به گزارش گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، یکی از سوالات رایج منتظران، راه راضی کردن امام زمان(عج) است در پاسخ به این سوال باید گفت به تصریح روایات و اولیاء و بزرگان برای این مهم راه های متعددی وجود دارد که با تمسک به آنها می توان هم حضرت(عج) را راضی کرد و هم عنایت ایشان را جلب کرد.
معرفت امام
یکی از این راه ها شناخت مقام امام و امامت است، فضيل گفت از حضرت ابو جعفر عليه السّلام شنيدم مي فرمود: «هر كس بدون امام بميرد مرگ او چون مردن مردم جاهليت است هرگز عذر مردم را در شناختن امام نمي پذيرند، كسي كه با شناختن امام بميرد، او را زياني نخواهد رسيد چه جلوتر از ظهور امام بميرد يا بعد از آن و كسي كه بميرد در حالي كه امامش را شناخته، از دنيا برود، مانند كسي است كه با قائم عجل اللَّه فرجه در خيمه او بوده است.» (البحارالانوار، ج۲۳، ص۷۷، ح 6)
إمام، مظهر اسماء حسناي خداوند است: مرحوم شيخ كليني رحمت الله عليه در كتاب شريف كافي اين روايت را از امام صادق(ع) نقل مي كند: و آن حضرت راجع به قول خداي عز و جل «خدا را نام هاي نيكوست او را به آنها بخوانيد» فرمود: «سوگند به خدا مائيم آن نام هاي نيكو كه خدا عملي را از بندگان نپذيرد، مگر آنكه با معرفت ما باشد». (الكافي، ج ۱، ص ۱۴۳)
انتظار فرج
دومين وظيفه اي كه شيعيان در عصر غيبت دارند، انتظار فرج است: امام سجاد عليه السلام خطاب به ابو خالد كابلي مي فرمايد: «اي ابو خالد مردم زمان او كه معتقد به امامت وي هستند و منتظر ظهور او هستند، از مردم تمام زمان ها بهترند؛ زيرا خداوند عقل و فهمي به آنها داده كه غيبت در نزد آن ها حكم مشاهده را دارد! خداوند آن ها را در آن زمان مثل كساني مي داند كه با شمشير در پيش روي پيغمبر (عليه دشمنان دين) پيكار كرده اند، آنها مخلصان حقيقي و شيعيان راستگوي ما هستند كه مردم را به طور آشكار و نهان به دين خدا مي خوانند.» و هم فرمود: «انتظار فرج بزرگترين فرج است». (بحار الأنوار، ج۵۲ ، ص۱۲۲).
دعا براي حضرت(عج)
خود امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف، در توقيع معروفي مي فرمايد: «وَ أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَج؛ براي تعجيل فرج، بسيار دعا كنيد.» (بحارالأنوار، ج۵۲، ص۹۲، ح ۷).
مرحوم شيخ صدوق در كمال الدين از احمد بن اسحاق از امام عسكري عليه السلام نقل مي كند كه آن حضرت(ع) فرمود: «به خدا قسم (حضرت قائم(عج)) چنان غيبتي مي كند كه كسي از مهلكه (بي ديني و گمراهي) نجات نمي يابد؛ جز آنان كه خداوند آن ها را در عقيده به امامتش ثابت قدم داشته، و موفق نموده است كه دعا كنند خداوند زودتر او را ظاهر گرداند.» (کمال الدين، ص ۳۸۴ و بحار الأنوار، ج۵۲ ، ص۲۵، ح ۱۶)
