1) امام علی علیه‌السلام: «إنَّما هُوَ عِیدٌ لِمَن قَبِلَ اللَّهُ صِیامَهُ و شَكَرَ قِیامَهُ»؛ امروز تنها عید كسی است كه خداوند روزهاش را پذیرفته و شبزندهداریاش را سپاس گزارده است. (نهج‌البلاغه، حكمت ۴۲۸)
2) امام علی علیه‌السلام: «ألا و إنَّ هذا الیومَ یومٌ جَعَلَهُ اللَّهُ لَكُم عِیداً و جَعَلَكُم لَهُ أهلاً، فَاذكُرُوا اللَّهَ یذكُركُم وَ ادْعُوهُ یستَجِب لَكُم»؛ امروز روزی است كه خداوند آن را برای شما عید قرار داد و شما را نیز شایسته آن ساخت؛ پس به یاد خدا باشید تا او نیز به یاد شما باشد و او را بخوانید تا خواستههایتان را اجابت كند. (من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۱۷)
3) امام رضا علیه‌السلام: «إنَّما جُعِلَ یومُ الفِطرِ العِیدَ لِیكونَ لِلمُسلِمینَ مُجتَمَعاً یجتَمِعُونَ فیهِ و یبرُزونَ لِلّهِ فَیمَجِّدُونَهُ عَلی ما مَنَّ عَلَیهِم»؛ روز فطر از این رو عید قرار داده شد تا روز گردهمایی مسلمانان باشد و در این روز گرد هم آیند و برای خدا به صحرا (فضایی باز) درآیند و خداوند را بر منّتی كه بر آن‌ها نهاده است ستایش و به بزرگی یاد كنند. (من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۲۲)
4) امام هادی علیه‌السلام: «إنَّمَا الأعیادُ أربَعَةٌ لِلشّیعَةِ: الفِطرُ و الأضحی و الغَدیرُ و الجُمُعَةُ»؛ شیعیان فقط چهار عید دارند: فطر، قربان، غدیر و جمعه. (بحارالأنوار، ج ۹۸، ص ۳۵۱)
5) امام صادق علیه‌السلام :«ان من تمام الصوم اعطاء الزكاة یعنى الفطرة كما ان الصلوة على النبى صلى الله علیه و آله من تمام الصلوة.»؛ تكمیل روزه به پرداخت زكاة یعنى فطره است، هم‌چنان كه صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله كمال نماز است. (وسائل‌الشیعه، 6/221)
6) «كانَ صلى الله علیه وآله یخرُجُ فی العیدَینِ رافِعاً صَوتَهُ بِالتَّهلیلِ والتَّكبیرِ»؛ رسول خدا صلى الله علیه وآله در روزهاى عید فطر و قربان از خانه بیرون مىآمد و با صداى بلند لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر مىگفت. (کنزالعمال: 18101)
7) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله :«زَینوا أعیادَكُم بِالتَّكبیرِ»؛ عیدهاى خود را با (گفتن) اللَّه اكبر، آذین بندید. (کنزالعمال: 24094)
8) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله: «زَینوا العیدَینِ بِالتَّهلیلِ والتَّكبیرِ والتَّحمیدِ والتَّقدیسِ.»؛ عید فطر و قربان را با جملات لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر و الحمدللَّه و سبحان اللَّه، آذین بخشید. (کنزالعمال: 24095)
9) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله :«مَن أحیا لَیلةَ العِیدِ ولَیلةَ النِّصفِ مِنشَعبانَ، لَم یمُتْ قَلبُهُ یومَ تَموتُ القُلوبُ.»؛ هركه شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا كند، در آن روزى كه دل‌ها مىمیرند، دل او نمیرد .(ثواب الاعمال: 1/ 102/ 2)
10) امام رضا علیه‌السلام :«كانَ أمیرُ المؤمنینَ علیه السلام لاینامُ ثلاثَ لیالٍ: لَیلةَ ثلاثٍ وعِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ولَیلةَ الفِطرِ ولَیلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ وفیها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما یكونُ فی السَّنَةِ»؛ امیرالمؤمنین علیه‌السلام سه شب را نمىخوابید: شب بیست و سوم ماه رمضان، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان؛ در این شب‌ها، روزی‌ها تقسیم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد، تعیین مىشود. (بحارالانوار: 97/ 88/ 15)
