دوربین چشمی
دوربین چشم من صبح تا شب روشن است هر چه عکس انداخته گوشه ی ذهن من است شب که خوابم می برد دوربین هم می رود جای خیلی دور نه پشت پلکم می رود دوست دارد پشت پلک باز هم کاری کند می رود از خواب من فیلم برداری کند
شاعر: مریم هاشم پور
