جواب های، هوی نیست
هرگز نیکی و بدی یکسان نیست؛ بدی را با نیکی دفع کن!
جواب های، هوی نیست
در سیره اخلاقی امام باقر علیه السلام آمده است: روزی یک نفر مسیحی به آن حضرت جسارت کرد (نعوذاً بالله) و گفت: «أنت بقر؛ تو گاو هستی.»امام بدون اینکه خشمگین شوند، با لحنی محبّت آمیز فرمودند: «لا أنا باقر؛ نه، من باقرم.»
مسیحی گفت: تو پسرآن زن آشپز هستی؟
امام فرمودند: آری، مادرم یک بانوی آشپز بود.
آن مرد برای اینکه امام را عصبانی کند، دوباره گفت: تو پسر زن سیاه چهره، زنگی و دشنام گو هستی.
امام پاسخ دادند: اگر تو راستی می گویی، خدا مادرم را بیامرزد و اگر دروغ می گویی، خداوند تو را ببخشد.
وقتی آن مرد مسیحی بردباری و حلم بی پایان امام را مشاهده کرد که با این اهانت ها هرگز خشمگین نشدند و کاملاً بر نفس خویش مسلط بودند، زبان به شهادتین جاری کرد و مسلمان شد.[1]
این رفتار امام باقر علیه السلام، دقیقا در تفسیر این آیه شریفه ازقرآن کریم است که می فرماید:
«هرگز نیکی و بدی یکسان نیست؛ بدی را با نیکی دفع کن! ناگاه [خواهی دید] همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی می شود و این [خصلت] را جز کسانی که شکیبا بوده اند، نمی یابند و آن را جز صاحب بهره ای بزرگ، نخواهند یافت.»[2] دستاوردهای این حرکت پسندیده، از نظر روحی و روانی و معنوی خیلی بهتر و بیشتر از آن است که انسان خشم و غضب خود را با هیجانات عصبی و رفتارهای زشت و کینه توزانه فرونشاند.
منبع: کتاب رازهای تسخیر قلب همسر، مسلم داوودی نژاد
پی نوشت ها:
[1]. المناقب، ج4، ص 207.
[2]. «وَلَا تَسْتَوِى الحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُادْفَعْ بِالَّتىِ هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِى بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلى حَمِيمٌ»؛ (فصلت: 34).
