بنام خدا
فضیلت ماه رجب
این عمل را در ماه رجب قدر بدانید
در میان ماه های قمری سه ماه رجب و شعبان و رمضان از بقیه ماه ها با فضیلت ترند و اعمال عبادی در آن ماه ها ثواب مضاعف دارد. حضرت رسول الله صلی الله و علیه و آله در مورد این سه ماه می فرمایند: «ماه رجب ماه خداست و ماه شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من.» [1]
و نیر درباره فضیلت ماه رجب فرموده اند: «آگاه باشید که رجب، ماه ساکت خداوند است است (شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ) و آن، ماه با عظمتی است و ماه رجب را (اصم) نامیده‌اند؛ چون هیچ ماهی در احترام و فضیلت، به آن نمی رسد. در زمان جاهلیت مردم، این ماه را بزرگ می شمردند. پس هنگامی که اسلام هم آمد، بر بزرگی و فضیلت آن افزود.»[2]
ماه رجب ماه آمرزش، رحمت و استجابت دعا
پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در بیانی فرمودند: «رجب ماه ریزان خداست؛ (شَهرُ اللّهِ الأصَبُّ) خداوند در این ماه رحمت [خود] را بر بندگانش فرو می ریزد.» [3]
و نیز در روایت دیگری فرمودند: «خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشته‌ای را مأمور کرده است که به او، "داعی" می‌گویند و چون ماه رجب فرا می‌رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا می‌دهد: "خوشا بر ذاکران، خوشا بر اطاعت‌کنندگان"
خداوند متعال نیز می‌فرماید: "من، همنشین کسی هستم که با من، همنشین باشد و مطیع کسی هستم که اطاعتم کند و آمرزنده کسی هستم که از من، آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هر کس در این ماه مرا بخوانَد، پاسخش می دهم و هر کس از من [چیزی] بخواهد، به او می دهم و هر که از من هدایت بخواهد، راهنمایی اش می‌کنم. این ماه را رشته ای بین خودم و بندگانم قرار داده‌ام. هر کس به این رشته (ریسمان) چنگ زند، به من می رسد.» [4]
ثواب شب زنده داری در ماه رجب
یکی از چند شبی که شب زنده داری در آن توصیه شده است شب اول ماه رجب است. حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در این‌باره فرموده‌اند: «این، مرا خوشحال می‌کند که هر شخص در طول سال، چهار شب را به عبادت بپردازد: شب عید فطر، شب عید قربان، شب نیمه شعبان و شب اوّل ماه رجب».[5]
ثواب روزه گرفتن در ماه رجب
از سوی بزرگان دین بر روزه گرفتن در ماه رجب تأکید فراوانی شده است. مثلاً پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «در بهشت قصری وجود دارد که فقط کسی که ماه رجب را روزه بگیرد می‌تواند وارد آن شود.»[6]
در روایت دیگری حضرت امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌فرمایند: «رجب نام نهری است در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‌تر است، هر کس یک روز از رجب را روزه بگیرد، خداوند از آن نهر به او می‌نوشاند».[7]
پی نوشت:
[1]. أَلَا وَ إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِی وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِی/ فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 24
[2]. أَلَا إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِیمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّی الْأَصَمَ لِأَنَّهُ لَا یقَارِنُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَةً وَ فَضْلًا وَ کانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیةِ یعَظِّمُونَهُ فِی جَاهِلِیتِهَا فَلَمَّا جَاءَ الْإِسْلَامُ لَمْ یزْدَدْ إِلَّا تَعْظِیماً وَ فَضْلا./ فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 24
[3]. رَجَبٌ شَهرُ اللّهِ الأصَبُّ، یصُبُّ اللّهُ فیهِ الرَّحمَةَ علی عِبادِهِ./عیون أخبار الرِّضا: 2/ 71/ 331.
[4]. إنَّ اللّهَ تَعالی نَصَبَ فِی السَّماءِ السّابِعَةِ مَلَکا یُقالُ لَهُ: الدّاعی، فَإِذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ یُنادی ذلِکَ المَلَکُ کُلَّ لَیلَةٍ مِنهُ إلَی الصَّباحِ: طوبی لِلذّاکِرینَ! طوبی لِلطّائِعینَ ویَقولُ اللّهُ تَعالی: أنا جَلیسُ مَن جالَسَنی، ومُطیعُ مَن أطاعَنی، وغافِرُ مَنِ استَغفَرَنی، الشَّهرُ شَهری، وَالعَبدُ عَبدی، وَالرَّحمَةُ رَحمَتی، فَمَن دَعانی فی هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ، ومَن سَأَلَنی أعطَیتُهُ، ومَنِ استَهدانی هَدَیتُهُ، وجَعَلتُ هذَا الشَّهرَ حَبلًا بَینی وبَینَ عِبادی؛ فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إلَیَ./الإقبال: ج 3 ص 174، بحار الأنوار: ج 98 ص 377 ح 1.
[5]. «یعجِبُنی أن یفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِی السَّنَةِ أربَعَ لَیالٍ: لَیلَةَ الفِطرِ، ولَیلَةَ الأَضحی، ولَیلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ، وأوَّلَ لَیلَةٍ مِن رَجَبٍ»/الجعفریات: 46، فضائل الأشهر الثلاثة: 46/ 23،
[6]. إنَّ فی الجَنّةِ قَصْرا لا یدخُلُهُ إلّا صُوّامُ رَجَبٍ./ بحار الأنوار: 97/ 47/ 32.
[7]. رَجَبٌ نَهَرٌ فِی الْجَنَّةِ أَشَدُّ بَیاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَی مِنَ الْعَسَلِ مَنْ صَامَ یوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِک النَّهَر/ فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 23
منبع : پایگاه تبیان، بخش اخلاق و عرفان اسلامی
