//درس‌هایی از نهج‌البلاغه به قلم آیت‌الله میرعمادی//

یاد خدا و چنگ زدن به ریسمان الهی

گروه معارف ـ آیت‌الله میرعمادی گفت: یاد خدا همچون نورِ پُر فروغی است که زوایای قلب آدمی را روشن می‌سازد و انسان می‌تواند در پرتو آن نور، حقایقی را به اندازه شعاع نور قلبی خود ببیند چراکه دلی که از یاد خدا بی‌بهره است همانند خانه ویرانه و درهم ریخته‌ای است که جای سکونت و محل استراحت نیست.سکونت و آرامش تنها با یاد خداست.

به گزارش ایکنا از لرستان، آیت‌الله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه خرم‌آباد در سلسله مباحثی تحت عنوان «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» عنوان کرد: امام علی(ع) در وصیت به فرزندش امام حسن‌مجتبی(ع) فرموده است: «وَ عِمَاَرَهِ قَلبِکَ بِذِکرِهِ؛ و آباد کردن دل به یاد او» به این معنا که یاد خدا، نه تنها وسیله روشنی و آبادانی قلب، بلکه روح عبادت است، از این‌رو خدای متعال می‌فرماید: «وَ اَقِمِ الصَّلاَهَ لِذِکرِی؛ نماز را به‌خاطر یاد من به پادار».
یاد خدا همچون نورِ پُر فروغی است که زوایای قلب آدمی را روشن می‌سازد و انسان می‌تواند در پرتو آن نور، حقایقی را به اندازه شعاع نور قلبی خود ببیند.
دلی که از یاد خدا بی‌بهره است همانند خانه ویرانه و درهم ریخته‌ای است که جای سکونت و محل استراحت نیست.سکونت و آرامش تنها با یاد خداست، قرآن‌کریم می‌فرماید: «اَلاَ بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ؛ آگاه باشید که به یاد خدا، دل‌ها آرامش می‌یابد».«وَ الِاعتِصَامِ بِحَبلِهِ؛ و چنگ زدن به ریسمانش».
در منابع دینی از دین خدا، قرآن‌کریم، مقام رسالت، مقام امامت و ولایت به ریسمان الهی تعبیر شده است، سفارش حضرت آن است که به ریسمان خدا چنگ بزنید، چراکه این چنگ زدن، از آثار و لوازم ایمان و خداشناسی است و هر کس که ایمان ندارد رشته ارتباط او با خدا قطع است و دستگیره‌ای برای چنگ زدن ندارد.

پیامبر گرامی اسلام(ص) از یاران خود سؤال کرد که کدام یک از دستگیره‌های ایمان، محکم‌تر است؟ هر کس مطابق فهم و سلیقه خود، یکی‌از اعمال مهم دینی از قبیل نماز، روزه، زکات، حج، عمره و ... را مطرح کرد و به نظر خود، همان را دستگیره محکم ایمان شمرد، ولی پیامبر بزرگ اسلام فرمود: «لِکُلِ مَا قُلتُم فَضلُ وَ لَیسَ بِهِ وَلَکِن اَوثَقُ عُرَی الاِیَمانِ الحُبُّ فِی اللهِ وَ البُغضُ فِی اللهِ وَ تَوَالِی اَولِیاءِ اللهِ وَ التَّبَرِی مِن اَعدَاِء اللهِ؛ هرچه را که گفتید ارزشی دارد، اما آن نیست، بلکه محکم‌ترین دستگیره‌های ایمان، دوستی در راه خدا، دشمنی در راه خدا، دوستی با دوستان خدا و بیزاری از دشمنان خداست.
در حقیقت حضرت، با این جمله به ایمان، اتحاد و اخلاص دعوت نموده؛ چنان‌که در قرآن‌کریم آمده است: «وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمِیعاً وَ لاَ تَفَرَّقُوا؛ و همگی به ریسمان خدا چنگ بزنید و پراکنده نشوید.

محکم‌ترین رشته بین انسان و خدا

«وَ اَیُّ سَبَبِ اَوثَقُ مِن سَبَبِ بَینَکَ وَ بَینَ اللهِ اِن اَنتَ اَخَذتَ بِهِ؟؛ و کدام رشته، محکم‌تر از رشته‌ی میان تو و خداوند سراغ داری که به آن چنگ بزنی؟»سپس حضرت در پایان دستور چهارم مبنی‌بر چنگ زدن به ریسمان خدا، برای کنجکاو ساختن مخاطب، این سؤال را مطرح می‌کند که: از میان همه اسباب ظاهری و باطنی و مادی و معنوی، کدام‌یک، محکم‌تر و موثق‌تر، انسان را به خدا متصل می‌کند؟ به شرطی‌که آن سبب را برگیرد و از آن، روی نگرداند.بی‌تردید، این سبب همان، اسلام اصیل و معرفت و محبت است که دنیا و آخرت مسلمانان را اصلاح می‌کند و برکات زمین و آسمان را ویژه آنان می‌سازد.