به گزارش خبرگزاری شبستان: در سوره اعراف آمده است: «يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ؛ از تو درباره قیامت می پرسند که چه وقت به پا می شود؟ بگو: علم آن تنها نزد پروردگار من است، جز او کسی نمی تواند زمان آن را آشکار سازد. «فرارسیدن قیامت» در آسمان ها و زمین سنگین است، جز به صورت ناگهانی پیش نمی آید. از تو چنان می پرسند که گویا از «زمان» آن آگاهی کامل داری! بگو: علم آن تنها نزد خداوند است، ولی بیشتر مردم نمی دانند.» (1)
نکته ها
1.جز خداوند، کسی که از زمان برپایی قیامت آگاه نیست: «اِنَّما عِلمُها عِندَ ربِّی» آری؛ نداستن زمان برپایی قیامت، برای آماده باش انسان بهتر است.
2.امام رضا(ع) نقل فرموده است که وقتی از پیامبر اکرم(ص) درباره ظهور و خروج حضرت قائم(عج) پرسیدند، ایشان فرمودند: «مثلهُ من الساعة»؛(2)قیام او مثل برپایی قیامت، ناگهانی است». سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «لا یُجَلّیها لِوَقتِها الّا هُوَ ثَقُلَت فی السّماواتِ وَ الارضِ لا تَاتیکُم الِّا بَعثته».
3.عبدالرحمن بن کثیر می گوید: خدمت امام صادق(ع) نشسته بودم که مهزم وارد شد و عرض کرد: «قربانت شوم! به من خبر دهید که این امری که در انتظارش هستیم، چه زمان واقع می شود؟»، حضرت فرمود: «ای مهزم! تعیین کنندگان وقت دروغ گفتند و شتاب کنندگان هلاک شدند و تسلیم شوندگان نجات یافتند».(3)
4.دانستن اینکه در چه زمانی ظهور می کند یا اینکه اکنون در کجا زندگی می کند، ارزش چندانی ندارد. آن چه ارزشمند است آن است که بدانیم وظیفه ما در حال حاضر چیست و امام(عج) از ما چه انتظاری دارد و سپس به آن جامعه عمل بپوشیم. لذا شناخت وظیفه، لازم ترین مطلب در زمان غیبت امام(عج) است.
امام زمان(عج) منصور به رعب
«إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ»(4)
«به یادآور زمانی را که پروردگارت به فرشتگان وحی کرد که من با شمایم. پس شما افراد با ایمان را تقویت کنید. من نیز به زودی در دل های کافران، رعب و ترس خواهم افکند. پس فراز گردن ها را بزنید و همه سرانگشتان شان را قلم کنید(و قطع کنید تا نتوانند سلاح بردارند)».
نکته ها
یکی از امدادهای غیبی، ایجاد رعب در دل دشمنان است.
1.ابوحمزه ثمالی از امام باقر(ع) روایت کرده است: «هرگاه قائم آل محمد(ص) خروج کند، خداوند او را با ملائکه مسوِّمین و مُردِفین و مُنزلین و کرّوبین یاری خواهد فرمود. جبرئیل پیش روی او، مکائیل در سمت راست او و اسرافیل در سمت چپ او قرار دارند و رعب و هیبت او به فاصله یک ماه راه، پیشاپیش و پشت سر و از راست و چپ او حرکت می کند(یعنی شعاع هیبتش تا بعد یک ماه راه را زیر پوشش می گیرد) و فرشتگان مقرب در برابر او خواهند بود.(5)
2.آگاهی امداد غیبی این است که در دل دشمنان ترس بیفتد. شاه، امام خمینی(ره) را زندان کرده بود، اما باز هم از ایشان می ترسید. شاید معنای «المومن کالجبل» این باشد که حتی اگر دشمنان بر سر مومن پا بگذارند، باز هم از او می ترسند. درست مثل ایران که اکنون همانند یک استخوان در گلوی ابرقدرت هاست و باعث اذیت آنها شده، به گونه ای که همه از ایران حساب می برند.
3.خداوند ارشاد و حمایت مومنان را گاهی از طریق فرشتگان انجام می دهد: «اِذ یُوجی ربُّکَ الَی المَلائکةِ».
4.خداوند بر اهل ایمان، آرامش و سکینه نازل می کند و بر کافران، دلهره و وحشت مستولی می سازد: «فَثَبَّوا الَّذینَ آمَنوا سَالقِی فِی قُلُوبِ الذینَ کَفَروا الرُّعبَ».
5.گرایش ها و انگیزه های انسان، در سرنوشت او و نیز در دریافت رحمت یا عذاب الهی، تاثیر بسزایی دارد: «فَثَبَّوا الَّذینَ آمَنوا سَالقِی فِی قُلُوبِ الذینَ کَفَروا الرُّعبَ».
پی نوشت ها:
1.سوره اعراف، آیه 187
2.کمال الدین و تمام النعمة، ج2،ص373
3.الکافی، ج1،ص368
4.سوره انفال، آیه 12
5.الغیبة، نعمانی، ص234
* برگرفته از کتاب «پرتوی از آیه های مهدوی» نوشته حجت الاسلام محسن قرائتی
