پيغمبر (ص) در بقيع تشريف داشتند و امير المؤمنين (ع) بخدمت وى رسيد و سلام كرد، پيغمبر فرمود: بنشين! سپس او را در سمت راست خود نشانيد. آنگاه جعفر بن ابى طالب آمد و سراغ پيغمبر را گرفت. گفتند در بقيع تشريف دارد او هم آمد و به پيغمبر سلام كرد و حضرت او را در جانب چپ خود جاى داد از آن پس عباس (عموى پيغمبر) سراغ پيغمبر گرفت و در بقيع خدمت حضرت رسيد و سلام كرد و حضرت هم او را در پيش روى خود نشانيدند.
سپس رو به على (ع) كرد و فرمود: يا على! تو را مژده ندهم؟ خبرى بتو ندهم؟
عرض كرد: بفرما يا رسول اللَّه!
فرمود: همين حالا جبرئيل نزد من بود و بمن اطلاع داد آن قائم ما كه در آخر الزمان قيام ميكند و زمين را پر از عدل ميگرداند چنان كه پر از ظلم و ستم باشد، از نسل تو و فرزندت حسين است.
على عليه السّلام عرض كرد: يا رسول اللَّه هر خبر خوشى كه بما مي رسد فقط بوسيله حضرتت مي رسد.
آنگاه پيغمبر متوجه جعفر بن ابى طالب شده فرمود: مژده اى بتو ندهم؟
عرض كرد: بفرما!
فرمود: جبرئيل اندكى پيش نزد من بود و بمن اطلاع داد آن كس كه پرچم فتح بدست قائم ميدهد از نسل تو است. آيا او را ميشناسى؟
گفت: نه.
فرمود: روى او مانند اشرفى سرخ، دندانهايش شمرده و شمشيرش آتشبار است با ذلت بكوه رود و با عزت از آنجا بيرون آيد و در كنف حمايت جبرئيل و ميكائيل باشد.
بعد از آن نظرى بعمويش عباس افكند و فرمود: اى عم! آيا آنچه جبرئيل بمن خبر داده بتو اطلاع ندهم؟
عرضكرد: يا رسول اللَّه بفرمائيد.
فرمود: جبرئيل بمن گفت: و اى از آنچه اولاد تو از فرزندان عباس مى بينند!
عباس گفت يا رسول اللَّه بهتر نيست كه براى جلوگيرى اين امر ديگر با زنان هم بستر نشوم؟
فرمود: آنچه بايد بشود شده است(این مطلب درغيبت نعمانى از حضرت صادق نیز روایت شده است)
منبع: مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)،مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى - دوانى، على، تهران:1378 ،صص288-289.
