همیشه به ما می گویند: احتیاط کن..
احتیاط کن یعنی کاری را انجام بده اما مراقب باش! چون در بی احتیاطی همیشه خطر وجود دارد. مثلا می گویند: اگر می خواهی از این طرف خیابان به آن طرف خیابان بروی، احتیاط کن. معنی اش این نیست که هیچ وقت از خیابان رد نشوی.
یا وقتی می گوید: موقع بازی با وسایل پارک، احتیاط کن معنی اش این نیست که با وسایل پارک بازی نکنی.
یا اگر می گویند: موقع دویدن احتیاط کن. معنی اش این نیست که هیچ وقت نروی.
پس وقتی در خانه تنها نیستی یا در یک کوچه ی خلوتی.
همه غریبه ها ترسناک نیستند، اما باز هم باید احتیاط کنی.
پشیمان می شوم:
یک روز از دست خواهر کوچکم عصبانی شدم و سرش جیغ کشیدم. خواهرم خیلی گریه کرد. من هم از کارم پشیمون شدم.
یک روز از دست دوستم عصبانی شدم و او را هل دادم. دوستم ناراحت شد. من هم از کارم پشیمان شدم.
یک روز از دست پسر همسایه عصبانی شدم و توپم را توی سرش زدم.
او دیگر با من بازی نکرد. من هم از کارم پشیمان شدم.
من فهمیدم، چند دقیقه، چند ساعت یا حتی چند روز بعد از این که عصبانی شده بودم، پشیمان می شوم و خجالت می کشم.
پس باید حواسم را بیش تر جمع کنم تاکم تر عصبانی بشوم.
