بهترین رابطۀ پدر و مادر با فرزند، رابطۀ رفاقت است

دربارۀ برخی از مشکلاتتان که می شود برای یک جوان بیان کرد، با او صحبت کنید.

۳۱ تیر ۱۳۹۸ 11 59.5 KB 0 0

بهترین رابطۀ پدر و مادر با فرزند، رابطۀ رفاقت است

پسری ۲۶ ساله دارم که سال هاست اهل سیگار و قلیان است، از طرفی هم روحیۀ‌ عاطفی و حساسی دارد و من با او خیلی رودربایستی دارم. تا به حال این مسئله را به صورت مستقیم با او مطرح نکرده‌ام و حالا خیلی رنج می برم. اگر او بخواهد ازدواج کند باید حقیقت را به خانوادۀ دختر گفت. حال کدام خانواده است که بپذیرد دخترش را به جوانی سیگاری و قلیانی بدهد؟ سؤال بنده این است که با توجه به اینکه نهایتاً باید این مسئله را طرح کرد و او را از این کار برحذر داشت، از سویی هم نمی خواهم پردۀ حیای میان من و او دریده شود. چگونه باید این مشکل را با او مطرح کنم تا متوجه اشتباه خود بشود و دست از این کار بردارد؟

اول: عیب رابطه های همراه با تعارف

رابطه های همراه با رودربایستی شاید در برخی موارد مفید باشند، اما در موارد این چنینی موجب می شود که فرزند رو به مخفی کاری آورد و پدر و مادر هم نتوانند چیزی به او بگویند.

دوم: رفاقت، بهترین رابطه

بهترین رابطۀ پدر و مادر با فرزند، رابطۀ رفاقت است. رابطه‌ای که در آن، دو طرف با یکدیگر احساس راحتی کنند و از بیان خواسته ها و مشکلات خود خجالت نکشند. بهترین توصیۀ کاربردی به این مادر ایجاد و تقویت رابطۀ رفاقتی است.

بهترین رابطۀ پدر و مادر با فرزند، رابطۀ رفاقت است.

در این موارد چه خوب است رابطۀ رفاقت آمیز هم از جانب پدر و هم از سوی مادر برقرار شود، زیرا جوان نمی تواند برخی از مسائل را با مادرش و برخی دیگر را با پدر مطرح کند.

سوم: توصیه هایی برای ایجاد رابطۀ رفاقت آمیز

برای ایجاد رابطۀ همراه با رفاقت، چند کار اساسی را انجام دهید:

۱ـ مشورت

در کارها با او مشورت کنید و نظرش را جویا شوید. فرزندانی که خود را در تصمیم گیری های خانه سهیم می بینند، رابطۀ نزدیک تری با کسی که آنها را سهیم کرده است، برقرار می کنند. در همین مشورت ها و گفت وگوها، بهانه های مختلفی برای نزدیک تر شدن دو طرف به یکدیگر به وجود می آید. وقتی هم که در مواردی نظر فرزندتان را بر خودتان ترجیح می دهید، زمینۀ بیشتری برای ایجاد رابطۀ رفاقتی فراهم می شود.

۲ـ درد دل

دربارۀ برخی از مشکلاتتان که می شود برای یک جوان بیان کرد، با او صحبت کنید. یکی از کارهایی که احساس نزدیکی میان شما و پسرتان را بیشتر می کند، همین دردِ دل است. باز کردن سفرۀ دل در نزد کسی، برای او پیام رفتاری دارد. آن پیام این است که اولاً من به تو اعتماد دارم که سفرۀ دلم را پیش تو باز می کنم. ثانیاً من تو را دوست دارم که دردِدلم را به تو می گویم.

یکی از کارهایی که احساس نزدیکی میان شما و پسرتان را بیشتر می‌کند، دردِ دل است.

۳ـ خوب دیدن کارهای خوب

کارهای خوب او را خوب ببینید و با تعریف و تمجید کردن به او بفهمانید که متوجه کارهای خوبشهستید. در کارهای خوب او، میان ریز و درشت فرقی نگذارید. وقتی شما به فرزندتان می فهمانید که همۀ کارهای خوب او را می بینید، او دو پیام را دریافت می کند: اول آنکه شما انصاف دارید و ارزش کارهای او را می دانید. دوم آنکه دوستش دارید که این اندازه به کارهای او حساسیت به خرج می دهید.

