به گزارش خبرنگار گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، سبک زندگی منتظرانه با همه برکات و کارکردهایش مثل جلب رضایت و نظر عنایت امام عصر(عج)، در پرتوی تفکر و عمل منتظرانه شکل می گیرد و این فکر و عمل نخواهد بود مگر با رعایت اصولی کوچک که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر پازل انتظار زمینه ساز را تکمیل می کنند.
«تعاون» یکی از قطعات مهم در این پازل است؛ باید توجه داشت انسان ها در زندگی بی نیاز از یکدیگر نیستند و با توجه به آنکه انسان ذاتاً گرایش به زندگی اجتماعی دارد و زندگی فردی با ذات و فطرت اش هماهنگ نیست، این تعاون و همکاری و همیاری است که به او کمک می کند تا زندگی اجتماعی موفق و همراه با آرامشی داشته باشد.
تعاون یکی از اصول اخلاقی مهم است که در قرآن با صیغه امر به آن اشاره شده و همین امر نشانگر اهمیت و ارزشمندی آن است. خداوند در آیه 2 از سوره مبارکه مائده می‌فرماید: «و (همواره) در راه نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون کنید. و (هرگز) در راه گناه و تعدی همکاری ننمایید.»
این تاکید نشان می دهد که مومنان باید نیازهای شان را با کمک یکدیگر حل کنند و در ترویج خوبی ها و امور خیر با یکدیگر همکاری داشته باشند؛ چنان که نخستین مسجد در صدر اسلام با مشارکت و تعاون همه مسلمانان بنا شد.
تعاون هم بر سرعت کار می افزاید، هم به افراد امید و دلگرمی می دهد و هم از فرسایش نیروها جلوگیری می کند، مهم تر آنکه خدا هم از این عمل راضی است.
بی تردید این تعاون و همکاری در بحران ها و هنگام بروز مشکلات چه در زندگی شخصی افراد چه در سطح اجتماع ضرورتی دوچندان می یابد تا مبادا شکنندگی و توان کم برخی، سبب آسیب های جبران ناپذیر شود. به عبارت دیگر، گره گشایی از کار یکدیگر به وقت مشکلات نه تنها برکات بسیار معنوی دارد بلکه آثار اجتماعی هم از خود بر جای می گذارد.
امیرالمونین(ع) می‌فرماید از پیامبر(ص) شنیدم که فرمود: «کسی که یک مشکل از مومن رفع کند، مثل کسی است که تمام عمرش را عبادت کرده است.»1
امام صادق(ع) از پیامبر(ص) نقل می‌کند: «مردم عیال خدا هستند، محبوب ترین مردم نزد خدا کسی است که به خانواده خدا نفع برساند و خوشی وارد کند.»2
البته به همان اندازه که کمک به مومنین، اجر و ثواب دارد، بی اعتنایی به وضع مردم و سر باز زدن از یاری یکدیگر به وقت نیاز، عواقب منفی دارد، امام صادق(ع) در این باره می فرماید: «هر یک از شیعیان ما اگر سراغ یکی از برادران دینی اش برود و در کارش از او کمک بخواهد و او هم بتواند ولی مضایقه کند، گرفتار آن می شود که کمک کار دشمنان ما شود و به همین سبب هم در قیامت عذاب می شود.»3
و از رسول خدا(ص) است که: «مردم همواره در خیر و خوبی اند تا وقتی که امر به معروف و نهی از منکر می کنند و در نیکی با یکدیگر یاری و تعاون دارند، هر گاه چنین کاری را ترک کنند، خداوند هم برکات خویش را از آنان می گیرد.»4
ظهور و زمینه سازی برای آن به عنوان برترین خیرات هم نیازمند تعاون و همکاری است، نمی شود هر کس بگوید من خودم برای فرج و سلامتی امام زمان(عج) دعا می کنم و همین کافی است و کاری به کار و مشکل دیگران ندارم. بلکه منتظرانی که آرزوی درک ظهور و دولت کریمه امام مهدی(عج) را در سر می پرورانند، باید در عصر غیبت حامی و مددکار هم باشند تا در انبوه مشکلات و کارشکنی دشمنان دچار ضعف و سرخوردگی نشوند و قدرت اجتماعی شان را از دست ندهند.
جامعه ایمانی باید نسبت به هم همدردی و همکاری داشته باشد تا عنایت امام عصر(عج) را جلب کند.۵
پی نوشت ها:
1- همان، ج11، ص578؛
2-وسائل الشیعه، ج11، ص563؛
3-اصول کافی، ج2، ص200؛
4-بحارالانوار، ج97، ص94؛
5-زندگی مهدوی(اخلاق و اوصاف منتظران)، ص86.
