ايد توجه داشت كه انتظار، حقيقتي است كه از رفتار و كردار فهميده مي شود؛ بنابراين، نمي توان هر كس را كه مدّعي دوستي و ولايت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، در شمار دوستان و منتظران او قلمداد كرد. منتظر واقعي امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بايد رفتارش به گونه اي باشد كه هر لحظه، منتظر ظهور امام و آماده خدمت در جهت اهداف مقدس او باشد. كسي كه بخواهد اين گونه باشد، وظايفي بر عهده او است كه مهم ترين آن‌ها عبارت است از:
1. معرفت و شناخت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛ در روايات ما، تأكيد فراوان شده است كه انسان بايد امام زمان خود را بشناسد؛ چون، پيمودن مسير درست و صراط مستقيم الهي، جز به معرفت او ممكن نخواهد بود. پيامبر (صل الله علیه و آله) فرمود: من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية؛ هر كس بميرد؛در حالي كه امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهليت مرده است(بحارالانوار ج 23 صص 76-95)؛البته شناخت حضرت، مراتبي دارد. يك مرتبه از آن، شناخت تاريخي و شناسنامه اي است و مرتبه بالاتر، شناخت جايگاه امام و ويژگي هاي والاي او است.
2. الگو پذيري: آدمي بايد از رهبر و مقتداي خود الگو گرفته و منش و رفتار خود را شبيه او قرار دهد، تا بتواند او را همراهي کند. از پيامبر (صل الله علیه و آله) نقل شده است:خوشا به حال آنان که قائم خاندان مرا درک کنند؛ در حالي که پيش از دوران قيام، به او و امامان پيش از او اقتدا کرده و از دشمنان ايشان، اعلام بيزاري کرده باشند. آنان، دوستان و همراهان من و گرامي‌ترين امت، نزد من هستند.(بحارالانوار ج 52 ص 130)
از مهم‌ترين رفتارهايي كه بايد از بزرگان دين، الگو گرفت، ورع و حسن خلق است. امام صادق (علیه السلام) در روايتي فرمود:هر کس دوست دارد از ياران حضرت قائم (علیه السلام) باشد، بايد منتظر باشد و در حال انتظار، به پرهيز‌کاري و اخلاق نيکو رفتار كند.( بحارالانوار ج 52 ص 140)
3. ياد حضرت: اگر كسي به حقيقت، منتظر محبوب خود باشد، پيوسته در انديشه او خواهد بود. منتظر واقعي، سعي مي كند در همه حال، به ياد آن بزرگوار باشد و با ياد حضرت، دل و جان خود را زنده نگه دارد و اعمال خود را از انحراف و كجي ها حفظ كند. ياد آن حضرت، با خواندن دعاهاي آن بزرگوار، توسّل به آن عزيز، صدقه دادن براي سلامتي او، انجام دادن خيرات به نيابت او، دعا كردن براي تعجيل فرج او، ندبه كردن در فراق او و تجديد پيمان در ياري او، تحقق مي يابد.
4. تلاش براي حفظ ايمان در زمان غيبت: ازآن جا كه در زمان غيبت، خطرات فراواني براي ايمان و عمل پيش مي آيد و فكرها و مذاهب انحرافي در مسير انسان پيدا مي شود و شياطین دوست نما سعي در گمراهي انسان دارند، انسان منتظر، پيوسته در حفظ ايمان و عمل خود مي كوشد. در اين زمينه، او پيرو مجتهد جامع الشرايط مورد سفارش و توجه امامان معصوم عليهم السلام است؛ زيرا او كسي است كه از نظر علمي و عملي، مورد تأييد آن حضرت قرار گرفته است.
5. زمينه سازي براي ظهور: منتظر واقعي، با درك صحيح معناي انتظار، مي كوشد زمينه ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را تقويت كند؛بنابراين، هم به اصلاح نفس و خودسازي مي پردازد و هم با امر به معروف و نهي از منكر، سعي در ساختن جامعه دارد پس او فردي متعهد برابر خود و جامعه خويش است.
