مواد پاششی معدنی ضد حریق

مواد پاششی معدنی ضد حریق
مواد پاششی معدنی ضد حریق بر پایه مواد معدنی نسوز بوده و حاوی مواد منبسط شده نظیر ورمیکولیت، دولومیت، پرلیت و نیز مصالحی نظیر گچ و سیمان، مواد کفزا و غیره می‌باشند. مواد پاششی معدنی ضد حریق به دلیل مقاومت حرارتی بسیار بالا و ضریب رسانایی گرمایی بسیار پایین، روند انتقال حرارت در سازه را کاهش داده و باعث زمان تاخیر در فروپاشی سازه در حدود ۴ تا ۵ ساعت، در برابر حریق می‌شود. مواد پاششی معدنی ضد حریق در برابر حریق هیدروکربنی و حریق‌ سلولزی بسیار مقاوم بوده و می‌توان آنها را در سطوح داخلی و خارجی سازه فولادی و بتنی استفاده کرد.

ضرورت استفاده از پوشش های ضدحریق
بر اساس مبحث سوم مقررات ملی ساختمان از آنجا که در هر ساختمان باید کلیه پیش بینی‌ها و تمهیدات لازم جهت ایمنی ساکنان و متصرفان در برابر حریق فراهم شود، ضروری است طراحی و اجرای ساختمان‌ها به نحوی صورت گیرد که با توجه به کاربری، ابعاد و تعداد طبقات، به مدت مناسبی در برابر حریق مقاومت کند. این مهم باعث می‌شود که از گسترش حریق به فضاها یا ساختمان‌های مجاور جلوگیری شود.
پوششهاي ضد حريق در حفاظت اسكلت سازه به منظور افزايش مقاومت ستونها باربر در برابر تنشهـــاي حرارت ناشي از حريق استفاده مي گردند كه علاوه بر پايدار نگاه داشتن سازه، فرصت بيشتري را براي عمليات گـريز/ نجـات فراهم ســـاخته، و نيز بر روي ديوارها جهت فضابندي مجتمع در برابر گسترش حريق كاربرد دارد.
با در نظر گرفتن اصل مکانیکی فوق لزوم محافظت اسکلت ساختمان ها در برابر حریق به عنوان مهمترین بخش محافظت غیر عامل همواره می بایست مد نظر کارشناسان و طراحان سازه قرار بگیرد. اجرای پوشش های مقاوم در برابر حریق از متداول ترین روشهای محافظت سازه در زمینه مهندسی حریق به شمار می آید. در این روش عمدتا ستون ها و تیرهای اصلی جهت عایق سازی قابهای سازه ای مورد تقویت قرار می گیرند . سطوح دیوارها ، سقف و کف از دیگر موارد در مقاوم سازی غیرعامل در مقابل حریق می باشند که در موارد خاصی مورد عایق سازی قرار می گیرند.

مقاومت انواع سازه ها در برابر آتش سوزی
فولاد ساختمانی باربر در ساختمان های فلزی نقطه حرارت خمش ۵۰۰-۵۵۰ درجه سانتی­گراد دارد و حدود نیمی از مقاومت خود را این محدوده دمائی از دست می­دهد از این رو این سازه ها در مقابل حریق بسیار آسیب پذیر هستند , نیاز به مقاوم سازی در مقابل حریق دارند. طبق جدول ISO834 و BS476 فلز آهن در زمان کمتر از ۱۰ دقیقه پس از آتش سوزی به دمای ۴۷۰ درجه سانتی گراد می­رسد که نقطه خمش فلز آهن می­باشد. در ساختمان های بتنی نیز مقاومت مکانیکی بتن در مقابل حرارت پس از دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد به شدت کاهش می یابد و با افزایش دما تا ۵۰۰ درجه سانتی گراد، این مقاومت به ۵۰ درصد مقدار اولیه کاهش می­یابد. همچنین بر اثر تبخیر آب متبلور موجود، بتن متلاشی خواهد شد و بدین ترتیب سازه تخریب می­گردد و خسارات جبران ناپذیری را به همراه دارد.

میزان ضخامت پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی بستگی به طراحی سازه و مدت زمان مورد نیاز مقاومت در برابر حریق دارد. پوشش ضدحریق برپایه مواد معدنی پاششی در ضخامت ‌های پایین تا ۱ سانتیمتر به وسیله پاشش مستقیم و توسط ماشین بر روی سطوح اجرا می‌شوند و در ضخامت های بیش از ۱ سانتیمتر از توری های ویژه این کار به عنوان تقویت کننده پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی استفاده می‌شود. به کارگیری پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی به دلیل اطمینان از صحت عملکرد و دقت اجرا از رنگ‌ منبسط شونده و بورد ضد حریق رایج تر است و نیز پوشش های ضد حریق با مواد معدنی نسبت به دو پوشش دیگر از خواص مکانیکی و مقاومتی مناسب تری برخوردار می‌باشند. پس باید در نظر گرفت که انتخاب نوع پوشش ضد حریق امری سلیقه ای نیست و باید با استفاده از رهنمود های یک مشاور این کار را انجام داد که بهترین نتیجه از لحاظ مادی و کارایی را بدست آورد.

انواع پوشش هایی که تاکنون به بازار مصرف ارائه شده، به قرار زیر است:

• پوشش های ضد حریق معدنی برپایه ورمیکولیت
• پوشش های ضدحریق معدنی بر پایه گچ
• سیستمهای Board
• عایق های صوتی اکوستیک
• سیستم های Fire Stop