پاسخ به:مشاعره حســــینی
محکمی‌ها از تو میثاق مراست روسپیدی از تو عشاق مراست
استواری همه دین پای توست
ای همه جان پیمبر یا حسین
نیست تنها کربلایی سرزمین کربلاای یاوران
هر زمینی کربلا مظلوم دارد در جهان
کربلا الگوی عزت هم شهادت هر زمان
یاری مظلوم باید هر کجـا دین باوران
فی البداهه: منصور مقدم 11/8/1397
نگاه من به اربابم،همان ماه
دوباره اربعین رسیده از راه
سر و جانم نه ارزد بر سر شاه
ببینند از ته دل می کشند آه
هفتاد و دو صحیفه‌ي با خون نوشته ایم
هفتاد و دو کتیبه‌ي در خون تپیده ایم
ما ز نور تو رسیدیم به سر منزل عشق ای قرار دل عشق
چون تو مصباح هدی هستی و کشتی نجات یا قتیل العبرات
تا خیمه‌ي تقرّب تو پر کشیده ایم
تو نور محض و ما ز تبار سپیده ایم
ما سالهاست در غم تو گريه مي‌کنيم
هم ناله با محرم تو گريه مي‌کنيم
مــارا بــه زخــم هـای تنت، از سپــهر چشم غیر از سـتاره ریختن ای مـــاه، چاره نیست
تنها نه بر کرب و بلا و هر مقامش بر عکسهای کربلا هم گریه کردیم
این اشک ها آبیست بر دوزخ , به والله فردا پشیمانیم اگر کم گریه کردیم
«حمیدرضا محسنات»
سلام
هرچه بادا باد! اما عشق باد
عشق بادا، عشق بادا، عشق باد
جوهر این عاشقی‌‌ها عشق باد
کار دنیا کار فردا عشق باد
عقل رفت و گفت تنها عشق باد
در کلاس عاشقی عباس غوغا می کند
در دل هر عاشقی عباس ماوا می کند
هر کس خواهد رود در مکتب عشق حسین
ثبت نامش را فقط عباس امضا می کند
دیده بودم، تشنگى از دل قرارت برده بود از برایت دامنى اشک روان آورده ام
ما را که غیر داغ غمت بر جبین نبود یک لحظه طی نشد که دل ما غمین نبود
در این صحرا مکن منزل که ترسم دوباره شمر دون با خنجر آید
