"...فتنه گران درابتدامی کوشند "شخصیّت" یا حتیّ "شخص" کسانی را که از پشت پرده افکار و اندیشه ها و نقشه های آنان آگاه ترند، از سر راه خود بردارند. به همین دلیل کسانی که از فتنه ها آگاهی دارند و درباره آنها هشدارمی دهند مورد غضب ارباب فتنه قرار می گیرند. شاید معنای این سخن که مؤمنان در آتش می سوزند وغیرمؤمنان از آن به سلامت عبور می کنند همین باشد." موج فتنه ص54 احمدحسین شریفی
درد دلی با شهداء جنگ تحمیلی برای آیندگان که بدانند برای پاسداری از اسلام بر سربازان امام زمان چه گذشت.
شهداء؛ خوش به حالتان رفتید و رزمندگان جنگ نرم را ندیدید!
آن روزها که شما درجنگ نظامی مقابل دشمنان اسلام و انقلاب ایستادید؛ مردم و مسئولین یک پارچه برای دفاع مقدس ازاسلام و ایران؛ پشتیبان شما بودند؛ افتخارجوانان شرکت درجبهه های حق علیه باطل بود؛ در جبهه و پشت جبهه عزّت داشتید و احترام؛ فرماندهی داشتید، همچون امام خمینی که خود سربازی دلیر و شکست ناپذیردر برابر دشمنان اسلام وانقلاب بود؛ شماها را خوب می شناخت. شماها دست بوس دائمی فرمانده تان درملاقات های بی قید و شرط با کارت ورودی چفیه و نام رزمنده جبهه؛ بودید؛ پیروزی شماها را همه مردم و مسئولین می دیدند و شادی و جشن برپا می کردند. موقع رفتن به جبهه ها و برگشتن ازجبهه مردم و مسئولین مشایعت و استقبال می کردند؛ زخمی ها؛ تا خارج از کشور اعزام می شدند تا زخم ها التیام پیدا کند.
خلاصه؛ همه امکانات کشور؛ برای پشتیبانی از شماها و رزمندگان بسیج شده بود؛ تا شماها در برابر دشمن مقاومت کنید و از کشور و اسلام دفاع کنید.
آن روزها مسلمانی عین وظیفه و افتخارآفرین بود و مسلمان نمایی جرمی نابخشودنی و امکان عملی نداشت.
آن پیرجماران؛ عارف بی بدیل؛ در جنگ نظامی جبهه و پشت جبهه را طوری فرماندهی و مدیریت کرد که جبهه ها تجلّی نور خدا وائمه علیهم السلام و اسلام شد. نتیجه اش هزاران گلگون کفن عاشق پوسف زهراء؛ از خاک به افلاک پرواز کردند و ایران و مردم ایران برای همیشه از یورش نظامی دشمن نجات پیدا کرد و انقلاب اسلامی را بیمه نمود.
چه خوب هم دفاع کردید و ایران را به ملت ایران برگرداندید. مردم ایران را پیش یوسف زهراء سربلند و روسفید کردید. میهمانی سالارشهیدان گوارایتان باد.
بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره): "امریکا با سر نیزه به جنگ شما نمی آید با قلم به میدان ما می آید"
اما بعد از شما؛ به رزمندگان جنگ نرم و تهاجم فرهنگی که بلافاصله بعد ازجنگ نظامی شروع شد، چه گذشت و می گذرد؟
اما بعد ازشما؛ جبهه حقّ علیه باطل؛ از مختصات مرز جغرافیایی جمع شد و جنگ نرم شروع شد و تمام کشور را فراگرفت.
اسلحه ها از موشک و توپ و تانک و تیربار و...؛ به قلم و زبان و رسانه های ملی و جهانی تبدیل شد؛ این بار نیز مثل جنگ نظامی بلافاصله سربازان اسلام و رزمندگان به دفاع مقدس پرداختند؛ اما بدون فرمانده؛ بدون آذوقه و پشتیبان؛ بدون بنیاد شهید و جانبازان و یک نفره و چند نفره در اوج غربت و ....
بعد از شما؛ رزمندگان اسلام را در اوج غریبی و تنهایی؛ فقط دشمن می شناسد و خدا و ائمه علیهم السلام.
آنقدر این جنگ نابرابرومظلومانه هست که رزمنده باید خود؛ آذوقه تهیه کند؛ خود نقشه دفاع و حمله را رسم کند؛ خود مختصات هدف را مشخص و خود تیراندازی کند؛ میزان پیروزی و پیشروی یا شکست ها را فقط خدا می داند و او و دشمن.
این سربازان در اردوگاه دشمن، نامی آشنا و سربازانی دلیر و شکست ناپذیر هستند؛ اما دراردوگاه خودی؛ کسی آنها را به عنوان سرباز اسلام نمی شناسد؛ چون؛ دشمن؛ با قلم ها و زبان ها چنان فضای جبهه را مسموم کرده که همچون مولایشان بعد از شهادت می پرسند؛ علی در مسجد چه می کرد!!
