تلاشگری خستگی ناپذیر

در رفتار و گفتار امامان علیه السلام تلاش و سخت کوشی برای به دست آوردن روزی حلال، ویژگی برجسته و ممتازی است.

تلاشگری خستگی ناپذیر

در رفتار و گفتار امامان علیه السلام تلاش و سخت کوشی برای به دست آوردن روزی حلال، ویژگی برجسته و ممتازی است. آنان همواره تلاش می کردند تا نیازهای مالی و اقتصادی خود را باکار و کوشش به دست آورند و از آن انفاق نیز می کردند. به یاد داشته باشیم که بخشی از درآمدهای سرزمین اسلامی از آن امام و فرزندان پیامبر(ص) بود و تقریباً از هر نظر بی نیاز بودند، ولی آگاهی کامل از ارزش تلاش و کوشش برای به گردش در آوردن چرخ های زندگی در پیشگاه الهی، آنان را به سخت کوشی وا می داشت و هرگز بی نیازی مالی و یا حتی دوری از دنیا آنان را از کار و تلاش باز نمی داشت و از لذت انفاق از دست رنج خود نیز بی بهره نبودند و کوشش برای امرار معاش را نیز از برترین ویژگی های فرد مسلمان می انگاشتند.

بر این مبنا محمدبن منکدر می گوید: «در گرم ترین ساعات روز از مدینه به سمت بیابان های اطراف آن در حال حرکت بودم که محمدبن علی(ع) را دیدم که با کمک دو نفر از همراهان خود به سختی مشغول کار در زمین کشاورزی است. تعجب کردم و با خود گفتم: بزرگی از بزرگان قریش در این هوای گرم و آفتاب سوزان و با این وضعیت سخت، برای به دست آوردن مال دنیا بیرون آمده است. هم اکنون او را اندرز خواهم داد. نزدیک رفتمو به او سلام کردم. او نفس زنان و عرق ریزان پاسخ سلامم را گفت. به او گفتم: خدا تو را اصلاح کند، بزرگی از بزرگان قریش در این هوای گرم و با این تلاش سخت برای به دست آوردن متاع دنیا بیرون آمده! اکنون اگر در این حال باشی و مرگ تو در رسد چه خواهی کرد؟

امام دست از دوش غلام خود برداشت و از کار دست کشید و فرمود: به خدا سوگند! اگر در این حال مرگم فرا برسد در حالتی نزد من آمده که مشغول فرمانبرداری از دستور خدا هستم که به وسیلۀ آن نیازمندی خود را را از تو و مردم برطرف سازم و بدان که بسیار ترسانم از این که مرگم در حالت سرکشی از فرمان پروردگار فرا برسد.(الارشاد، ج2، ص231؛ بحارالانوار، ج 46، ص 287.

یادداشت: علی کفشگر فرزقی

منبع: میراث دار رسول(برگزیده ای از سیره امام محمد باقر(ع) برگرفته از کتاب چهارده آینه آفتاب