چهار ويژگى انقلاب حسين، عليه‏ السلام‏

حماسه‏ اى كه اگر نبود اسلام نه تنها نمى ‏توانست‏ به عنوان يك عقيده ريشه دار و ايمان محكم در باطن مسلمانان جايگير شود؛ بلكه در حد يك مذهب كم فروغ و ضعيف در ميان انسان ها معرفى مى ‏شد.
قيام حسين بن على ، عليه‏ السلام، زلزله‏ اى شگرف بود كه توانست پايه‏ هاى امت اسلامى را تا دورترين نقطه‏ ها به لرزه درآورد، چشم ها را بگشايد و وجدان ها را عليه  اقتدار دروغ و شر ستم پيشگان بيدار كند، همانان كه در صددند ظلم و ستم را در اعماق جان انسانها مستولى كنند و ارزش هاى دينى را با عناوين پوشالى از بين ببرند و با تباه كردن حقوق دينداران، انوار ذاتى و جوهرى جذابيت دين را خاموش كنند.

حماسه حسينى ، انقلاب به تمام معنى كلمه بود چيزى كه به هيچ وجه قابل قياس با ديگر انقلاب ها نيست، چرا كه عظمت آن فراتر از معناى محدود واژگان و بزرگتر از معيارهاى قابل قياس بشرى است. انقلابى است كه به درجاتى بالاتر از حماسه ارتقاء يافت و اين حقيقتى است كه براى شكل گيرى حماسه‏ ها معمولا انسانها فدا مى ‏شوند اما در آفرينش اين حماسه نه انسانهاى معمولى كه خاندان و اهل بيت پيامبر شركت داشتند.

عاشورا قيامى است كه هدفش حفظ كيان امت محمد، صلى ‏الله‏ عليه‏ وآله، و مصون داشتن عقايد مسلمانان و حمايت از سنت مقدس رسول اكرم و دور ساختن دست متجاسران از آن است. بايد گفت آن كس كه انقلاب حسينى را به عنوان حماسه بپذيرد بزرگتر از آن نمى ‏يابد؛ زيرا حماسه‏ ها و انقلاب هايى كه جهت‏ حركت تاريخ و امتها را تغيير داده‏ اند به سبت‏ بزرگى اهداف و امكان تبديل شدنشان به يك عقيده و يا اصل اعتقادى براى گروه يا گروه هايى قابل سنجش‏ اند. با اين معيار، انقلاب حسين، عليه‏ السلام، از زمان پيدايش تا ابدالآباد در نوع خود هم اولين انقلاب تاريخ و هم بى ‏نظيرترين انقلاب ها در تاريخ انسانيت است‏ به عبارت ديگر اين انقلاب تا جهان باقى است و نوع انسان زنده است جاودانه خواهد ماند چرا كه شكل گيرى آن به خاطر انسان بوده است.

اگر مى ‏گوييم انقلاب حسينى «نخستين» انقلاب است از آنروست كه در چارچوب وقايع جهان اسلام و در تاريخ اديان آسمانى نخستين انقلابى است كه بر مبناى اصول و ارزش هاى عقيدتى به وقوع پيوسته است.

اگر مى ‏گوييم «پيشتاز» است از اينروست كه نه تنها زمينه را براى روح انقلابى آماده كرده، بلكه خود يك انقلاب روحى است كه دلهاى مسلمانان را شيفته و بى ‏قرار خود ساخته و معنى بزرگ منشى و پايمردى انسان مؤمن را در برابر فتنه‏ گرانى كه به نام دين رگه‏ هاى شرك و بيهودگى را در پيكره عقايد اسلامى تزريق مى ‏كنند؛ يادآور شده است.

انقلاب حسينى ، دعوت آشكارى بود براى زدودن اين رگه‏ ها و تخريب پايه‏ هاى گمراهى و ايستادگى در برابر اهداف كسانى كه از صراط مستقيم‏ شريعت منحرف شده و با آبروى شريعت و دين بازى مى ‏كردند همانان كه بر سر كيان آئين نوظهور اسلام قمار كردند تا بتوانند آن را پيش از رشد و بالندگى به خاك بسپارند.

اگر مى ‏گوييم «يگانه» است از اينروست كه با تسخير وجدان هاى مسلمين تاثيرات عقيدتى محكمى بر جاى گذاشت. درست در زمانى كه پايه‏ هاى حكومت‏ حكام اسلامى و حكومتگران بنام دين به واسطه اعمالشان نيازمند وارد آمدن شوك و ضربه‏ اى كارى بود؛ قيام شهادت طلبانه حسين، عليه‏ السلام، همان ضربه كارى بود كه تاثيرى برق‏آسا در آن دوران و دوران هاى بعد گذاشت. صاعقه‏ اى بود كه چشم هاى عشق و محبت را در وجدان هاى بيدار نسل هاى بعد جارى خواهد كرد.

و بالاخره اگر مى ‏گوييم انقلاب عاشورا انقلابى «جاودانه» است از اينروست كه يك انقلاب انسانى به تمام معنى است. از انسان است‏ براى انسان، اين انقلاب با خون پاك حسين گلگون شد و از همين رو در نهاد تمام مسلمين به عنوان نماد كرامت دين شناخته شد و انسان مسلمان توانست‏ شاهد ورق خوردن صفحات جديدى در روند عقيده‏ اش باشد، صفحاتى روشن و خالى از تزوير و بردگى و بندگى كه كلمات آن با حروفى نورانى نگاشته شده تا ضمير انسان را به راه هاى درستى كه بايد در آنها حركت كند رهنمون شود و او را به اوج سلامتى و امنيت كه شايسته يك انسان است‏ برساند. از اينرو [انقلاب حسين‏] جاودانه است زيرا يك انقلاب اخلاقى است و قانون جديد اخلاق را پى ريزى كرده است، قانونى كه روشنگر راه مبارزه امت اسلامى در تمام سطوح و زمينه‏ هاست و به او مى ‏آموزد كه چگونه فدا كردن جان و تن در زمان ها و مكان هاى پر خطر، آسان است و چگونه مردن، سعادت و زندگى با ظالمان دردآور و سخت است و اينكه مرگ با عزت بهتر از زندگى با ذلت است.