خداوند در قرآن ما را از تجسس در زندگی مردم و داشتن سوءظن به انسانها منع کرده است: «اى كسانى كه ایمان آوردهاید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چراكه بعضى از گمانها گناه است؛ و هرگز(در كار دیگران) تجسّس نكنید.»[1]
گوشی همراه از بارزترین موارد حریم خصوصی مردم محسوب میشود و به حکم آیهای که گذشت، همه مراجع اتفاق نظر دارند که تجسس در گوشی دیگران، بدون اجازه صاحب آن گناه و حرام است، هرچند آن شخص همسرمان باشد.
پاسخ مراجع تقلید درباره چک کردن گوشی همسر
سوال: اگر کسی گوشی همسرش را چک کند و پیغامهایی را که با خانمها و آقایان داشته بخواند، شرعاً اشکال دارد؟
پاسخ مراجع:
آیتاللهالعظمی خامنهای: بدون اذن و رضایت ایشان جایز نیست.
آیتاللهالعظمی مکارم شیرازی: تجسس در گوشی دیگران حرام است.
آیتالله العظمی صافی گلپایگانی: تصرف بوده و بدون رضایت صاحب آن جایز نیست.
آیتللهالعظمی سیستانی: جایز نیست.
به جای چک کردن گوشی، صحبت کنید
بنابراین اگر مرد یا زنی به روابط همسرش مشکوک شد، اجازه ندارد بدون اجازه او مکالمات همسرش را وارسی کند؛ البته اگر مکالماتی را از او مثلا در شبکههای اجتماعی مشاهده کرد که از نظر عرفی و شرعی ناپسند بود، باید به او تذکر دهد و با صحبت کردن جلوی آسیبهای خانوادگی را بگیرد، اما چک کردن گوشی همسر نه تنها از لحاظ شرعی حرام است، مشکلی را هم از خانوادهها حل نمیکند، بلکه تنشها را افزایش داده و اعتمادها را نابود میکند.
البته زنان و مردان متاهل باید مراقب روابط خود در اجتماع باشند تا همسرشان را به شک نیندازند؛ امیرالمومنین(ع) میفرمایند: «کسی که خود را در موضع تهمت قرار دهد، نباید کسی را که به او گمان بد برده است، نکوهش کند.»[2]
پینوشتها:
[1] سوره حجرات، آیه 12
[2] نهجالبلاغه، حکت 151