رابطه گناه و فساد در جامعه
هر كار خلافى که در افراد و جامعه اثر بگذارد گناه است.
۲۶ تیر ۱۳۹۸ 2 59.6 KB 0 0
رابطه گناه و فساد در جامعه
در آیه 41 سوره روم سخن از آشکار شدن فساد در زمين به خاطر اعمال مردم به ميان آورده، مى گويد:« فساد در خشكى و دريا به خاطر كارهايى كه مردم انجام داده اند آشكار شده»(ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ). بدون شك هر كار خلافى در وضع «جامعه»، و از طريق آن در وضع «افراد» اثر مى گذارد، و موجب نوعى فساد در سازمان اجتماعى مى شود، گناه است. كار خلاف و قانون شكنى همانند يك غذاى ناسالم و مسموم است كه در سازمان بدن انسان چه بخواهيم و چه نخواهيم تاثير نامطلوب خواهد گذارد، و انسان گرفتار واكنش طبيعى آن مى شود. «دروغ» سلب اعتماد مى كند. «خيانت در امانت» روابط اجتماعى را بر هم مى زند. و...ولى از روايات اسلامى استفاده مى شود كه بسيارى از گناهان علاوه بر اين ها، يك سلسله آثار شوم با خود همراه مى آورند كه ارتباط و پيوندشان با آن آثار لا اقل از نظر طبيعى ناشناخته است. مثلا در روايات آمده است: «قطع رحم» عمر را كوتاه، و «خوردن مال حرام» قلب را تاريك، و شيوع زنا سبب فناى انسان ها مى شود و روزى را كم مى كند.
در حديثى از پيامبر صلی الله علیه و آله مى خوانيم: «زنا شش عقوبت دارد: سه عقوبت در دنيا، و سه عقوبت در آخرت، و اما در دنيا نورانيت را از انسان سلب مى كند، و مرگ زودرس مى آورد، و روزى را قطع مى نمايد، و اما در آخرت باعث سختگيرى در حساب و خشم پروردگار و خلود در آتش است».(1)
پیام های آیه:
اعمال انسان، در طبيعت اثر مى گذارد. اعمال نارواى انسان، مانع از سود بخشى آب و خاك و عامل بروز پديده هاى ناگوار است.
همه ى كيفرها به قيامت واگذار نمى شود، بلكه بعضى كيفرها در همين دنيا تحقّق مى يابد.
هدف از چشاندن كيفر بعضى گناهان، توبه و بازگشت است.
علی کفشگر فرزقی
منبع:
تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی،ج16، ص: 450 و 456
