این سوره در مکه نازل شده است و هفده آیه دارد.

طارق به معنی هر چیز که در شب ظاهر شود است و خداوند مهربان می فرماید طارق ستاره ای درخشان است. نام این سوره از آیه اول آن گرفته شده است.

ستاره درخشان

انسان هیچ گاه تنها نیست؛ همیشه فرشتگان الهی، مراقب ما و اعنال ما هستند. ما را یاری می کنند و نیکی ها و بدی هایمان را ثبت می نماید. و در روز قیامت آن ها را آشکار می سازند. خداوند مهربان می فرماید:

سوگند به آسمان و طارق و تو چه می دانی که طارق چیست؟ ستاره ای است درخشان! که هر کس نگهبانی دارد. پس انسان بنگرد که از چه چیز خلق شده است. از آبی جهنده شده که از ستون پشت و استخوان های سینه بیرون می آید. به راستی که او می تواند او را باز گرداند. روزی که رازهای پنهان آشکار می شود. پس او هیچ نیرو و یاوری ندارد.
                                                                                                                                     آیات 1 الی 10 

شوخی نیست

کافران می پرسیدند: پس از مرگ که استخوان های ما پوسیده و تبدیل به خاک می شود، چه کسی و چگونه دوباره ما را زنده خواهد کرد؟ آنان قرآن و قیامت را باور نداشتند. خدای مهربان، به آسمانی که نعمت باران از آن می بارد و به زمینی که چشمه ها از آن می جوشد و گیاهان بسیار از آن می رویند، سوگند یاد می کند که قرآن کتاب جدا کننده ی حق از باطل است و به کافران در این جهان مهلت داده شد. ولی در قیامت بی یار و یاور خواهند شد:

و سوگند به آسمان پر باران و سوگند به زمین پر شکاف که به راستی آنان پیوسته نیرنگ می زنند و من نیرنگ می زنم. پس به کافران مهلت بده و کمی آنان را به حال خود واگذار.
                                                                                                                                     آیات 11 الی 17