگر اعطا شد، اما در دوران قاجار جواهرات گردآوری و در کاخ گلستان نگهداری شد.

موقعیت موزه جواهرات روی نقشه

بعد از به روی کار آمدن حکومت پهلوی، رضا شاه جواهرات را به زیرزمین کاخ مرمر انتقال داد. بعد از این که در سال ۱۳۱۶ ساخت ساختمان بانک ملی به پایان رسید، قسمت عمده‌ای از جواهرات را به موزه‌ی بانک منتقل کردند. در موزه‌ی بانک مرکزی جواهرات سلطنتی ایران از دوره‌ی صفوی، افشاریه، قاجار و دوران پهلوی به نمایش گذاشته شده است. از مشهورترین جواهرات این موزه می‌توان به الماس دریای نور، جقه نادری، تاج فرح پهلوی، تاج کیانی، کره جواهرنشان، تخت طاووس و تخت نادری اشاره کرد. 

موزه زمان

موزه زمان یا همان خانه‌ی حسین حداد، در خانه‌ای قدیمی مربوط به دوران قاجار برپا شده است. این موزه در خیابان ولیعصر تهران، خیابان زعفرانیه، نبش چهارراه برزین بغدادی قرار دارد. در این موزه مجموعه‌ای از ابزارهای زمان‌سنجی گاه‌شماری به معرض نمایش گذاشته شده است. ساختمان موزه ۲ طبقه است و می‌توانید سیر تکاملی انواع ساعت‌های مکانیکی متعلق به سده‌های هفدهم تا بیستم میلادی را مشاهده کنید.

موقعیت موزه روی نقشه

زمین این مجموعه ۵ هزار متر مربع بوده و ساختمان آن هم در زیربنای ۷۰۰ متر مربعی ساخته شده است. در موزه‌ی زمان تهران می‌توانید انواع ساعت همچون ساعت شاهینی، آونگی، رومیزی و دیواری را ببینید. ساعت‌های جیبی معمولی، ساعت‌های جیبی سفارشی که به شخصیت‌های برجسته‌ی تاریخی و سیاسی تعلق دارد، ساعت‌های ویژه‌ای مانند ساعت کارت‌زنی، ساعت نگهبانی، ساعت کشتی، ساعت‌های مچی در انواع دستبندی و دو زمانه در طبقه‌ی دوم به نمایش گذاشته شده‌اند. 

موزه‌ی زمان (تماشاگه زمان) در دوم بهمن سال ۱۳۸۲ به شماره‌ی ۱۰۸۶۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.