در كمال الدين از احمد بن ابراهيم روايت كرده كه گفت:
در سال 262 بخدمت حكيمه خاتون دختر امام محمد تقى و خواهر امام على النقى عليهما السلام رسيدم و از پشت پرده با وى سخن گفتم، و از عقيده وى در باره امامت استفسار نمودم. او هم يكايك ائمه را شمرد و از جمله حجة بن الحسن را نام برد. من گفتم: خدا مرا فداى شما گرداند:
آيا! حجة بن الحسن را ديده ايد و از وى خبر داريد؟ گفت: پدرش نامه اى در باره او بمادرش نوشته بود و من از مادرش پرسيدم بچّه كجاست؟ گفت: پنهان است
من از حكيمه پرسيدم در غياب او شيعيان بچه كسى پناه برند و مشكلات خود را نزد كى حل نمايند؟ گفت: نزد مادر امام حسن عسكرى عليه السّلام بروند و از وى جويا شوند
من گفتم: امام حسن عسكرى عليه السّلام در اين وصيت كه بزنى نموده، بكى اقتدا كرده است؟
گفت: به حسين بن على عليهما السلام اقتدا نموده است. چه آن حضرت روز عاشورا در ظاهر امر به خواهرش زينب دختر امير المؤمنين عليه السّلام وصيت نمود.بطورى كه علومى كه از امام زين العابدين عليه السّلام ظاهر ميگشت، بحضرت زينب نسبت ميرسانيد، و امام حسين عليه السّلام براى حفظ جان فرزندش زين العابدين، آن علوم را بخواهرش وصيت كرده بود كه بعدها بامام زين العابدين بدهد.
سپس حكيمه گفت: شما مردمى هستيد كه اهل روايت ميباشيد آيا براى شما نقل نكرده اند كه: نهمين فرزند حسين بن على ارثش در حال حيات خودش تقسيم مىشود؟!
در كمال الدين اين روايت از على بن احمد بن مهزيار از محمد بن جعفر اسدى و در غيبت شيخ از محمد بن جعفر هم نقل شده است.
منبع: مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) محمد باقر بن محمد تقى مجلسى،, دوانى، على، اسلاميه :1378 ،صص692،693