حال، اول پرونده می سازند، بعد سناریوی تخریب و ترور شخصیّت اجرا می کنن،د بعد محکوم می کنند، بعد مجازات! گناه و جرم نکرده! در مرجع قانونی!
حال عدالت وارونه حاکم شده، هرچه مؤمن تر و انقلابی تر مجرم تر!! با سند و مدرک ساختگی، طوری که خود نیز به خود شک می کنی از دست حیله گری و فتنه های اصحاب جنگ قدرت و زر و زور نمازخوان!
سرباز جنگ نرم استخوان در گلو، صبوری می کند و تحمّل، ولی میدان جنگ نابرابر را به بیگانه واگذار نمی کند. می ایستد تا اسلام بماند. شهداء؛ خوش به حالتان که رفتید و جنگ نرم را ندیدید!
چون؛ اینان نیز همچون شما؛ از سر اخلاص و ایثار وعشق به خدا؛ متواضعانه در سنگر خط مقدم تا پای شهادت استخوان در گلو ایستاده اند؛ شما یک نوع شهادت را پذیرفتید اینها دو نوع هم شهادت جسمانی وهم روحانی.
هرلحظه درهر دفاع و حمله ای؛ درهر شکست دشمن انتظار هر دو نوع شهادت را می کشند؛ وهر روزشهید می شوند؛ اما به تیغ قلم ها و زبان های دوست و دشمن. برخی فقط بعد از شهادت جسمانی قدر پیدا می کنند و اندکی از خدمات شان به اسلام و انقلاب دیده می شود!
چون؛ دشمن؛ خودی و دوستان را اسلحه کشتن رزمندگان کرده؛ خیلی وقت ها ناجوانمردانه و ناغافل حمله می کنند و تاراج می برند؛ هم اموال شان هم آبرو وهم عزّت واحترام هر چه که دستشان برسد؛ کوتاهی نمی کنند.
مسئولین هم هلهله کنان؛ دست مریزاد می گویند و شادی؛ از زخمی کردن رزمنده.
دیگر، مسئولین زمان شما؛ وجود ندارند؛ حالا خیلی ها برای گرفتن پست و مقام سر و دست می شکنند و هرچه سنگ دارند پرتاپ می کنند و برخی رزمنده می کشند تا میز چند صباحی بماند!
ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین و واحرمتای حضرت زینب هر روز تکرار می شود.
این بار توان رزمی و تدبیر نظامی با اسلحه ایمان رمز پیروزی نیست، باید هر لحظه تن به دین فروشی و قلم فروشی و وطن فروشی و ... ندهد تا در اردوگاه عاشورائیان باقی بماند.
کار خیلی سخت هست و آزمایش خدا سخت تر.
چون، سربازان جنگ نرم، دشمنان اسلام و انقلاب را رصد کرده و با تمام توان، با نقشه ها و توطئه های آنها فقط با توشه ایمان مقابله می کنند، ولی، برخی با استفاده ابزاری از بیت المال وامکانات و سمت دولتی و ...، به جای رصد دشمنان اسلام و انقلاب، آنها را رصد می کند!! تا امکان هرگونه فعالیّتی را از آنها بگیرند و به نام قانون، در مسند قانونی، از هر خلاف شرع و قانونی برای ساقط کردن رزمنده جنگ نرم دریغ نمی کنند، تا حاکمان در سایه و صاحبان قدرت و زر و زور در امنیّت کامل قدرت نمایی کنند و حاکمیّت!
چون؛ جنگ قدرت و جنگ احزاب؛ که یکی از حربه ها و اسلحه های دشمن و دوستان نادان و فریفته دنیا؛ برای مصادره انقلاب و تحریف همه جانبه اسلام و اسلام زدایی از کشوربود؛ با حمایت و هدایت کامل دشمن؛ احزاب و گروه های چند نفره شکل گرفت و در تصاحب بیت المال و پست های کلیدی و غیرکلیدی کشور مسابقه گذاشته؛ در این مسیر از هیچ گناهی دریغ نکردند؛ تهمت و دروغ و حیله زبان خاص و عمومی این احزاب و فریفتگان دنیا شد.
تا جایی که با زور و قدرت و ثروت؛ همه را مجبور به کور و کر و لال بودن کردند؛ تا در سایه سکوت همگان؛ حیات خلوتی برای خود درست کنند که کردند. حال؛ کارجنگ نرم به جایی رسیده که علنی در مجلس شورای اسلامی که روی خون شماها و زجر رزمندگان و آزادگان و مادران شهدا و جانبازان و خانواده جانبازان غوطه وراست؛ برای خود حقوق مادام العمر تصویب می کنند؛ هرنوع نظارتی را بر خود با حربه قانون لغو می کنند؛ تا بدون مزاحم!! هرچه می خواهند با اسلحه قانون!! بکنند و هر صدایی را خفه می کنند تا فقط صدای خودشان بماند.
