در روایتی از امام صادق علیه‌السلام آمده است: «آن صیحه آسمانی که در ماه مبارک رمضان، پیش از ظهور طنین می‌افکند، در شب جمعه، شب ۲۳ ماه رمضان خواهد بود».[۱] از نشانه‌های ظهور، صیحه آسمانی است که به گفته ایشان در ۲۳ رمضان خواهد بود. حضرت علی علیه‌السلام نیز می‌فرماید: «یکی از نشانه‌های فرج، صیحه آسمانی در ماه رمضان است».[۲] درنتیجه روایات، روز ظهور را ۲۳ رمضان یاد نکرده‌اند.
بعضی از روایات، ظهور آن حضرت را روز جمعه ذکر کرده‌اند، اما قطعی نیست که تغییر نپذیرد؛ بنابراین، زمان‌ها تغییر می‌پذیرند و احتمال تغییر وجود دارد.
انتظار در دیگر روزهای سال چگونه معنا پیدا می‌کند؟
انتظار در لغت به معنای چشم‌داشت، چشم به راه بودن و نوعی امید به آینده داشتن است. انتظار در اسلام به‌ویژه در مذهب شیعه، ایمان استوار بر امامت و ولایت حضرت ولی‌عصر، امید به ظهور مبارک آن حضرت، آغاز حکومت صالحان و در واقع نوعی آمادگی بیان شده است. می‌توان گفت که «انتظار فرج» از اصل کلی اسلامی، یعنی اصل حرمت یأس و نومیدی از لطف و رحمت خداوند مایه می‌گیرد. بنابر روایات، «انتظار فرج» نوعی عبادت، ایمان به غیب، اقرار به یگانگی خدا و رسالت پیامبر و پیشوایی امامان معصوم، تلاش و سازندگی، عامل مقاومت و پایداری و نوعی فریاد و عدم پذیرش سلطه و اعتراض به زمام‌داران خودسر است.
پی‌نوشت‌ها
۱. الغیبة، طوسی، ص۲۷۴؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۶۵۰؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۰۴.
٬. الغیبة، نعمانی، ص۱۳۳؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۹ و ۲۸۵؛ منتخب‌الاثر، ص۲۲۰.
شما تاکنون هیچ پرسش اختصاصی درباره این محتوا ثبت نکرده‌اید. در صورت تمایل، می‌توانید پرسش خود را ازبخش پرسش‌های من در صفحه شخصی با کارشناسان ما مطرح کنید.
