عقیق:پاسخ به سؤالات و شبهات موجود در جامعه از وظایف مراکز حوزوی و دینی است که این خبرگزاری در شماره های گوناگون به ارائه برخی از پرسش ها و شبهات و پاسخ های آن، برگرفته از «مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم» خواهد پرداخت.
- سؤال
در حدیثی آمده که میگوید تمامی سادات به بهشت میروند آیا این حدیث صحت دارد؟
- پاسخ
در بعضی از کتاب های شیعه و سنی حدیثی به این صورت نقل شده که پیامبر اکرم فرمودهاند: «به خاطر پاک بودن دامن فاطمه ـ سلام الله علیها ـ خدا بدن ذریة او را بر آتش جهنم حرام کرده است. »[۱]
خدا گوشت اولاد فاطمه ـ علیها السّلام ـ را بر آتش جهنم حرام کرده است. [۲]
از طرف دیگر آیات و روایات زیادی داریم که هر کس در مقابل اعمال و کردار خود بازخواست خواهد شد و هر کس هم وزن ذرهای کار خیر انجام دهد آن را میبیند و هر کس هم وزن ذرهای کار بد کرده آن را میبیند.
امام صادق ـ علیه السّلام ـ میفرمایند: هم خدا را معصیت میکنی و هم مدعی محبت او هستی، به جانم قسم که این شیوه شگفتی است، اگر محبت تو راستین میبود اطاعت از او میکردی، این طبیعی است که هر دوستی مطیع دوست خویشتن است. [۳]
امام باقر ـ علیه السّلام ـ میفرمایند: به دوستی ما نتوان رسید جز با عمل نیک و پرهیزکاری و دوری از گناه. [۴]
در روایت دیگر طاوس یمانی میگوید: حضرت علی بن الحسین ـ علیه السّلام ـ را دیدم که از وقت عشاء تا سحر به دور خانة خدا طواف میکرد و به عبادت مشغول بود، چون خلوت شد و کسی را ندید به آسمان نگریست و گفت: خدایا ستارگان در افق ناپدید شدند و چشمان مردم به خواب رفتند درهای تو بر روی درخواست کنندگان گشوده ا ند... و در خلال مناجات گریست، سپس به سجده افتاد، من نزدیک رفتم و سرش را بر زانو نهادم و گریستم، اشکهای من سرازیر شد و قطرات آن بر چهرهاش چکید، برخاست نشست و گفت کیست که مرا از یاد پروردگارم مشغول ساخت؟ عرض کردم من طاوس هستم ای پسر پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ. این زاری و بیتابی چیست؟ ما باید چنین کنیم که گناهکار و جفا پیشهایم. پدر تو حسین بن علی ـ علیه السّلام ـ و مادر تو فاطمه زهرا ـ علیها السّلام ـ و جد تو رسول خدا است ـ یعنی شما چرا با این نسب شریف و پیوندها در وحشت و هراس هستید؟ به من نگریست و فرمود: نه، نه، ای طاوس سخن نسب را کنار بگذار، خدا بهشت را برای مطیع و نیکوکار آفریده هر چند غلام سیاه چهره باشد. آتش را برای افرادی که نافرمانی نمایند آفریده و لو آقازادهای از قریش باشد. مگر نشنیدهای سخن خداوند متعال را: «وقتی که در صور دمیده شود در آن حال از نسبها پرسش نمیکنند به خدا قسم فردا تو را سود ندهد مگر عمل صالح که امروز پیش میفرستی. [۵]
و در جای دیگر آمده که پیامبر اکرم ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ پس از فتح مکه بالای تپه صفا رفته ندا در دادند ای پسران هاشم... به خدا دوستان من از میان شما یا غیر شما تنها پرهیزکاران میباشند و بس، مبادا روز قیامت بیایند در حالیکه شما دنیا را بر دوش بکشید و دیگران آخرت را. هان که من عذری بین خودم و شما و یا بین شما و خدا باقی نگذاشتم و برای هر کس از من و شما عملش خواهد بود. [۶]
باز از امام رضا ـ علیه السّلام ـ نقل شده که خطاب به زید فرمودند: این سخنان چیست که تو میگوئی؟ اگر سخن تو درست باشد و فرزندان رسول خدا وضع استثنائی داشته باشند: خداوند بدکاران آنها را معذب نکند و عمل نکرده به آنها پاداش دهد پس تو از پدرت موسی بن جعفر ـ علیه السّلام ـ در نزد خدا گرامیتر میباشی، زیرا وی خدا را بندگی کرد تا به درجات قرب نائل آمد و تو میپنداری که بیآنکه بندگی خدا کنی میتوانی در درجه موسی بن جعفر ـ علیه السّلام ـ قرار گیری امام آن گاه این آیه را خواندند: «یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ».
پس تنها انتساب به امام و پیامبر سودی ندارد مگر این که در مسیر حق بوده و عامل به دستورات و قوانین اسلام باشد تا در روز جزا مورد لطف و عنایت حضرت حق قرار گیرد.
به نظر میرسد چون روایت نقل شده با آیات و روایات زیادی در تنافی و تضاد میباشد یا باید توجیه شود که مراد تنها فرزندان بدون واسطه حضرت زهرا باشند که حضرت امام حسن و امام حسین و زینب و کلثوم باشند و یا روایت رد شود.
در بعضی از روایات دارد که این مخصوص امام حسن و امام حسین میباشد نه دیگران. [۷]
-------------
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱. عدل الهی، استاد شهید مطهری، تهران، حسینیه ارشاد، ۱۳۴۹، صفحات ۲۶۵ و بعد از آن.
۲. انوار الزهرا، سید حسن ابطحی، مشهد، کانون بحث و انتقاد دینی.
-----------------
پی نوشت ها:
[۱] . احصنت فرجها فحرم الله ذریتها علی النار.
[۲] . ان الله حرّم لحم ولد فاطمة علی النّار، ابطحی، سید حسن، انوار زهرا، کانون بحث و انتقاد دینی، چاپ سوم، ۱۳۶۹، ص ۲۸.
[۳] . مطهری، مرتضی، عدل الهی، تهران، مؤسسه اسلامی حسینیه ارشاد، ۱۳۴۹، ص ۲۶۶.
[۴] . همان.
[۵] . همان، ص ۲۶۷ ـ ۲۶۸.
[۶] . همان.
[۷] . ابطحی، سید حسن، انوار زهرا، مشهد، کانون بحث و انتقاد دینی، ص ۳۰.
