برخی از افراد ادعا کرده اند که گفتن جملاتی که دلالت می کند بر ذلت امام حسین علیه السّلام مانند «هَل مِن ناصِر یَنصُرُنی» دروغ وکذب است و تحریف شده است ودر شأن امام حسین علیه السّلام نیست که از مردم تقاضای کمک کند.

پاسخ:

اولاً: نصوصی در روایات و کتب تاریخی معتبر در این زمینه وارد شده بسیار زیاد می باشد که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

1. ابن اعثم کوفی در کتاب الفتوح بیان می کند: «امام حسین علیه السّلام فریاد زد آیا کسی هست که به ما پناه بدهد؟ آیا کسی هست که از حرم پیامبر دفاع کند؟»(الفتوح، ج5،ص101)

2. ابن قولویه(ره) درکتاب کامل الزیارت، از امام صادق علیه السّلام نقل کرده: «اگر بدن و زبانم به استغاثه و استنصار تو در کربلا جواب نداد، اما قلب و گوش و چشمم به تو جواب می دهد.» این سخن خود دلالت می کند بر وجود استغاثه امام حسین علیه السّلام که در زمین کربلا طلب کمک و استغاثه می کرده است».(مصباح کفعمی، ص491 ؛ کامل الزیارت، ص230 ؛ اقبال، ص712)

3 . علامه مجلسی در بحارالانوار نقل کرده: «زمانی که امام حسین علیه السّلام در اثر شهادت نزدیکان و فرزندانش تنها شد صدا می زد:آیا کسی هست که از حرم اهل بیت دفاع کند؟ آیا کسی هست که به فریاد ما رسد؟»(بحارالانوار،ج 45،ص46)

4. مرحوم شیخ جعفرشوشتری می فرماید:«امام حسین علیه السّلام وقتی تنها شد در حال استغاثه فریاد می زد: آیا کسی هست که از ما دفاع کند.»(خصائص الحسینیه، العنوان السابع)

5. در کتاب خون خدا به نقل از «ذریعه النجاه» و «ناسخ التواریخ» نقل می کند که امام حسین علیه السّلام در لحظه تنهایی صدامی زد: «هل من ناصر ینصرنی ... هل من ذاب یذب عن حرم الرسول؟»(ذریعه النجاه، ص129 ؛ ناسخ التواریخ، ج2، ص377)

6. شیخ عباس قمی(ره) می فرماید: حر بن یزید چون تصمیم لشکر را برای قتال دید وشنید صیحه امام را - که می فرمود اما من یغیث یغیثنا لوجه الله اما من ذاب یذب عن حرم رسول الله صلی الله علیه وآله - به لشگر امام حسین علیه السّلام پیوست.(منتهی الآمال، ج1، ص638).

ابن نماء حلی(ره)، شیخ جعفرشوشتری، ابوالفتح بن صدقه، سید بن طاووس، ابن صباغ مالکی، قندوزی حنفی، علامه بحرانی(ره)، ابن طلحه شافعی، مقتل الحسین خوارزمی، اعیان الشیعه و وقعه الطف ابی مخنف، استغاثه امام حسین علیه السّلام را نقل کرده اند.

ثانیاً: علاوه بر روایاتی که در طلب کمک و استغاثه امام نقل شد؛ امام حسین علیه السّلام بارها در روز عاشورا با لشگر دشمن احتجاج کرد در حالیکه به گفته مستشکل باید گفت این احتجاجات هم در شأن امام نیست.

مانند این جمله که فرمود: «فانظروا هل یحل لکم قتلی و انتهاک حرمتی؟ الست ابن بنت نبیکم و ابن وصیه وابن عمه....» یعنی آیا کشته شدن من و هتک حرمت من برای شما حلال است؟ آیا من پسر دختر پیامبر شما و پسر وصی پیامبر شما نیستم ...

آنقدر اوصاف خود را بازگو می کند و مظلومیت خود را به عالمیان اثبات می کند که بعد از آن می فرماید: «سلوا جابربن عبدالله انصاری أو اباسعید خدری» یعنی اگر قبول ندارید؟ بروید از این افراد سؤال کنید تا به شما خبر دهند که پیامبر فرمود: «هذان سیدا شباب اهل الجنه حسن وحسین علیه السّلام سرور جوانان بهشت اند»(ارشاد شیخ مفید، ج2، ص97 ؛کشف الغمه، ج2، ص55)

و یا احتجاج دیگری که امام حسین علیه السّلام فرمود: «ویلکم علی ماذا تقتلونی أعلی عهد نکثته؟ ام علی سنه غیرتها؟ أم علی شریعه ابدلتها؟...» فسمع من صفوف اعدائه (نقتلک بغضا منا لابیک) یعنی فرمود وای بر شما به چه دلیل مرا می کشید آیا بخاطر عهدی که شکستم یا سنتی که تغییر دادم یا شریعتی که تبدیل کردم؟ دشمنان گفتند: بخاطر بغض و کینه ای که با پدرت علی علیه السّلام داشتیم با تو می جنگیم.(شرح احقاق الحق، ج11، ص648 , ینابیع الموده، ص416)

بنابر ایناثبات می شود که امامن حسین علیه السلام جمله «هَل مِن ناصِر یَنصُرُنی» را در روز عاشورا بیان فرمودند.

#شبهات

#شبهات_عاشورا

#محرم

یادداشت: علی کفشگر فرزقی

منبع: برگرفته از بزرگترین مصیبت عالم پاسخ به شبهات و تحریفات عاشورا