11) امام على علیه‌السلام :«مَن أدّى زكاةَ الفِطرَةِ تَمَّمَ اللَّهُ لَهُ بها ما نَقَصَ مِن زكاةِ مالِهِ.»؛ هر كه زكات فطره را بدهد، خداوند به سبب آن زكاتى را كه از مالش كم شده است جبران كند. (وسائل الشیعه: 6/ 220/ 4)
12) امام صادق علیه‌السلام :«إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّكاةِ -یعنی الفِطرَةَ - كما أنَّ الصَّلاةَ على النبِی صلى الله علیه وآله مِن تَمامِ الصّلاةِ، لأ نّه مَن صامَ ولَم یؤَدِّ الزَّكاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَكَها مُتَعَمِّداً.»؛ از شرایط درستىِ روزه، دادن زكات - یعنى فطریه - است؛ هم‌چنان كه تمامیت نماز به صلوات فرستادن بر پیامبر صلى الله علیه وآله مىباشد؛ چه، اگر كسى روزه بگیرد و عمداً فطریه ندهد، روزهاش بىفایده است. (الفقیه: 2/ 183/ 2085)
13) امام على علیه‌السلام (در یكى از عیدها): «إنَّما هُوَ عیدٌ لِمَن قَبِلَ اللَّهُ صِیامَهُ وشَكَرَ قِیامَهُ، وكُلُّ یومٍ لا یعصَى اللَّهُ فیهِ فهُوَ عیدٌ.»؛ همانا این عید براى كسى عید است كه خداوند روزه و نمازش را پذیرفته باشد و هر روزى كه در آن نافرمانى خدا نشود، آن روز عید است. (نهج‌البلاغه، حکمت 428)
14) حضرت باقر علیه‌السلام فرمود: «ما مِن یَومِ عَیدٍ لِلمُسلِمینَ اَضحَىً وَلا فِطرٍ اِلّا و هُوَ یُجَدِّدُ اللهُ لآلِ مُحَمَّدٍ فِیهِ حُزناً قالَ قُلتُ وَ لِمَ ذلِك قالَ اِنَّهُم یَرَونَ حَقَّهُم فى اَیدى غَیرِهِم»؛ هیچ عید فطر و قربانی نیست، مگر آن كه با آمدن آن غم و اندوه آل محمد صلی الله علیه و آله تجدید مىشود. راوى گفت: چرا در روز عید غمگین مىشوند؟ امام فرمود: زیرا آنان حق خود را در دست دیگران مىبینند(و از این كه افراد غیر شایسته بر جایگاه رهبرى امت قرار دارد و امام راستین هنوز ظهور نكرده است كه حكومت عادلانه و سایه پر از عدل و داد خود را بر مردم بگستراند، غمگین و ناراحتند. (تهذیب الاحكام، ج 3، ص 289)
15) امام باقر علیه‌السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود: هرگاه روز اول ماه شوال (عید فطر) فرا می‌رسد، منادی از سوی خداوند ندا می‌دهد: ای مؤمنین، بشتابید به سوی جایزه‌هایتان. آن‌گاه امام باقر علیه‌السلام رو به جابر کرد و فرمود: ای جابر! جوایز خدا، مثل جایزه‌های این پادشاهان نیست! امروز، روز جایزه‌هاست! (وسائل‌الشیعه، ج 5، ص140)
16) حضرت امام سجاد علیه‌السلام مىفرماید: «اللهم انا نتوب الیك فى یوم فطرنا الذى جعلته للمؤمنین عیدا و سرورا و لاهل ملتك مجمعا ومحتشدا.»؛ پروردگارا! ما به سوى تو برمىگردیم در روز عید فطرمان كه آن را براى اهل ایمان روز عید و شادى و براى اهل ملت خودت روز اجتماع و همیارى قرار دادى. (صحیفه سجادیه، دعاى 45)
17) حضرت امام رضا علیه‌السلام مىفرمایند: «انما جعل یوم الفطر العید، لیكون للمسلمین مجتمعا یجتمعون فیه و یبرزون لله عزوجل فیمجدونه على ما من علیهم، فیكون یوم عید و یوم اجتماع و یوم زكات و یوم رغبة و یوم تضرع و... فاحب الله عزوجل ان یكون لهم فى ذلك مجمع یحمدونه فیه و یقدسونه»؛ روز فطر، عید مقرر شده تا مسلمانان در این روز گرد هم آیند و براى خداوند ظهور كنند و او را به خاطر نعمتهایش تعظیم كنند. پس این روز، روز عید، روز اجتماع، روز فطر، روز زكات، روز رغبت و روز تضرع و... است. پس خداوند بزرگ دوست دارد كه مسلمانان در چنین روزى اجتماعى داشته و در آن، او را ستایش كرده و مقدس بدارند. (وسائل الشیعه، ج7، ص481، ح4)
18) حضرت رضا علیه‌السلام در مورد علت تكبیرهاى زیاد در روز عید فطر مىفرماید: «تكبیر، تعظیم و بزرگداشت خداوند متعال است و نوعى تشكر از هدایتها و نعمتهاى پروردگار جهانیان مىباشد.»(عیون اخبارالرضا علیه‌السلام، ج1، ص122)