۴ـ همدردی و کمک به حل مشکلات

دربارۀ مشکلاتی که از آن خبر دارید، با او همدردی کنید. اگر امکان دارد در جهت حل این مشکلات هم قدم بردارید. کمک کردن یکی از اصلی ترین راه های ایجاد رابطۀ رفاقتی است.

۵ـ ابراز محبت

در ابراز محبت به او چیزی کم نگذارید. دل او را از انواع و اقسام محبت ها سیر کنید.[1] یکی از عیب های رابطه هایی که با رودربایستی همراه هستند، سخت بودن تبادل حرف ها و رفتارهای محبتی است؛ اما اگر در ابتدای راه این سختی را بر خود هموار کنیم، آرام آرام، آسان خواهد شد.

۶ـ احترام گذاشتن

هیچ گاه احترام او را زیر پا نگذارید. بی احترامی از خطرناک ترین عوامل فرو ریختن دیوار رفاقت است. البته یکی از فایده های رودربایستی ‌آن است که معمولاً در این نوع رابطه ها، دو طرف سعی بیشتری در حفظ احترام یکدیگر دارند.

بی احترامی از خطرناک ترین عوامل فرو ریختن دیوار رفاقت است.

چهارم: بیان تذکر در قالب نامه

پس از اینکه مدتی به وسیلۀ این کارها توانستید رابطۀ رفاقت آمیز با او برقرار کنید، شما یا پدرش، هر کدام که رابطۀ رفاقت‌آمیز بیشتری با او برقرار کرده اید، در قالب یک نامه این نکته را تذکر دهید و از او هم بخواهید در قالب نامه، پاسخ تان را بدهد. البته در نوشتن این نامه به این نکات توجه کنید:

۱- لحن نامه توبیخی نباشد.

۲- لحن نامه دستوری نباشد.

۳- لحن نامه رفاقتی و مشفقانه باشد.

۴- حواستان باشد که لحن نامه بچگانه هم نباشد.

۵- در نامه فقط به عیب ها اشاره نکنید؛ بلکه خوبی های او را هم متذکر شوید تا احساس نکند شخصیت او در مقابل شما خرد شده است.

۶- اوج نگرانی خودتان را از این مسئله بیان کنید.

۷- دلایل نگرانی خودتان را هم بنویسید. مثلاً اینکه خودتان گفتید که اگر به خواستگاری دختری بروید، نمی توانید صادقانه برخورد نکنید و باید به آنها بگویید که پسرتان اهل دود است.

۸- از او بخواهید اگر دلیلی برای کارش دارد بیان کند.

۹- کمی هم احتمال تقصیر را به خودتان بدهید؛ یعنی در نامه بنویسید شاید در رابطۀ من و تو کوتاهی قابل توجهی از سوی من شکل گرفته که تو دست به این کار زده‌ای. اگر چنین است، بگو تا خودم را اصلاح کنم.

۱۰- حتماً دلایل خود را برای اینکه می‌گویید او سیگاری یا قلیانی است، بنویسید. مثلاً بنویسید که مدتی است وقتی به خانه می آیی لباس هایت بوی دود می دهند و وقتی با من حرف می زنی از دهانت بوی سیگار می شنوم.

۱۱- بعد هم بلافاصله بگویید البته شاید هم اشتباه می کنم. اگر این طور نیست، بگو تا من خیالم راحت شود.

پس از نوشتن نامه هم به هیچ وجه در رفتارتان کوچک ترین تغییری ایجاد نکنید و مثل همیشه با او برخورد کنید.

پنجم: توسل جُستن

توسل به اهل بیت علیهم السلام را هم فراموش نکنید. در دستورهای مرحوم آیت الله العظمی بهجت در این موارد، نماز «جعفر طیار»، توصیه شده است.[2] دعای بیست و پنجم صحیفۀ سجادیه، دعای امام سجاد علیه السلام دربارۀ فرزندان را فراموش نکنید.

پی نوشت ها:

[1]. ر.ک: تا ساحل آرامش، عباسی ولدی، گام چهارم از جلد دوم.

[2]. به سوی محبوب، محمدتقی بهجت، ص۸۷.