پاسخ به:مشاعره بهـــــاری
منم آن دل که زداغ تو به دریا می زد
روضه خوانی که شرر بر همه دنیا می زد
نیمه جانی که در آتش پی طفلانش بود
شعله وقتی ز در سوخته بالا می زد
دوباره حرف مشام من و حسین غریب
صفای پرچم سرخ حریم و قصه سیب
به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
ادب کنید که میلاد سیّد الشّهداست
تو از حسین شنیدی بگو حسینی کیست «هزار نکته ی باریک تر زمو اینجاست»
تو آمدی و پادشاه کربلا را
با مقدمت امروز بابا کردی اکبر
زیباترین نام جهان را بر تو بگذاشت
بعد از تو این دنیا دوباره یک علی داشت
تو علی اکبر لیلا هستی نوه ی اول زهرا هستی
یازده روز گذشت از مه شعبان معظم
که عیان گشت دوباره رخ پیغمبر اکرم
میلاد حسین آمده سر تا به قدم گوش
زیرا که خداوند ثنا خوان حسین است
فطرس طلب عفو کن از یوسف زهرا
العفو بگو،عفو به فرمان حسین است
تو آیینه ی نگاه تو، رسول الله رو می بینم
با زانوام خودم تا، سر نعش تو کشیدم
مه منور شعبان مه رسول خداست
مه مبارک میلاد سیدالشهداست
به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر
که روی دست محمد عیان چراغ هداست
تو کیستی فروغ چراغ هدایتی
تو لنگر سفینه ی نوح ولایتی
ناخوانده درس، عالمه علم عالمی
مکتب نرفته، بحر وسیع روایتی
یا که پیغمبر در گهواره خنده ات اکبر در گهواره
همه را یاد نبی می انداخـت یاد میلاد نبی می انداخت
تو بیا شعله بیفروز به میلاد خوشت
سر هر کوچه و هر خانه به الطاف خدا
به غزل،شعر و هر گویش و هر ساز دلی
بسرایم به توسل به خودت،رود سخا!
اعجاز کرده خالق عالم به مدح تو
بگشوده لب پیمبر اکرم به مدح تو
وقتی که تکبیرت طنین انداز می‌شد می‌گفت لیلا مادرت: شیرم حلالت