بعد از شما در دهه چهارم انقلاب، مجلس شورای اسلامی تک نفره و سه نفره شده، فقط سران سه حزب که ظاهرا یکی مستقلین هست، مجاز به تصمیم گیری قطعی در همه امورمرتبط با وظایف مجلس هستند بقیه همفکران آنها فقط از آنها تبعیت و اطاعت می کنند، از این رو، برخی نماینده ها از شدت بیکاری در صحن علنی مشغول تلفن همراه و مجلّه و خوابیدن هستند، تا زمان حضور فیزیکی طبق قرار با لیدری که هزینه انتخابات را داده و انتخاب شدن را قطعی کرده تمام شود!همه اینها ظاهرا از فیلتر همه ناظران قانونی و شورای نگهبان عبور کرده و صلاحیت شان تأئید شده است!!
بعد از شما، شورای نگهبان برای ریاست جمهوری همان کشوری که برای حفظش خون دادید، هاشمی و خاتمی و روحانی تائید صلاحیت می کند. الان همه دشمنان اسلام داخل کشورند با کلی حقّ! در قرارداد ژنو و برجام و انواع قراردادهای ریز و درشت الا مردم ایران، که دیگر رزمنده ای غیر از رزمندگان جنگ نرم که همگی در کشور خودشان غریب هستند و بی کس، نمانده تا حق شان را بگیرند ....
این درست، که بسیاری از مسئولین، شما و ما را فراموش کردند؛ فقط وقت رأی گرفتن و نیاز به تایید مردم داشتن، در کلام یادشان می افتیم؛ آن هم نه برای التیام و دلجویی و پشتیبانی از ما و شما و خانواده ها؛ بلکه برای ساکت کردن رزمندگان خط مقدم جبهه جنگ نرم! تا مردم را از این همه ظلم به اسلام و انقلاب و مردم هشیار و مطلع نکنیم، یعنی باج دادن و حقّ السکوت! نه پشتیبانی. ولی رزمنده ها همچنان به مولایشان سیدالشهداء اقتداء می کنند و هر روز می گویند هیهات من الذلّه.
بعد از نه گفتن به خناسان دنیاطلب دین فروش ظاهر الصلاح، دوباره باران گلوله از سر می گیرد و کربلا و عاشورا تکرار می شود و هزاران نفر به یک نفر و یا چند نفر انگشت شمار از داخل و خارج! می تازند و زخم می زنند و هلهله می کنند.
اسم این رزمندگان فقط در دفتر سیّدالشهداء و امام زمان عج الله فرجه ثبت هست و هیچ حقّی!! از بیت المال و حقوق شهروندی و... ندارند.
شهداء؛ خوش به حالتان که رفتید و جنگ نرم را ندیدید!
چون؛ بعد ازشما کار جنگ به جایی رسید که رزمنده بودن و آمر به معروف و ناهی از منکر بودن و خلاصه، مسلمان بودن و ماندن ، جرمی نابخشودنی و آبرو و اموال و زندگی آمران به معروف و ناهیان ازمنکر و رزمندگان اسلام بر صاحبان قدرت و ثروت و زور حلال شده، هرجا به مقرّ دشمن وارد شده و ضربه زدند؛ اینها نیز پاتک را در داخل کشور؛ به این رزمندگان بی دفاع حواله کردند و می کنند! هنوز حسینیان را می کشند یا به تیغ یا به زبان و قلم.
بعد از شما...
شهداء؛ خوش به حالتان که رفتید و جنگ نرم را ندیدید!
چون؛ اطراف این رزمندگان؛ همیشه خلوت و خالی است؛ تا تیر و ترکش ها فقط به خود رزمنده بخورد! تا هر دو نوع شهادت فقط نصیب اینها شود!!
چون؛خبری از مشایعت ها و استقبال ها و ملاقات ها نیست؛ رزمنده جنگ نرم غریبانه اسلحه دست می گیرد و می جنگد؛ هم از دوست می خورد هم از دشمن.
دیگر حوزه علمیه که در طول تاریخ پیشرو در مبارزه با جنگ نرم و سخت بود و هر گز با دشمنان اسلام همسویی نداشته و در کنار ظالمی قرار نگرفت، اکنون، به یکی از شلیک کننده ها تبدیل شده، لذا، این رزمنده ها مجبور شدند تنهایی یا چند نفره، از خیر همه امکانات حوزوی بگذرند و در اوج مشکلات مالی و... در خط مقدم جبهه فرهنگی مبارزه کنند!
برای ساکت کردن این رزمنده های شیردل مقاوم، همه امکانات دنیوی را تا حد توان در نفوذ و خریداری مرکز مختلف دولتی و حوزوی و... قطع می کنند، تا رزمنده را ساقط کنند!
اینجا که ما هستیم کربلاست همه چیز را قطع کردند، اما به دست خودی و به ظاهر دوست! هر چند با صدها زخم کهنه و تازه، اما ایستادیم.
اینجا امام زمان مان تنها یار و پشتیبان ماست. غریبانه به همدیگر دلگرمی می دهیم.
شهداء؛ خوش به حالتان که رفتید و جنگ نرم را ندیدید!
چون؛ پیشگویی شهید باکری؛عملی شد و این رزمنده ها از غصه دق می کنند.
تنها عامل پیروزی و مقاومت و زنده ماندن شان؛ یاری لحظه به لحظه خدا و ائمه علیهم السلام هست.
